Twoje Wiersze - Wlazł kotek na płotek -Jan Kasprowicz

Wlazł kotek na płotek -Jan Kasprowicz

pastisz

2025-10-14 00:02

był na beju

.

Z cyklu "Krzak dzikiej róży w ciemnych smreczynach"

V

Siklawa w tęczę się zamienia
I błyszczy w słońcu srebrem-złotem,
A w górze orły śmiałym lotem
Krążą szukając pożywienia.

I szepcze woda po kamieniach,
Gdy płynie pod chruścianym płotem,
Co z mrugającym stoi kotem...
Co płot ten grodzi? Wody lśnienia?

I znowu wicher się zaczyna,
Znów jęk przechodzi po smreczynach,
Aż drżą na wietrze liście róży.

I tylko limbie próchniejącej
Jest obojętne: wiatr, czy słońce...
Limbie zwalonej tchnieniem burzy.

.

autor

Jastrz

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

6 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Jan Kępiński

2025-10-14

Świetne i ten fragment : " Co ten płot grodzi? Wody lśnienia" .

Gminny Poeta

2025-10-14

Pamiętam te Twoje kotki. Czy do końca mnie przekonywały nie powiem ale na pewno wzbudzają szacunek:))))

Marek Żak

2025-10-14

Młodopolski kot w górach. Dobre. Taki offtop dwóch panów na K, drugi to Karłowicz, ale jego fascynacja górami zgubiła. Jego koncert skrzypcowy to jeden z moich ulubionych. Bogactwo późnoromantycznych odcieni plus piękna melodyka.
Pozdrawiam

Czasem

2025-10-14

A już myślałam, że orzeł tego kotka... no wiesz...
Ale to by nie było Kasprowiczowskie. A tak to jest - dla mnie super. Jak to dobrze, że mnie na beju nie było. Przynajmniej to dla mnie nowe :)

Pozdrawiam serdecznie :)

sturecki

2025-10-14

Twój pastisz w świetny sposób łączy dziecięcy motyw „Wlazł kotek na płotek” z kasprowiczowską powagą i symboliką natury. To dowcipny hołd dla poety, w którym nawet kot potrafi wejść na płotek w tonie modernistycznego dramatyzmu.
6/5