X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

Wlazł kotek na płotek - Daniel Naborowski

Wiersz Miesiąca 0
pastisz
2025-11-26 01:44
.








Na oczy

Twoje oczy tak błyszczą moja słodka damo,
Jak pochodnie, któremi serca spala Amor.
Nie pochodnie, bo przecie z czasem gasną one,
Lecz gwiazdy, co na niebie trwają niewzruszone.
Nie gwiazdy, ale słońca, bo ich blask ma pani
Oślepi niebacznego, który spojrzał na nie.
Nawet kot, co na ciebie patrzył niezadługo,
Siedzi teraz na płocie - oślepiony - mruga.

Ale ci, co spojrzeli w twe oczy to czują,
Że ich głębie i blaski niebo obiecują.
Niebo, które nadgrodzi dnie bez ciebie długie
I które szczęście daje większe nad zasługę;
Niebo, które nie w niebie, ale tu na ziemi
W szczęście godne zbawionych niedolę odmieni.
Nawet kot, co przez chwilę zaglądał w twe oczy
Mruczy, ptaków nie goni, taką słodycz poczuł.





.

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
7 razy
Treść

6
6
5
1
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat

6
1
5
6
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.





Komentarze

Kolor wiersza: zielony


Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.


Kinga
Kinga
dwa dni temu
Przyzwyczaiłeś nas Michale, do stania na palcach , by sięgnąć do półki z Twoimi wierszami i ten także trafia na tą wysoką półkę .
Pozdrawiam serdecznie 🍀


Jastrz
dwa dni temu
Staram się być różnorodny. Skoro ten wiersz to według Ciebie "wysoka półka" - jutro na odmianę dam jakiś wygłup.

jolka
jolka
dwa dni temu
Nasz kotek się rozkręca,już rosną apetyty na kolejne smakołyki. Klasa i styl !

ajw
ajw
dwa dni temu
No powiem Ci, jestem pod wrażeniem! Zrobiłeś rzecz niełatwą. Wszedłeś w ten barokowy styl pełen "zawijasów" i kunsztownego przepychu z zadziwiającą gracją. To nie jest wiersz na emocjach, to jest wiersz z doskonałym warsztatem i bez mrugnięcia okiem doceniam 5/6

Marek Żak
Marek Żak
dwa dni temu
Świetny ten kotek, a Twój wiersz pozwolił mi na zapoznanie się z poetą. Ciekawa postać. Pozdrawiam

sturecki
sturecki
dwa dni temu
Wpada mi to jak żartobliwie podniesiona peruka barokowego poety, który z uśmiechem przerabia powagę na wdzięczną igraszkę słów. Oczy damy są tu potęgą większą niż niebo, bo nawet kot po spojrzeniu w nie traci instynkt łowcy. Więc powiem zwyczajnie – jak spojrzenie potrafi tak zamieszać, to nic dziwnego, że i poeta, i kot siedzą jak zaczarowani.
6/5

Odyseusz62
Odyseusz62
dwa dni temu
Kolejny świetny kotek do kolekcji.
Pozdrawiam.


Autor poleca

Pokaż mniej



X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności