Twoje Wiersze - Morze

Morze

rymowany

2025-05-11 00:33

.

W płucach wilgotny oddech morza,
W uszach mew krzyki, wiatru granie,
W oczach poranna świeci zorza
Fal pomnożona odblaskami.

W uszach mew krzyki, wiatru granie
I bezustanny poszum fali...
Po to stworzyłeś morze Panie,
Byśmy, co nieskończoność znali.

Po to stworzyłeś morze Panie,
By nam przybliżyć nieskończoność,
By po horyzont w każdej pianie
Maleńki odblask słońca płonął.

By nam przybliżyć nieskończoność,
Stworzyła morze wszechmoc Boża,
Po to bym mógł z zachwytem chłonąć
W płuca wilgotny oddech morza.

.

autor

Jastrz

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

7 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Annyczka

2025-05-12

Bardzo mi się podoba ten wiersz, brawo!

Monia

2025-05-11

Bardzo krajobrazowy utwór pozdrawiam 😉

Marek Żak

2025-05-11

Bezkresne morze nasuwa na myśl coś, co się nie kończy, a więc nieskończoność. Podróż Magellana dokoła świata zmieniła (chyba) takie postrzeganie, podobnie jak to, że Ziemia nie jest centrum wszechświata, co pewnie dla wielu było rozczarowaniem. Pozdrawiam

Eleanor Rigby

2025-05-11

Ładnie napisałeś.

sturecki

2025-05-11

Czuć, że morze to dla Ciebie coś więcej niż woda. Wszystko w nim gra – wiatr, mewy, fala i wiara. Bez zadęcia, szczerze. Dobrze się to czyta, jest prosty, ale nie banalny.
Ten wiersz to rodzaj modlitwy w rytmie fal. Krąży jak przypływ i odpływ – wersy się powtarzają, budując spokój i zachwyt. Morze staje się tu obrazem Boga – wielkiego, nieskończonego, pięknego. To jakby oddech morza, który nie tylko orzeźwia, ale i przypomina, że jesteśmy mali wobec wielkiego zamysłu. I to wcale nie jest straszne.
6/5