Twoje Wiersze - szeptanka

szeptanka

rymowany

2020-04-08 09:49

porwij mnie Luno na koniec świata
tam gdzie się chowasz gdy cię nie widzę
bo z tobą artyzm poezji lata

kiedy udajesz że jesteś widzem
tego co w oknach cichcem zobaczysz
a potem szeptem zdradzasz do ucha
każdemu kto cię wysłuchać raczy

błękitne frazy wkładasz do pióra
i tak bajdurzysz że niemożliwe
zgadnąć o co ci Luno chodzi

więc za horyzont porwij mnie żywo
niechaj poezja z szeptów się rodzi

.

cicho cicho nie mów proszę
daj się Lunie ukołysać
taka piękna jest tej nocy
urodzajna jak winnica
i łaskawa dla twej jaźni
która z blaskiem owej spięta

cicho cicho proszę zaśnij
chociaż pościel jest pomięta
to ogrzana ciepłem światła
tej co ma amantów wielu
ona jest jak dusza bratnia

cicho śpij już przyjacielu

autor

TESSA

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: niebieski

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Altonius

2020-04-30

Czuć błękitną krew. 0RH- 😉

Gminny Poeta

2020-04-08

Zatem przyjaciółko popisałaś się.Nastrój na 5. Fajnie że eksperymentujesz układem zwrotek. To coś świeżego. To co piszesz to sporo więcej od mojego gminnego mazania i pewnie koleżance będę zazdrościł, ale nic nie poradzę Ty masz bliżej do księżyca. Co mi pozostało pewnie tylko ładnie ocenić. Pozdrawiam gminnie:))))

Gminny Poeta

2020-04-08

Aj tam, aj tam wierszami się też nie najesz a piszesz. Miło jeśli ktoś fajnie oceni i w ten sposób wyrazi uznanie to pewnie milsze niżby nawet pies z kulawą noga nie zajrzał. A co do zazdrości to nie jest to zazdrość z rodzaju tych że Ty jeździsz porsze a ja tylko fiatem bo jak nazbieram kasiory to sobie lepszy kupię, ale właśnie o to że masz kluczyk do tych ludzkich serc, gdyż tego się nie kupi. Wziąłem błękit i co? Pewnie jajka pomaluję. Pozdrawiam gminnie. Z tym błękitem to jak zwykle żartuję. :))))))))

TESSA

2020-04-08

dla mnie w poezji nie ma zazdrości. jest przyjemność odczytywania ludzkich myśli. a jeśli są one podane w ładnym anturażu, to moje tessowskie serce cieszy się...
nie chcę ocen, bo tym się nie najem. dotarcie do ludzkich serc jest dla mnie pokarmem duszy...

posyłam odrobinę błękitu...hej

Witold

2020-04-08

Użyłaś niebieskiego koloru, a ja tu z takim bzdetem, ale wybacz mi proszę.
Od lat twierdzę, że nie potrzebuję autorytetów...
Czasem jednak trzeba zweryfikować swoje poglądy.
Nie wiem TESSO co i skąd masz w głowie, ale (przepraszam za dosłowność) trzepiesz wiersze, jak z rękawa. I to jak?!

TESSA

2020-04-08

wierz mi lub nie: ja też nie wiem skąd to się we mnie bierze. czasami mam wrażenie, że dusza zmarłego poety nawiedza mnie podskórnie...
dlatego inkarnuję jak mogę...

niech Ci słońce świeci pogodą :)