aberracja
symbol wiedzy i wolności
której pragnie każdy człowiek
przytłoczony sensem treści
zbyt codziennych aberracji
i natłoku spraw nieważnych
pragnie wzbić się ponad racje
by jak ptak stać się nieważkim
stylem bycia ponad szarość
tego co nas w życiu tłamsi
i próbując wmówić starość
każe patrzeć nam na ptaki
symbol wiedzy i wolności
ponad głową pełną myśli
w których aberracja treści
daje prawo by móc wyśnić
lot nad wszystkim co przytłacza
niczym wiatr ogarniać całość
w strofach wiersza się zatracać
by mieć wszystko . choć tak mało
.
tu . na brzegu mojej duszy
mam iluzjon malusieńki
w którym gniew miękkością kruszę
i przetwarzam wszystkie lęki
w kadry śmiechu i swawoli
w wolnym świecie własnych racji
które mimo to że bolą
są przejawem autokracji
na tym ziemskim łez padole
chcą stanowić życia sedno
że wciąż mamy wolną wolę
że nam nie jest wszystko jedno
gdzieś na brzegu matki ziemi
dusza z duszą obraz splecie
niczym w iluzjonie niemym
rozrzucimy we wszechświecie
kadry śmiechu i swawoli
w materiale wspólnych racji
które mimo to że bolą
są przejawem autokracji
.