Twoje Wiersze - Wpuściłam śmierć przed świtem

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

14 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Bronisława Góralczyk^(*)

2022-08-08

Odważny temat, choć mnie znany zbyt dobrze.
Gratuluję zasłużonej nagrody, Basieńko i serdecznie pozdrawiam🌹✨

konvalove

2022-08-09

Dziękuję i również pozdrawiam!

Coffee_81^(*)

2022-08-05

W pełni zasłużona nagroda! :))
Bardzo mi się podoba i serdecznie gratuluję!
Pozdrawiam cieplutko :))

konvalove

2022-08-08

Ślicznie dziękuję!

zbiwito

2022-07-20

mam nadzieję, że to właśnie będzie wiersz miesiąca

konvalove

2022-08-04

Piękne dzięki!

zbiwito

2022-08-04

a nie mówiłem! gratulacje

konvalove

2022-07-21

Już samo to docenienie jest bardzo miłe, dziękuję!

LidiaM-9

2022-07-18

Spokojne pogodzenie ze śmiercią, która i tak jest nieuchronna. Ujęcie tematu zdaje się osłabiać majestat śmierci jako "persony" raczej niepożądanej. Jednak to tylko jeden, częstszy aspekt, drugi rzadszy, to ten kiedy czeka się na śmierć jako ulgę w cierpieniu lub kres problemów. Zręcznie pokierowałaś emocjami czytelnika.
Pozdrawiam serdecznie.

konvalove

2022-07-19

Dziękuję za docenienie. Uważam, że każdy sposób, jeśli ma człowiekowi pomóc w przejściu "dalej" jest dobry, nawet jeśli to sprowadzanie śmierci do poziomu człowieka. Pozdrawiam!

pitu pitu

2022-07-15

śmierć nigdy nie przychodzi o właściwej porze, ma chyba inaczej ustawiony zegar z kosą na cyferblacie... ten wiersz to jak ostatni papieros dla skazańca, jedna sekunda więcej... i na pewno łatwiej wybrać się w ostatnią podróż z "oswojoną" i już nie taką straszną śmiercią... dobrej nocy i dobrego kolejnego poranka :-)

konvalove

2022-07-17

Otóż to! Nie ma co uciekać przed tym tematem, oczywiście nie ma też co zbyt mocno zaprzątać sobie nim głowy. Warto znaleźć jakiś sposób, by również ta ostatnia chwila, która nikogo nie ominie, przebiegła w jak największym spokoju ducha, choć to wiadomo, jedynie rozważania. Pozdrawiam serdecznie!

naskraju*^(*)

2022-07-11

"A w dalszej ku niebu wyprawie godniejsza niż ja dusza ci się nada; z nią, gdy odejdę, ciebie pozostawię".
Dante Alighieri "Piekło"

Kiedyś ze względu na moją profesję uczestniczyłam w przejściu życia na drugą stronę. Młode, maleńkie i dojrzałe życia odchodziły. Kiedy wcześniej prosili o śmierć, to przed ostatnim oddechem chcieli żyć... bronili się przed "nią". Wiemy, że nie uciekniemy przed jej świtem, bo najczęściej ona przychodzi przed wybudzeniem.
"Nim ciepło dnia
wleje się przez okna

odejdziemy stąd razem"... bardzo piękne oswojenie się ze śmiercią.

Miłego dnia

konvalove

2022-08-04

Bardzo mi miło, dziękuję!

naskraju*^(*)

2022-08-04

Gratuluję!!! Mój faworyt zwyciężył. Zasłużenie.

Miłego dnia

konvalove

2022-07-11

Dziękuję za tak piękny komentarz. Czytałam, że człowiek choćby nie wiem jak bardzo chciał śmierci, w chwili, gdy już ona przychodzi, wzbrania się właśnie przed nią ostatnimi siłami, to ta nasza walka o przetrwanie, o przeżycie jeszcze jednego dnia. Nie wiem jak to będzie ze mną, bo choć piszę o śmierci i mam wrażenie tego oswajania się coraz bardziej z tematem to i tak gdy przyjdzie mi skonfrontować się z nią, kto wie jak się zachowam. Jak zachowamy się wszyscy i każdy z osobna. Serdecznie pozdrawiam!

Starzec

2022-07-10

Śmierć jest oczywistością, ale co by nie mówić o jej nieuchronności, to przyjacielem moim nie będzie, a może nie taka jej rola?
Pozdrawiam.

konvalove

2022-07-10

Przyjaźń kojarzy mi się z relacją długotrwałą, pielęgnowaną, otwartą na słabości itp - myślę, że ten kto uważa śmierć za przyjaciela już od dłuższego czasu jej wyczekuje, albo nawet i wywołuje swoim podejściem. Co innego, gdy przychodzi nagle, i trzeba jakoś się z nią "uporać" - albo do samego końca będzie się zapierać, że ona nas nie dotyczy i ominie, ale to złudne, albo zwyczajnie pozwoli jej się działać, skoro ta chwila i tak musi kiedyś nadejść. Dziękuję za Twój komentarz, po przeczytaniu aż mi się kolejna refleksja uruchomiła! Pozdrawiam.

Marek Żak

2022-07-10

Wielu zmęczonych życiem i rozczarowanych, schorowanych, z pękniętymi sercami wyczekuje śmierci która nich jest wybawieniem. Bywa różnie. Pozdrawiam

konvalove

2022-08-04

Marku, miód na moje serducho, dziękuję za miłe słowa!

Marek Żak

2022-08-04

Gratulacje, a takie wiersze na to zasługują:).

konvalove

2022-07-10

Jeżeli wyczekują to i nie są zdziwieni, gdy się pojawia, albo inaczej - nie powinni być zdziwieni, choć jak wiadomo, gdy w końcu nadchodzi wyczekana chwila to różnie człowiek reaguje, często tak jakby sam się nie spodziewał. Pozdrawiam również!

Phil Insomnia

2022-07-10

Śmierć przywitana jak stary, dobry przyjaciel. Nie walczymy z nią tylko przyswajamy i idziemy ramię w ramię przed siebie. Bardzo urzekające wersy. Pozdrawiam serdecznie:)

konvalove

2022-07-10

Dziękuję, Phil! Czasem na starcie człowiek wie, że nie ma sensu walczyć, tylko musi wybrać inną drogę. Pozdrawiam!

Mateusz Darczyk

2022-07-10

ubral'as' ja' w jedwab, ale i tak kosa w re'ku

konvalove

2022-07-10

Czasem najpiękniejsze wrażenie nie zakryje tego, co jest prawdą. Śmierć choćby niewiadomo jak pięknie wykreowana w wyobraźni ma okrutne zadanie. Bardzo spodobał mi się Twój komentarz; krótki i konkretny. Dziękuję!

Dźwięki Strun^(*)

2022-07-10

Smutny, przejmujący, a zarazem niezwykle piękny wiersz.

konvalove

2022-07-10

Pięknie dziękuję za Twoją opinię.

Waldi1

2022-07-10

ten wiersz dla mnie jest bardzo piękny ...gdy ona przyjdzie o swoim czasie ...odejdę z nią na zawsze razem ...

konvalove

2022-07-10

Na pewno tak będzie. Grunt, że w zgodzie ze sobą, i z nią. Pozdrawiam, Waldi!

matka

2022-07-10

Witaj , jest to bardzo wzruszający utwór. Pokazałaś w nim zgodę na śmierć , którą tak na prawdę jest w stanie dać człowiek wierzący. Pozdrawiam serdecznie Irena Pozostawiam gwiazdki Irena

konvalove

2022-07-10

Nikt nie wie co dalej dzieje się z człowiekiem, gdy już umiera, ale niewątpliwie śmierć jest obecna w każdym życiu, czy się chce czy nie chce - przychodzi i "robi swoje" - i pewnie niejednokrotnie spotyka się z brakiem zgody, ale cóż, nie na wszystko mamy niestety w życiu wpływ... Dziękuję za komentarz, Ireno, pozdrawiam!

Kornel Passer

2022-07-10

Druga zwrotka przypomniała mi pewien aforyzm Eliasa Canettiego, dość przykry w swojej wymowie , zwłaszcza dla ludzi wierzących, do których i ja z trudem się zaliczam. Brzmi on mniej więcej tak (cytuję niedokładnie, bo z pamięci): "Nie może istnieć żaden osobowy Stwórca , bo smutek jaki musiałby On odczuwać patrząc na sumę cierpień istot, które stworzył jest niemożliwy do wyobrażenia ..."

konvalove

2022-07-10

Zwracając się do śmierci bezpośrednio ma się wrażenie rozmowy z kimś, kogo się zna lub na kogo się czekało. Jakby to była rozmowa z kimś tak samo "ludzkim" jak my sami; możliwe że postanowiłam postawić śmierć na równo z człowiekiem by stworzyć jakieś takie wrażenie kompana, z którym łatwiej pójdzie się w dalszą drogę ramię w ramię. Pozdrawiam, Kornelu!

Richard Austin

2022-07-10

Przychodzi niezapowiedzianie, jak gość chcący odwiedzić najlepszego przyjaciela, rozmawia mile i przyjaźnie, chcąc wiedzieć jak życie się udziela, a kiedy uśmiech na twarz przywołuje to niespodziewanie, w podróż do wieczności zabiera. Przychodzi zawsze do życia, a zostawia zawsze przeszłość bycia. Myślę, że potencjalny kandydat do wiersza miesiąca. Pozdrawiam :-)

konvalove

2022-08-04

Dziękuję za wiarę! Poszłam za ciosem, zgłosiłam i o, trafiło na mnie. Pozdrawiam!

Richard Austin

2022-08-04

Ha ha, a więc miałem nosa zarówno do wiersza, jak i co do jego odbioru :-D Gratuluję tytułu i bardzo się cieszę że zdobył uznanie wśród szerokiego grona odbiorców naszej społeczności. Owocnego świętowania :-)

Richard Austin

2022-07-10

W takim razie nie pozostało mi nic innego jak tylko oddać swój głos! Pozdrawiam.

konvalove

2022-07-10

Gdy nie ma się wpływu na pewne sprawy nie zostaje nic innego jak poddanie się im, w zgodzie zwłaszcza z samym sobą. Śmierć jak to śmierć - przyjdzie do każdego. Na pewno niesie ze sobą obawę przed nieznanym, ale to coś, przed czym człowiek nie schowa się nigdzie. Cóż więc zostaje jak nie zwyczajne otworzenie się na jej obecność. Pozdrawiam i dziękuję za Twój komentarz!

Elżbieta

2022-07-10

W tragedii J. Racine'a bohaterka Fedra wypowiada słowa "Nie strach umrzeć, strach umierać", może być tak, że niektórzy, zwłaszcza cierpiący na nieuleczalnie choroby, śmierć, traktują jak wyczekiwanego gościa ...
Wiersz jest wyjątkowy, piękny:)***
Serdecznie pozdrawiam:)

konvalove

2022-08-04

Ślicznie dziękuję!

Elżbieta

2022-08-04

Gratuluję:)) 🌟

konvalove

2022-07-10

Myślę, że im szybciej człowiek uświadomi sobie nieuchronność przed pewnymi zdarzeniami - jak np w przypadku śmierci - tym łatwiej będzie później pójść z nią w dalszą drogę. Pięknie dziękuję za tak miłe słowa komentarza, pozdrawiam również!

Baba-Goga

2022-07-10

Akceptacja przemijania i zaprzyjaźnienie się ze śmiercią to postawa filozoficzna.
Śmierć zwykło się traktować jako wroga. A to przecież nic osobistego, ona wypełnia swoje zadanie.
Gwiazdy zostawiam :)

konvalove

2022-08-04

Dzięki, Małgosiu, dobrego dnia życzę!

Baba-Goga

2022-08-04

Gratuluję lauru i serdecznie Cię pozdrawiam :)

konvalove

2022-07-10

Otóż to! Niby człowiek ma świadomość, że ona przyjdzie, ale jakoś tak zwykle nigdy nie jest to "dobry" czas, a to niestety już nie zależy do końca od człowieka. No, czasem może i zależy, ale gdy mówimy o sytuacjach, w których przychodzi znienacka to już nie za wiele możemy zdziałać. Może właśnie jedynie okazać zrozumienie i pozwolić na wypełnienie jej "obowiązków". Dziękuję za Twoje czytanie mnie, Małgosiu! Miłego popołudnia!

sisy89

2022-07-10

Świetny wiersz i mam podobnie jak Moona, gdyby nie tytuł, który trochę sugeruje interpretację ja tutaj też widzę samotność. Bo ona jest trochę jak śmierć. Podoba mi się bardzo.

Pozdrawiam serdecznie :)

konvalove

2022-08-04

Dziękuję, Sisy! ❤

sisy89

2022-08-04

Gratulacje :)

konvalove

2022-07-10

Tak jak napisałaś - dla niektórych samotność to jak wyrok śmierci, także pod samą "śmierć" i w tytule i w tekście można w myślach podrzucić to, co z tą śmiercią jeszcze się kojarzy. Pozdrawiam i dziękuję za komentarz!

Pokaż mniej

Logowanie

Wpuściłam śmierć przed świtem

Ocena wiersza

Treść

Warsztat

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji