X
Wiara w nasze istnienie
wolny
2021-04-30 19:14
Nosiliśmy w sobie piękną
wiarę w jedno marzenie;
było absolutnie nierealne,
ale dzięki niemu czuliśmy,
że jeszcze istniejemy.
Do dzisiaj nie wiem
czyje zwątpienie
pozwoliło z rąk
wypuścić nadzieję.
Za późno na
szukanie winnych;
przepadliśmy jednocześnie.
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
5 razy
Treść
6
1
5
3
4
1
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat
6
4
5
1
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Chris(*)
2021-05-08
Witaj konvalove. Widzę że wyrabia Ci się styl, jest inny niż wcześniej pamiętam. I za to "pełna garść złota" na warsztat, z mojej strony. Tekst bardzo refleksyjny, ale też taki Twój.
Pozdrawiam!
Pozdrawiam!
2021-05-08
Dziękuję Chris za uznanie i gwiazdy. Istotnie zwracam większą uwagę na formę wiersza, i chyba powoli odnajduję ten swój styl. Pozdrawiam!
Afrodyta(*)
2021-05-02
Podoba mi się Twój wiersz, chociaż powiem, pewnie trochę przewrotnie, że czasem warto "wypuścić z rąk nadzieję"...
2021-05-03
Dziękuję, Agnieszko.
Pewnie rozwiązanie, o którym wspominasz, w niektórych momentach jest najlepszym wyjściem. Pozdrawiam.
Pewnie rozwiązanie, o którym wspominasz, w niektórych momentach jest najlepszym wyjściem. Pozdrawiam.
LidiaM-9
2021-05-01
Zazwyczaj mówi się, że póki życia, póty nadziei. Z treści Twojego wiersza wychodzi mi przeciwna teza, że póki jest nadzieja (i wiara) jest i życie (istnienie), bez nadziei i ono przepada. Coś w tym jest, bo każdy chyba doświadczył uczucia rezygnacji i braku chęci życia po upadku nadziei.
Pozdrawiam.
Pozdrawiam.
2021-05-01
Otóż to, Lidio. Gdy człowiek wierzy w coś lub kogoś tak, że ta wiara wręcz "wchodzi w krew", to w chwili, gdy traci się ją bezpowrotnie, taki ktoś nie ma pojęcia jak zareagować i co począć. Zawsze widział to światło na końcu, choćby nawet nieosiągalne, nienamacalne, ale było. To w chwili, gdy nagle gaśnie, człowiek czuje się jakby błądził w ciemności bez celu. Dziękuję, że zostawiłaś swoją refleksję.
Osia
2021-05-01
Pierwszym moim skojarzeniem było rodzeństwo łudzące się wiarą w choćby okruch miłości .Bardzo lubię przestrzenie Twoich wierszy można w nich wiele odkryć !
Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie Konvalove
Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie Konvalove
2021-05-01
Dziękuję Osiu; istotnie i ja lubię w wierszach o tę przestrzeń zadbać, chociaż przyznaję, czasem wkrada się ona zupełnie naturalnie i bez mojej wiedzy. Ja również Ciebie pozdrawiam!
Anielska Łza
2021-04-30
Istniejemy dzięki marzeniom i dzięki nadziei na ich spełnienie. To siła napędowa naszego życia. Nadzieja jest czymś bardzo ulotnym, dlatego tak łatwo czasem wymyka się nam z rąk. Optymistom może jest łatwiej w życiu, ale ich również dopadają chwile zwątpienia. Pozdrawiam cieplutko :)
2021-05-01
Zgadza się, Łezko. Ja tam jestem całym sercem za powiedzeniem, że człowiek bez marzeń umiera. Może nawet nie dosłownie, ale w środku, w sobie na pewno. I nie ma znaczenia, czy te marzenia są nierealne czy realne - grunt, że je mamy. Pozdrawiam również!
Staszek Żłobicki
2021-04-30
Zastanawiam się, co jest przyczyną, że oceniajac życie, nie szuka się elementów optymizmu. Jest dzień i noc, dobro i zło, przeciwieństwa szczęścia, miłości itd. itp. i tylko analizować niepowodzenia? To jakiś psychiczny masochizm. Serdecznie pozdrawiam.
2021-05-01
Gdybym jedynie tego oczekiwała, nie cieszyłabym się z każdej nowej refleksji od czytelnika, i też nie zachęcałabym do szukania w swoich wierszach różnych dróg, co zazwyczaj czynię, odpowiadając na komentarze. Zamysł autora to jedno, odbiór czytelnika to drugie. Niejednokrotnie udowadniałam swoim podejściem, że jestem jak najbardziej za tym, by w wierszach szukać siebie, a więc swojej perspektywy, doświadczeń i tak dalej. Nie uznaję swojego zamysłu podczas pisania za jedyną słuszną; jest to oczywiście zapalnik do samego napisania, ale nie zamykam się na innych, a nawet zachęcam do własnych refleksji. Pozdrawiam również.
2021-04-30
Jeszcze tylko jedno pytanie: pisanie to psychoterapia, czy autodestrukcja? Wydawało mi się, że komentarze to nie tylko wymiana opinii podoba się lub nie, ale też subiektywna ocena psychologiczna podmiotu lirycznego, z którą nie musimy się zgadzać. Jeśli oczekujesz jedynie potwierdzenia słuszności Twojej oceny życia, to rzeczywiście sugestie, że co najmniej może być inaczej, sa nieskuteczne. Serdecznie pozdrawiam.
2021-04-30
Staszku,
moje wiersze to faktycznie przede wszystkim wiersze pesymistyczne, gdyż w takich czuję się najlepiej, ale nie mam na swojej liście jedynie takich wierszy. Jedni czują się dobrze pisząc głównie o rzeczach pozytywnych, mnie nadmiar optymizmu przytłacza. Ludzie są różni, i wiersze są różne. Jeżeli nie podoba Ci się sposób, w jaki wyrażam się w wierszach, można je zwyczajnie pominąć, a jeżeli chciałeś wyjaśnienia jedynie to mam nadzieję, że będziesz moją odpowiedzią usatysfakcjonowany.
Pozdrawiam serdecznie.
moje wiersze to faktycznie przede wszystkim wiersze pesymistyczne, gdyż w takich czuję się najlepiej, ale nie mam na swojej liście jedynie takich wierszy. Jedni czują się dobrze pisząc głównie o rzeczach pozytywnych, mnie nadmiar optymizmu przytłacza. Ludzie są różni, i wiersze są różne. Jeżeli nie podoba Ci się sposób, w jaki wyrażam się w wierszach, można je zwyczajnie pominąć, a jeżeli chciałeś wyjaśnienia jedynie to mam nadzieję, że będziesz moją odpowiedzią usatysfakcjonowany.
Pozdrawiam serdecznie.
maciejka
2021-04-30
Nie wiem dlaczego, ale miałam wrażenie, że Twój wiersz rośnie jak pierwsza zwrotka i jak marzenie - wspólne, które niesie mnóstwo osób... A potem... koniec. I zrobiło mi się smutno. Bardzo smutno...
2021-04-30
Proszę o wybaczenie! Mam nadzieję, że ten smutek, który pojawił się po przeczytaniu wiersza skłonił do jakiejś choćby wewnętrznej refleksji, i zaraz potem odszedł. Dziękuję mimo wszystko za przeczytanie, pozdrawiam ciepło!
ZaspanyV
2021-04-30
"Łączy nas jedno, a jest to wiara w siebie nawzajem i w nas jako jedność"- tak odczuwam ten wiersz. Spalenie cudownego mostu łączącego dwie dusze, z dwojgiem osób na środku rozpadu. Obie spadną i znikną ze swojego życia nawzajem, a nadzieja razem z nimi. Jest w tym smutek i zawód, rozczarowanie i jakby nutka pogodzenia się z tym w małym stopniu. Akceptacja patrząca na kawałki rozbitej nadziei. Choć marzenia były nierealne, to stanowiły paliwo do życia. Podoba mi się jak wiersz ukazuje potrzebę i nadzieję w różnych perspektywach. Sam układ 5-4-3 wersy też jest ciekawy.
2021-04-30
Dziękuję, że widzisz tutaj nie tylko jedną drogę refleksji w kwestii nadziei. Jak wszyscy wiemy, nadzieja umiera ostatnia...
Witold
2021-04-30
Tak długo czekałem dziś na Twój wiersz,
bo chciałem go skonfrontować z aurą za oknem,
a tu proszę,
taki klimat, by nie popaść do cna w deszczową osowiałość.
Zatem, gratuluję wyczucia i dziękuję,
bo to co widzę na zewnątrz wystarczy,
by z sarkazmem życzyć wszystkim
pięknego długiego weekendu.
bo chciałem go skonfrontować z aurą za oknem,
a tu proszę,
taki klimat, by nie popaść do cna w deszczową osowiałość.
Zatem, gratuluję wyczucia i dziękuję,
bo to co widzę na zewnątrz wystarczy,
by z sarkazmem życzyć wszystkim
pięknego długiego weekendu.
2021-04-30
Witoldzie,
dzisiaj skorzystałam z wolnego dnia (wiosennego, bo aż 18 stopni bez chmurki na niebie) na żądanie i wyruszyłam zgubić się nieco w lesie, by poukładać myśli i zebrać po drodze wenę, którą przedstawiam dopiero o tej godzinie. Dziękuję za Twoje wyczekiwanie, i jeśli masz już dość deszczu, to ja chętnie przyjmę każde ilości - jeden wiosenny dzień w tę majówkę w zupełności wystarczy. Bez cienia sarkazmu! Fajnie, że wpadłeś do mnie, pozdrawiam i mimo wszystko życzę pięknego weekendu.
dzisiaj skorzystałam z wolnego dnia (wiosennego, bo aż 18 stopni bez chmurki na niebie) na żądanie i wyruszyłam zgubić się nieco w lesie, by poukładać myśli i zebrać po drodze wenę, którą przedstawiam dopiero o tej godzinie. Dziękuję za Twoje wyczekiwanie, i jeśli masz już dość deszczu, to ja chętnie przyjmę każde ilości - jeden wiosenny dzień w tę majówkę w zupełności wystarczy. Bez cienia sarkazmu! Fajnie, że wpadłeś do mnie, pozdrawiam i mimo wszystko życzę pięknego weekendu.
Iks Weli
2021-04-30
Tak, wszystko się zmienia, o, panta rei! nawet ten obyczaj kultu, co sam siebie zaczął obwiniać, czym teraz dla ludzi ma niby być? Oby nie tracili nadziei nawet Ci, co nie rozumieją, co się dzieje z ich światem :) Bardzo ciekawy podjęłaś temat i ciekawie wyszło. :) Pozdrawiam
2021-04-30
A Ty, Radku, ciekawy obrałeś kurs z refleksją!
I owszem, wszystko się zmienia; my sami, inni ludzie, nadzieje rosną lub nikną zupełnie, wszystko, byleby było w jakimś ruchu.
Pozdrawiam i dziękuję za wizytę!
I owszem, wszystko się zmienia; my sami, inni ludzie, nadzieje rosną lub nikną zupełnie, wszystko, byleby było w jakimś ruchu.
Pozdrawiam i dziękuję za wizytę!
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
(***) spóźniłam się na wiosnę
Śmierć domowa
Wpuściłam śmierć przed świtem
Rozumiem
Żyć w obojętności
*** (nikt na mnie tak nie patrzył jak słowa w twoim wierszu)
Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne
Narzędzie zbrodni: milczenie
Z rodziną najlepiej na zdjęciach
wiersze personalizowane
Nigdy mnie nie było
Nie tęskniąc już do dawnych słów
Nie próbuj mnie odszukać
*** (fartuszek w niezapominajki)
Co ty wiesz o mojej śmierci
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności