Twoje Wiersze - manowce

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

11 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

kuqu

2025-03-16

opis życia z toksykiem...
smutny i prawdziwy...

Kazimierz Surzyn

2024-12-18

Decyzja trudna, ale też trwanie może przynieść jeszcze większe straty, więc warto ułożyć życie na nowo, wymownie oraz refleksyjnie, pozdrawiam ciepło.
6/5

konvalove

2024-12-24

Bardzo dziękuję za dobre słowo! Czasem odpuszczenie może przynieść ulgę, ale ludzie boją się tego etapu zaraz po odejściu drugiej osoby - poddają w wątpliwość to, czy i jak uda im się przetrwać ten etap samotności, zanim zaczną żyć innym życiem. Pozdrawiam serdecznie!

Izka1^(*)

2024-12-15

Pozwolić sobie na życie. Jedyny słuszny wniosek w tej sytuacji. Nie musi to być życie z kimś, kto na to życie nam nie pozwala. Czasem trzeba zacząć od nowa. Pozdrawiam serdecznie.

konvalove

2024-12-17

Pełna zgoda, ale bywa, że to bardzo trudna decyzja i jeszcze cięższy krok do postawienia. Czasem jednak nie da się inaczej, a im dłużej w jakiejś relacji, zwłaszcza niewłaściwej, tym gorzej dla dwóch stron. Dziękuję za Twój komentarz, pozdrawiam również!

Przeboski Mandaryn

2024-12-14

Bardzo ciekawy wiersz

konvalove

2024-12-17

Bardzo dziękuję!

Lenia

2024-12-14

Zwłaszcza puenta mnie ujęła:):) serdecznosci:)

konvalove

2024-12-17

Dzięki, Leniu, cieszę się, że coś Cię tu ujęło!

Kika88

2024-12-13

Za ajw
Pozdrawiam serdecznie:)

konvalove

2024-12-17

Ja również, dziękuję!

JoViSkA

2024-12-13

Poranki pełne napięcia i niepokoju nie wróżą dobrego dnia...może szczera i czuła rozmowa mogłaby poprawić relacje...
Wiersz trąca czułe struny...pozdrawiam serdecznie

konvalove

2024-12-17

Rozmowa jest zawsze dobrym wyjściem, ale tylko wtedy, gdy dwie strony chcą szczerze i otwarcie wyjaśnić wszystko, co leży. Wtedy dopiero można dojść do porozumienia, nawet jeśli miałoby ono oznaczać rozstanie - czasem to o wiele lepsze wyjście dla dwóch stron, niż wzajemnie wyniszczanie się, a takich relacji niestety nie brakuje. Pozdrawiam, dziękuję za odwiedziny!

Waldi1

2024-12-13

głowa do góry ... tak zołza moja mówi ... bo kobieta zawsze jest najważniejsza ...i nie wolno dać sobie wmówić ... że innej drogi już nie ma ... Pozdrawiam serdecznie ...

konvalove

2024-12-17

Niestety sytuacje dyktują ludziom różne myślenie - niektórzy mają postawione granice, inni je przekraczają, takie uroki życia - różnorodne i nieprzewidywalne. Pozdrawiam, Waldi!

Moona@

2024-12-13

Czasem ignorujemy intuicję.
A przeczucia powiązane z realem nie oszukują.
Co z tym robimy...to już insza inszość.
Pozdrawiam :)

konvalove

2024-12-17

Tak, czasami ta intuicja zdaje się krzyczeć i podstawiać pod oczy dobre rozwiązanie, a i tak człowiek jest głuchy na jej sugestie.

sisy89

2024-12-13

Czasem walka o relację jest bez słowa, bo to obie strony powinny dać coś od siebie. Czasem trzeba zapomnieć o wszystkim i ratować siebie.
Pozdrawiam serdecznie.

konvalove

2024-12-17

Tak powinno myślę to funkcjonować, ale często widać, że tak właśnie nie jest, co jest smutne, bo dobrze wiemy, że zaangażowanie oddawane za dwie osoby w końcu całkowicie wykańczają. Pozdrawiam również!

Marek Żak

2024-12-13

Najbardziej podoba mi się powiedzenie, że wszystkie drogi prowadza donikąd. Skoro peelka to wie, powinna wyciągnąć wnioski. Pozdrawiam.

konvalove

2024-12-13

Otóż to! Powinna. Ale czy to zrobi? Pozdrawiam, Marku!

Richard Austin

2024-12-13

Uczucia się rozwidlają, niczym pojedyncze ścieżki życia, które nieraz dwie odnogi mają, a gdy osoby na ich na rozstaju stają, to nie wiadomo czy ich wybory oraz przeżycia wzajemnie się nie rozmijają. Pozdrawiam

konvalove

2024-12-13

Racja. I często mimo tego mijania i tak dwoje ludzi postanawia trwać przy sobie ze względu na różne inne okoliczności, co jest najgorszym pomysłem, bo im dalej, tym gorzej, i trudniej. Również pozdrawiam, dziękuję!

sturecki

2024-12-13

Wiersz jest refleksją nad trudnymi relacjami, gdzie złość i rozczarowanie przenikają codzienność, zostawiając ślady zarówno w myślach, jak i w sercu. Narrator kwestionuje własną rolę w tym bólu, próbując zrozumieć, dlaczego podąża za intuicją, która prowadzi donikąd.
Czasem największym wyzwaniem jest pozwolić sobie naprawdę żyć.

sturecki

2024-12-13

Przyzwyczajenie bywa podstępnym wrogiem zmian. Jeśli człowiek za długo tkwi w jednym miejscu, łatwo zapomina, że życie ma znacznie więcej do zaoferowania. Przesuwanie granic wbrew sobie to faktycznie droga donikąd.

konvalove

2024-12-13

Dokładnie tak. Gdy sytuacje trwają zbyt długo, człowiek zaczyna wierzyć, że tak właśnie powinno wyglądać jego życie. Nie próbuje więc zmian, raczej przyzwyczaja się i pozwala na coraz to mocniejsze przesuwanie barier, które nigdy nie powinny wcześniej być przesunięte. Do droga donikąd. Dzięki za komentarz!

ajw

2024-12-13

To nie jest dobra relacja. Wiersz wyraźnie podyktowany cierpieniem, które wcale nie uszlachetnia, a jedynie prowadzi peelkę na manowce. Pięknie to przedstawiłaś..

konvalove

2024-12-13

Masz rację. Nie każdy ból uszlachetnia. Od pewnego rodzaju cierpienia człowiek musi wiedzieć jak się odciąć, bo nie prowadzi do niczego dobrego.

Pokaż więcej

Logowanie

manowce

Ocena wiersza

Treść

Warsztat

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji