Podobnie jak Marka naszła mnie na koniec roku refleksja o przemijaniu. Nie popadajmy, jednak w zły nastrój.
Życzę wszystkim spełnienia nadziei w nadchodzącym roku, zdrowia, optymizmu i weny twórczej.
Do Siego Roku!
Czas biegnie coraz szybciej,
Świat się zmienia coraz intensywniej,
A my wciąż tacy sami,
Tylko obraz w lustrze
Coraz bardziej obcy,
Coraz bardziej zmęczony,
Coraz smutniejszy,
Coraz mniej wyraźny.
Lustro odzwierciedla zewnętrzny obraz. To co w środku, w duszy człowieka, jego wartość, tego lustro nie pokaże. To można poznać przez bezpośrednią znajomość.
Pozdrawiam
Jak to jest moja droga że każdy z Twoich wierszy powoduje uśmiech na mojej twarzy?
Ostatnio musiałem zgolić brodę która zdobiła moją twarz od lat młodzieńczych.
Przeżyłem szok... to co pod zarostem było, nie było tym co pamiętam.
Ciężko się pogodzić z popsutymi lustrami.... jednak nie to co w lustrach jest piękne a to co każdego dnia powoduje taki właśnie uśmiech na naszych ustach.
Może kiedyś będzie kolejny początek a może sensem jest smak malin z babcinego ogrodu i śpiew skowronka nad polem rozgrzanym letnim słońcem.
Cieszę się niezmiernie, gdy moje wiersze wzbudzają takie reakcje.
Masz rację, wewnętrzne piękno nie przemija, a świadomość zmian i zachodzących procesów to jedna z życiowych nauk. Jeśli przyjmujemy je z pokorą, bez bezsensownego buntu (ten i tak nic nie zmieni), to widzimy sens we wszystkim, co następuje.
Pozdrawiam.
Zewnętrzna uroda to dar od losu, który przemija z młodością. Ważniejsze jest piękno wewnętrzne, które nie ulega przedawnieniu.
To jak różnica pomiędzy złotem a wodą. Są miejsca w których ludzie walczą o złoto korzystając z wody bez cienia refleksji. Na pustyni na nic zda się złoto a woda jest bezcenna, ożywia, dodaje sił, energii i hartu ducha.
Życzę aby ten rok 2022 był dla Ciebie i Twojej rodziny jak najlepszy.
Pozdrawiam ciepło Lidio :)
Tak to właśnie działa. Zawsze znajdzie się ktoś, kto umiejętnie wykorzysta ludzkie potrzeby czy słabości, jakie by one nie były. Próżność wiedzie prym pośród nich.
No bo wiesz Lidio, człowiek skromny, który do szczęścia niewiele potrzebuje nie pompuje finansowo rynków zbytu. Wychodzi długofalowe wmawianie ludziom, że potrzebują czegoś o czym inaczej by nie pomyśleli. Na ludzkiej próżności opiera się obecnie biznes, jego spora część, całe to reality show. Też nie potrafię przestać się dziwić co jest w tym pociągającego.
Na szczęście nie dla wszystkich.
Dziękuję Beatko za wizytę i odwzajemniam życzenia.
Piękno wewnętrzne pozostaje, uroda przemija, ale nie ona jest najważniejsza. Trudno pogodzić się z faktem, że ciało traci sprawność i nie nadąża za duchem. Człowiek chciałby zachować możliwości fizyczne, jakie posiadał w młodości, tymczasem nie każdemu jest to dane, większości nie. Świadomość tych nieuchronnych zmian jest trudna.
Co do wartościowania rzeczy, faktycznie świadomość jest na bardzo niskim poziomie u wielu. Zawsze śmieszyła mnie próżność i natrętna kokieteria, a jednak są tacy, których to pociąga. Nigdy nie przestałam się temu dziwić. Pociąga pewnie tych o podobnym pokroju. Można by tak rozwijać temat w nieskończoność.
Życzmy sobie nieustającej młodości ducha i pogody wewnętrznej.
Pozdrawiam serdecznie.
Można powiedzieć, że wnętrza się nie psują, przynajmniej się nie starzeją (w większości przypadków). Dzięki serdeczne za wizytę i gwiazdki, pozdrawiam.
Lustro swoje, a psychika swoje - wszystko zależy od naszego podejścia do tematu przemijania :) A wiersz wart gwiazdek***
Radości z życia w nowym roku, Lidio :) B.G.
Lustra mogą się potłuc, a odbicie się starzeje i wraz z upływem czasu traci swoją radość życia...
Wszystkiego dobrego w Nowym Roku :)
Pozdrawiam serdecznie.
Może to dobry sposób, potłuc lustra, albo zasłonić, jednak najważniejsze, żeby duch się nie starzał.
Pozdrawiam sylwestrowo i życzę pogody ducha i pomyślności w nadchodzącym roku Tobie i Twoim Bliskim.
W pamięci i wyobraźni obraz jest ciągle ostry, jeśli się patrzy sercem. W końcu najważniejsze jest piękno wnętrza i tego się trzymajmy:))
Pomyślności, radości i zdrowia w nadchodzącym roku. Z pozdrowieniami!
Obraz w lustrze nie jest prawdziwy, choć lustro nie zepsute. On pokazuje tylko powierzchowność.
W środku - pod powłoką zmęczenia i smutku - wciąż błyszczy iskra. Ona lśni dawnym blaskiem. Czasem widać ją nawet w oczach staruszki, zmęczonego życiem starszego pana.
A to, że obraz niezbyt ostry - to może i lepiej :))
Opisałam rzecz bardziej humorystycznie w swoim wierszu "Niekompatybilność". Jeśli pielęgnuje się tę wewnętrzną iskrę, to jej blask przebije się nawet przez najgłębsze zmarszczki.
Pozdrowienia!
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.