Pora babiego lata
Babo-Gogo, Twój wiersz "Życie moje jesienne" był mi inspiracją przez nic babiego lata. Mam nadzieję, że nie masz mi za złe wykorzystania tego motywu.
Co skrzydła wiatru nicią oplata,
Ale nie pora gasić uśmiechów,
Myśli wygładzać, rozliczać grzechów.
Nie pora jeszcze przed losem klękać
I w czerń się strojąc, śmierci się lękać,
Ludzi omijać, od świata stronić,
Radość pogrzebać, gorzkie łzy ronić.
Pora smakować słodycz owoców
I ważyć złoto nabrzmiałych kłosów,
Późnego lata darów kosztować,
Dojrzałym winem się delektować.
Nadzieje ciągle są do spełnienia,
Nadal się nowe rodzą marzenia,
Nie wszystkie plany się już ziściły,
Jeszcze na życie wystarczy siły.