X
Atlas
rymowany
2022-03-14 09:24
siła i moc tkwi w twojej głowie
w iluzji świata przestrzeń wypełnia
obrazem w którym milczy posłowie
chociaż granicy wiedzy dosięga
to wciąż powtarza praprzodków błędy
i na granicy trwałości Ziemi
obdarza nasze usta obłędem
błędów przez które jesteśmy niemi
siłę i trwałość hodując w sobie
dźwigamy przestrzeń naszej niemocy
jak najmocniejszy na świecie Człowiek
co w lustrze odkrył wieczności oczy
w iluzji świata przestrzeń wypełnia
obrazem w którym milczy posłowie
chociaż granicy wiedzy dosięga
to wciąż powtarza praprzodków błędy
i na granicy trwałości Ziemi
obdarza nasze usta obłędem
błędów przez które jesteśmy niemi
siłę i trwałość hodując w sobie
dźwigamy przestrzeń naszej niemocy
jak najmocniejszy na świecie Człowiek
co w lustrze odkrył wieczności oczy
Ocena wiersza
Wiersz nie został jeszcze oceniony.
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: niebieski
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
WiktorBudzisz
2022-03-14
To co Cię wciąż ogranicza
to mur przed Twymi myślami.
Prawdziwa Twoja granica
to jest ta między uszami.
Kiedy się nauczysz patrzeć
poza to jest widzialne,
to wtedy zapragniesz zawsze
robić co niewykonalne.
Niech tradycja dawnych wieków
będzie Twoją inspiracją,
poruszy to co w człowieku
jest jego istnienia racją.
Błędów dawnych nie powtarzaj,
nigdy nie życz źle nikomu,
doświadczenia nie podważaj
tych co nadal chcą Ci pomóc.
Twój wiersz naprawdę podejmuje głębokie przemyślenia. Smakuje antropologią, ale też pachnie releksją nad doświadczeniem minionych pokoleń. No i ten odwieczny problem: czy potafimy się uczyć na błędach tych, którzy żyli przed nami? Ciężkie pytania, trudne do znalezienia odpowiedzi...
Dziękuję serdecznie i pozdrawiam.
to mur przed Twymi myślami.
Prawdziwa Twoja granica
to jest ta między uszami.
Kiedy się nauczysz patrzeć
poza to jest widzialne,
to wtedy zapragniesz zawsze
robić co niewykonalne.
Niech tradycja dawnych wieków
będzie Twoją inspiracją,
poruszy to co w człowieku
jest jego istnienia racją.
Błędów dawnych nie powtarzaj,
nigdy nie życz źle nikomu,
doświadczenia nie podważaj
tych co nadal chcą Ci pomóc.
Twój wiersz naprawdę podejmuje głębokie przemyślenia. Smakuje antropologią, ale też pachnie releksją nad doświadczeniem minionych pokoleń. No i ten odwieczny problem: czy potafimy się uczyć na błędach tych, którzy żyli przed nami? Ciężkie pytania, trudne do znalezienia odpowiedzi...
Dziękuję serdecznie i pozdrawiam.
2022-03-15
Wiktorze: dziękuję za rymowanie i za wspaniały komentarz :)
posyłam Ci duuużo słońca :)
posyłam Ci duuużo słońca :)
Autor poleca
Autor na ten moment nie promuje wierszy
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności