Cienie przeszłości
Otrząśnij z twarzy rosę,
Już przecież nastał kres
Na powiew tamtych wiosen.
Lody minionych zim
Stopniały wieki temu,
Więc natchnij teraz myśl –
- Niech dąży ku nowemu.
Marzenia z dawnych snów
Umarły niespełnione,
Wspomnienia wielkich burz –
- W pamięci zagubione.
I płatki tamtych róż
Dawno rozwiały wiatry,
Piaski przebytych dróg
Także zmieniły szlaki.
Zamknięty bilans strat
Niewartych rozpatrzenia;
W nadziei przyszłych lat
Czas szukać ukojenia.
Echem nie wróci to,
Co niegdyś w sercu grało
I dziś nieważne zło,
Co przedtem tak bolało.
Wpatrzonym darmo wstecz,
Swoim zmęczonym oczom,
Co pod ciężarem łez
Osłabły – daj odpocząć.
Świeżych nadziei cud
Przyjdzie jutrzejszym rankiem.
Wraz z porą świeżych bzów
Dościgniesz swoją szansę.