ja się tylko słowem bawię
jak maskotką zwaną życiem
z którym spędzam dni ostatnie
przepełnione chęci zyskiem

bycia ponad twardość jawy
dzieckiem pierwszej myśli w głowie
która się ze słowem drażni
odkrywając kim jest człowiek
zapatrzony w rymy świata
sztuki ponad grozę bycia

ja się tylko z słowem bratam

wypełniając bez pokrycia
przymus aby stać się częścią
paru wersów do pozłoty
puenty której martwe sedno
zabić we mnie ma ochotę
na to wietrzne wierszowanie
sobie . muzom i poetom

ja się tylko słowem bawię
to mej duszy jest podnietą

.

tirli . tirli ptaszek śpiewa
szuszy . szyszu szumią drzewa
kwik . kwik chrumczy dzik w zaroślach
la . la . la brzmi pieśń radosna


jeśli chcesz mnie poznać
przyjdź proszę po zmroku
wtedy moja postać
wchłania luny spokój

i z gwiazdami szepta
srebrzyste ballady
wygładzając nietakt
dziennej błazenady

jeśli chcesz posłuchać
chętnie ci opowiem
jaka noc jest głucha
i co śni się sowie

jakie wilk ma sprawy
kiedy zęby szczerzy
by się bez żenady
z własnym cieniem mierzyć

a luna spogląda
z góry na to wszystko
gdy pukasz do okna
by być mnie tak blisko

jak ta pieśń radosna
którą szumią drzewa
nocą kiedy wiosna
w inkauście dojrzewa




dzień dobry wszystkim i każdemu z osobna :)