X
plastikowe gwiazdy
biały (bez rymów)
2021-06-05 09:16
dostałeś w prezencie
urodzinowym
swoją własną prywatną śmierć
obudziłeś
o niewłaściwej porze
psy ujadają zachłannie
trawy uwierają w usta
przerośnięte jak rozebrany świt
w którą stronę
kartki
z zeschniętym wierszem
uda się twoje światło gdy odnajdzie cię
bezczas?
gotuje się w tobie
dzieciństwo pożyczone ukradkiem
od matki
wrze bolesne spojrzenie
rzucane przez niebo
po brzegi wypełnione
plastikowymi gwiazdami
urodzinowym
swoją własną prywatną śmierć
obudziłeś
o niewłaściwej porze
psy ujadają zachłannie
trawy uwierają w usta
przerośnięte jak rozebrany świt
w którą stronę
kartki
z zeschniętym wierszem
uda się twoje światło gdy odnajdzie cię
bezczas?
gotuje się w tobie
dzieciństwo pożyczone ukradkiem
od matki
wrze bolesne spojrzenie
rzucane przez niebo
po brzegi wypełnione
plastikowymi gwiazdami
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
2 razy
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: niebieski
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Coffee_81(*)
2021-12-09
Czytając, aż czuje się boleśnie te wszystkie emocje, ten ogromny smutek.....
Masz niesamowite metafory i niezwykłą lekkość w kreowaniu wersów :)
Pozdrawiam, z uznaniem :))
Masz niesamowite metafory i niezwykłą lekkość w kreowaniu wersów :)
Pozdrawiam, z uznaniem :))
Iks Weli
2021-06-05
Robi wrażenie siła tego przekazu.
"...śmierć
obudziłeś
o niewłaściwej porze
psy ujadają zachłannie
trawy uwierają w usta
przerośnięte jak rozebrany świt"
To tylko fragment, ale z resztą, więc w całości, to mi się bardzo podoba, podoba :) Pozdrawiam
"...śmierć
obudziłeś
o niewłaściwej porze
psy ujadają zachłannie
trawy uwierają w usta
przerośnięte jak rozebrany świt"
To tylko fragment, ale z resztą, więc w całości, to mi się bardzo podoba, podoba :) Pozdrawiam
Mitylene
2021-06-05
Narodziny i śmierć nie są łatwym tematem, a Tobie udało się uchwycić ten moment doskonale w tym wierszu. To co mnie urzekło to spokój bijący ze strof choć przeplatany naprawdę wielkim smutkiem. "Dzieciństwo pożyczone od matki" to piękna metafora przemijania...Po śmierci dziecka gwiazdy już nigdy tak samo nie będą błyszczały...ich plastikowy wymiar namalowany w wierszu dosadnie ten fakt podkreśla. Wiersz zatrzymuje na dłużej. Pozdrawiam serdecznie.
2021-06-05
Mitylene, bardzo, bardzo dziękuję za tak wyczerpujący komentarz. To niezmiernie miłe i motywujące, że podoba Ci się mój wiersz. Pozdrawiam Cię bardzo serdecznie i życzę spokojnego weekendu.
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności