Gratulacje! Oceny wiersza nie wzięły się znikąd, jak większość oceniających ja też daje 5/6. Pozdrawiam!

Nietuzinkowy wiersz. Gratuluję serdecznie zwycięstwa.

Oddałem głos na ten jakże wyśmienity wiersz.

Pozdrowienia Lariso, zaraz i tak uciekam sprawować dalszą opiekę nad chorą mamą.
Nowotwór... Wymaga pomocy, nieustannej, stad brak mnie na portalu. Ot życie.

Groteskowo jak dla mnie i to jest super. W takiej stylistyce nie ma granic, nie ma sztywnych ram i emocje wraz z projekcjami obrazów w myślach tworzą niezapomnianą strukturę liryczną. Sztych na medal.
Pozdrawiam 🌟👍

Wspaniały wiersz ✨⭐

Dałem głosik👍 i gwiazdki ✨️
Pozdrawiam!

Każde serce pragnie miłości i prędzej czy później wyjdzie z cienia podążając za światłem...Piękny refleksyjny wiersz...Oddaję swój głos i sypię gwiazdami :)
Pozdrawiam serdecznie Lariso :)

Daleko w tych wersach do kochania jako najwyższej wartości życiowej

Bardzo doskonały wiersz

Bardzo ciekawe rozważania na temat poezji, aktu tworzenia, miłości, doskonale ulepione słowami.
Głosuję!
Pozdrawiam Cię Lariso z wielkim uznaniem dla Twojego wiersza :-)

Przeczytałam Twój wiersz zaraz po jego wstawieniu. Jest przepiękny, poprzednicy już wszystko napisali więc nie będę się powtarzać. Po jego pierwszym przeczytaniu, od razu pomyślałam jak pięknie jest czytać, że ktoś inny odczuwa sztukę podobnie, niekiedy jest to ból niemocy w próbie wyrażenia tego co czujemy. Oczywiście wiersz ma szeroki wachlarz interpretacyjny, piszę tylko o moim pierwszy wrażeniu. Jestem pod wrażeniem jego piękna i głębokich przemyśleń, oddaję głosik :)
Pozdrawiam serdecznie Lariso :)

Cienie w jaskini Platona były analogią do realnej rzeczywistości tego świata, która to rzeczywistość, paradoksalnie była właśnie nierzeczywista, bo stanowiła niedoskonałe odwzorowanie (cień) świata doskonałego. Jeśli więc nie ma "wyższej rzeczywistości", to w konsekwencji znaczy, że nasza, widzialna rzeczywistość jest jedyną prawdziwą, a więc nie jest cieniem ani iluzją tylko prawdą. Naszą rzeczywistość można nazwać cieniem lub iluzją tylko wtedy, gdy ta "wyższa rzeczywistość" istnieje, spychając "naszą" do roli cienia. Wybacz ten ordynarny rozbiór logiczny, ale tak rozumiem platonizm, którego zresztą jestem pokątnym wyznawcą:)

Myślę, że jest miłość doskonała ,ale chyba w innej, równoległej rzeczywistości, jeszcze nam nieznanej... serdecznosci Lariso:)

Pięknie, refleksyjnie,
5/6 i mój głos, pozdrawiam ciepło.

Nie wszystko co nas otacza jest iluzją, choć nasze postrzeganie obiektywnego świata może być subiektywne, na którym opiera się nasze codzienne życie i wiedza.
"Idealna miłość jest mitem – prawdziwe uczucie wymaga codziennego budowania i akceptacji trudności, a nie oczekiwania na „idealnego” partnera lub związek jak z bajki".
Świetny wiersz, godny uwagi i przemyślenia.
Z podziwem, serdecznie pozdrawiam :)
6/5

wiele tu nie brakuje - jaskinia cieni, jako że wylądowała już w tytule, na końcu raczej z mojego punktu widzenia - przeszkadza w procesie tworzenia sympatii do utworu; co tam by może pasowało? hmm.. obserwacją

bardzo piękny wiersz ... pozdrawiam serdecznie ...

Intelektualnie stymulujący utwór, który porusza trudne tematy. Warsztat jest wyjątkowo kreatywny. Pozdrawiam serdecznie

Zagłosowałam wiersz o światełku w ciemnym tunelu przejście człowieka na wyższy poziom świadomości by nie mulić się ciągle żując to samo .........dobry pouczający wiersz 5/6:)pozdrawiam dobranoc

Świetna poezja, która zatrzymuje
Pozdrawiam serdecznie:)

Lubię Twoją poezję a zwłaszcza zauroczony jestem blaskiem, unoszącego się na rzece światła do źródła ich myśli…
5/6
Pozdrawiam i głosuję:)

Piszę drugi raz - okazało się, że wylogowało mnie.

Gdybyśmy żyli w takiej jaskini - nie wiedzielibyśmy wiele o świecie
Może tak być, że wszystko, co nas otacza jest iluzją.
Jednak miłość doskonała istnieje, tak jak istnieje genialny Konstruktor, dzięki któremu funkcjonujemy my i cały Wszechświat.
Piękny, filozoficzny wiersz...
Serdecznie Ciebie Droga Lariso pozdrawiam:)
5/6
Oddaję mój głos na Twój wiersz.

Jakby o przeszłości bardzo zgrabne metafory pozdrawiam serdecznie 😉👍👏

...
przewiduję jutro
a ono
ono stroi się po swojemu
nie zwraca uwagi
zmywa makijaż
ubiera się w nie swój strój
idzie nie tam gdzie chcę
...
Pozdrawiam serdecznie
Miłego popołudnia
Głosuję na...

Tytuł i treść utworu przywodzi na myśl alegorię jaskini Platona. Mam podobne skojarzenie do mojego przedmówcy. Gdyby doszło do takiego spotkania filozofa i poety, pewnie dyskurs toczyłby się wokół autentyzmu poezji, jakie okoliczności sprawiają, że utwór poetycki nie jest tylko zniekształconym przetworzeniem rzeczywistości, a może iluzją twórego namysłu człowieka będąc jedynie wytworem skoplikowanych operacji Al (o ile Platon wiedziałby, co to takiego!). W wierszu jest odpowiedź, "poezja zagląda w duszę, szukając ogrodu do projekcji snu, oświeconego umysłu". Kontrą dla "oświeconego umysłu" jest sytuacja, którą u Platona uosobiają ludzie przykuci do jaskini, uznający za rzeczywistość, tylko to co widzą (cienie).
W wierszu, światłem jest miłość, mająca swe źródło w człowieku.
Przepiękna jest pierwszą fraza wiersza, która jest nawiązaniem do sposobu w jaki Chrystus przywracał wzrok ślepcowi.
Poetyckie metafory mogą pełnić rolę " opatrywania i otwierania na wrażliwość odczuwania serca i umysłu czytającego.
6/6 ! Oddaję mój głos na wiersz.
Serdecznie pozdrawiam, Droga Przyjaciółko:))⭐️

Jest w tym wierszu miłość do samego aktu pisania. Wiersz ze świetną alchemiczną metaforyką. Bardzo na TAK :)

Filozoficzny seans ... jakby Platon spotkał poetę i razem lepili sens z popiołu, światła i ludzkiego bólu.
To refleksja o sztuce, która próbuje leczyć świat, choć sama krwawi ... o miłości, co miała być prawdą, a została cieniem. Bo jak się nie ma światła w sobie, to i poezja staje się tylko latarką w cudzej jaskini.
Póki co, głosuję na WM.
6/5

świetny wiersz o niemożności osiagnięcia "doskonałości" przez falsyfikat.
Na marginesie taka refleksja - medal ma dwie strony, ale teraz stanął... na kancie (rozumianym dwojako) - tym jest dla mnie AI

tak jak prawda nas wyzwoli
tak też AI nas zniewoli

z uznaniem!
Stef

Zauroczyła mnie przede wszystkim
następująca refleksja - doskonała
miłość jest rzeką światła biorącą
źródło w człowieku.
Czytałam z zaciekawieniem .
Serdecznie pozdrawiam, myśli
przyjazne zostawiam:)