Twoje Wiersze - Bądź gotów

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Beata1

2020-11-03

Mam wrażenie jakby sam Maciej Zembaty z za grobu wcielił się w ten wiersz i oswajał z tym co nieuchronne a ja bardzo lubię ten rodzaj czarnego humoru.
Pozdrawiam serdecznie Lidio:)

LidiaM-9

2020-11-03

Ogromnie mnie to cieszy, dziękuje bardzo za taki komplement Beatko. Również pozdrawiam.

BardzoBardzo

2020-11-03

"A kiedy przyjdzie także po mnie..."
Lidka Co Cię tak naszło?
Masz śmiertelną chorobę?
dziewczyno żegnasz się z nami?
dlaczego nic nie mówiłaś?
Z drugiej strony rzeczywiście śmierci nie uciekniesz, ciekawe takie lekki ei frywolne i za każdym razem jak się czyta to ten bohater liryczny tak próbuje uciekać ale mu w następnej zwrotce nie wychodzi :D aż mi się przypomniało że w średniowieczu tworzono legendy o ludziach którzy grali ze śmiercią w różne gry i oszukiwali a potem śmierć i tak ich dopadała

BardzoBardzo

2020-11-03

ha ha ha ja też takie rozrachunki ostatnio robię bo jestem na zakręcie życia i wychodzi mi że albo się nie dam albo to ja będę stratny.
Więc takie rozrachunki robimy dosyć często :D

LidiaM-9

2020-11-03

Tak, pełny tytuł brzmi zdaje się "Życie, śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową". Rozrachunki nic wtedy nie dały. Teraz próbuję zrobić kolejny bilans i dochodzę do wniosku, że Ma z Wn się nie równa, straty są większe niż zysk.:(

BardzoBardzo

2020-11-03

no tak to brzmi właśnie :)
Co do życia faktycznie na dłuższą metę to jest śmiertelne.
Z tą śmiertelną chorobą to czasem nie jest jakiś tytuł filmu?
A co do tych rozrachunków to jak poszły? jeśli można zapytać?

LidiaM-9

2020-11-03

Wszyscy mamy śmiertelna chorobę, którą jest życie. Spójrz na datę: 2009 rok. Przyznam, że miałam wtedy kilkuletni czas pewnego rozrachunku ze sobą a ściślej ze swoim życiem.

zmis

2020-11-03

Jej przyjście każdego z nas czeka., Im człowiek starszy, tym bardziej ta świadomość jest żywa. Kiedy ten czas nadejdzie tego nie wiemy. Należy tak żyć, jakby to było daleko przed nami. Pozdrawiam

LidiaM-9

2020-11-03

Dziękuję, to prawda, ale dodałabym jeszcze, że należy przynajmniej starać się tak żyć, by niczego nie żałować.

Iks Weli

2020-11-03

No! :) Od razu zajaśniała Kostucha i jakby milsza deczko, czy jak? ;) Bardzo fajny konkrecik z nutką dekadencji ;) I aktualny nieustannie. Pozdrawiam :)

LidiaM-9

2020-11-03

Dzięki. Czasem trzeba o poważnych sprawach trochę na wesoło. Ta nutka dekadencji to mimochodem. Temat aktualny zawsze (niestety), a kto wie, jaka jest ta kostucha, może piękna i powabna. Pozdrawiam.

Chris^(*)

2020-11-02

Witaj! Przeczytałem z zainteresowaniem. Ostatni wers "Czuwaj gotów do drogi"... Dla wielu osób znajomość daty i godziny śmierci przekreśliłaby życie. Także wypatrywanie jej, "czuwanie", zabiłoby smak życia. Pamiętam taką bajkę o lekarzu, który miał układ ze śmiercią. Potrafił błyskawicznie uleczyć każdego w sytuacji gdy śmierć stała "w nogach" łóżka. Pewnego razu zachorowała jego ukochana i nie było dla niej nadziei więc spróbował oszukać śmierć. Pozdrawiam :)

LidiaM-9

2020-11-02

To czuwanie ma raczej oznaczać pogodzenie z nieuchronnością śmierci i życie w taki sposób, żeby można było spokojnie obejrzeć się za siebie ze świadomością, że dobrze się wykorzystało swój czas. Pozdrawiam.

naskraju*^(*)

2020-11-02

Śmierć chyba jest kobietą i dlatego zmienną jest. Można się z nią potargować. Tylko o co? W swojej grotesce nakreśliłaś jak Vivaldi cztery pory roku: ranek to wiosna, południe to lato, wieczór to jesień, a noc to zima. I niech ta pani się tych norm trzyma i nie zabiera przedwcześnie.
Pozdrawiam ciepło

LidiaM-9

2020-11-02

Dziękuję pięknie za refleksję. Może i można się ze śmiercią targować, ale właśnie, o co? Drugie pytanie, jaki ma to sens, skoro i tak przyjść musi. Może dałoby się wynegocjować odroczenie wyroku, ale on i tak pozostaje nieuchronny. Często mówi się, że życie jest darem. Tak, póki jest się młodym i zdrowym. Potem zmienia się w wyrok.
Inny aspekt jest taki, że czego nie można uniknąć z tym trzeba się pogodzić, stąd humorystyczna forma wiersza.
Pozostaje nam wierzyć, że nie przemijamy bezpowrotnie tylko zmieniamy formę istnienia. Pozdrawiam.

Kornel Passer

2020-11-02

Ach Lidio podziwiam
Twój kunszt i zacięcie,
dziś chyba w pokoju
wstawię Twoje zdjęcie.

Tak lekko i żwawo
i z przednim pomysłem,
śmierć wzięłaś za rogi
że z wrażenia uschłem.

Teraz będzie lekko
nam sobie umierać,
a tym co zostaną
łzy szybciej wycierać.

LidiaM-9

2020-11-02

Bo widzisz Kornelu, kiedy problem ciężki,
Trzeba go sprowadzić do rangi groteski.
Wtedy, choć pozornie, na ciężarze traci
I mniej patetycznej nabiera postaci.

A Ty nie usychaj nam tutaj przedwcześnie,
Bo się to w portalu odbije boleśnie.
Z mym zdjęciem się wstrzymaj, bo próżność mi każe,
Mą fotkę na „młodszą” zmienić w awatarze.