Mam pytanie abstrahując od tej ciekawej dyskusji, czy coś wynika z punktacji na tym portalu oprócz osobistej satysfakcji, czy jest jakiś ranking wierszy według przyznanej punktacji.
Jovi proszę o odpowiedź pod którymś z moich wierszy .
Dziękuję I pozdrawiam.

To zróbmy inaczej, ja swojego nie opublikuję, bo nie chcę 30 punktów za wiersz, który Cię zabolał...nie napisałam go żeby sprawić Ci przykrość, Jeśli chcesz opublikować swoją wersję nie mam nic przeciwko i nawet zagłosuję...Ale za to chciałabym abyś napisał wiersz dla mnie, ale taki romantyczny i ładny, żeby wszystkim się podobało, a mnie w szczególności :))) hahaha...to będzie wyzwanie dla Ciebie, bo wiem, że sympatią to Ty do mnie nie pałasz :))))

Wiersz napisałam dla Ciebie, to sobie go publikuj jeśli chcesz, ale w dwóch wersjach mojej i Twojej jeśli już... :) :P

Zostawiam 3jeczki bo ni w ząb nie pojmuję w Twoim wierszu treści :)

a zwrotki nie zmieniłabym

Już napisałam - ale znów Pani pod rękę się nie spodoba i się zacznie.
Ale dobrze- dodam.
Wiersz nie jest dla mnie chaosem- ale polem do przemyśleń.
Buty- nie jeden ale dwa- dlaczego. Jako alegoria do życia, postępowania.
Gdy wchodzi się w czyjeś buty- to traci się wolność, wchodzi się do grupy, to trzeba grać tak jak grupa każe. Może to i łatwiej- a jak pewnego dnia grupa wypluje- to co? Jakby się twarzy nie miało.
Dla mnie to nie jest sznurowanie pragnień- tak bym to nie nazwała.
Bo gdy idzie się pod prąd- ma się własne poglądy, nie wazelinuje by przypodobać się grupie - to wolność a nie sznurowanie
Per aspera ad astra- tylko tak się opłaca
i jeszcze.
"Nieprzyzwoitym opłaca się być- ale nie warto.
Przyzwoitym nie opłaca się być- le warto".
(W. Bartoszewski)
Wiersz jest dobry- wzbudził we mnie tyle skojarzeń.
I dlatego punktacji nie zmienię.

napisz proszę, więcej co myślisz o dwóch pierwszych zwrotkach, bo (patrz mój komentarz u Stasia) ja zapomniałem, o czym ten wiersz jest - dzięki za ocenę, ale proszę o zmniejszenie na 3/3; myślę, iż tyle za tą pracę będzie adekwatne. Ps. Spójrz do Twojego ostatniego - ja tam się odniosłem do tematu, też nie wiem, co z tym zrobić; słowem nic wskórać nie mogę - chciałbym harmonii, ale nie znam akordu.. :-/

Może Pani odpowiadać w komentarzu i zwracać się do Autora- Autorki wiersza.
Musi też Pani pozwolić komentować innym. Nawet jeśli się Pani nie podoba( lub podoba)
Mój komentarz skierowany był do Autora- nie do Pani.
Rozumie Pani co mam na myśli.

Groszku- RoMiś przepraszam, że jeszcze raz.

Ja zawsze jestem sobą ,nie znoszę udawania .

Co robię??? Utwór kojarzy się z kopciuszkiem chyba mam prawo w odbiorze utworu prawda? Wszak autor o tańcu napisał..

ale to nie jest o Kopciuszku droga Pani.
Już raz prosiłam- to nie jest ładnie co Pani robi.

To znaczy nie być czyimś tłem-, nie świecić światłem odbitym
Być sobą zawsze i zawsze pod prąd.
Per aspera ad astra.

Dlatego nie lubię bajki o Kopciuszku ani tym podobnych ksiezniczkowatopodobnych

Jak karmelici bosi dokładnie !:-)

Patrz swój poprzedni wiersz ,jest Staś ,jest borowanie i jest plomba :-)..zabawnie wprost ..dzisiaj to odkryłam i tylko urywek wstawiłam lecz całość rozbawiła mnie do łez ...

każdemu/każdej według życzeń

Wybacz ale jak ty piszesz to mam normalnie myślotok.( taki neologizm)..takie coś mi się uruchamia ..i nic na to nie poradzę.
No więc tak:
Święta Tereska chodziła boso ponoć :-)
Nie myl z Cejrowskim.!
Po drugie niektórzy chodzą w sandałach ,na przykład Pan Jezus chodził...długo myślałam czy sobie czegoś z tymi sandałami nie ubzduralam ale Święty Jan dzisiaj w Ewangelii sam to potwierdził...że Pan Jezus sandały owszem nosił.
Po trzecie wyczytuje z wiersza że wszystko ma swoją cenę .Na myśl przychodzi mi piosenka Piaska ,,wszystko i nic ,cena za 16 dni""
Po przylocie do Szwecji u kuzynki mówię jej ...,,Ty tu masz wszystko "" wróciwszy jednak do domu myślę sobie ,,o nie ! Nie ma wszystkiego ,nie ma tego ,co najważniejsze ""
Weszłam w mesengera i napisałam.,,Jednak nie masz wszystkiego - nie masz Eucharystii !
W promieni kilkudziesięciu kilometrów nie ma kościoła a już katolickiego to nawet wcale..Że święcą szukać...Ja bym tak nie mogła.
I teraz myślę sobie o tym kiedy O.A.Szustak powiedział ,,Stracisz wszystko"" to bardzo się boje ,wolałabym chyba umrzeć niż stracić dostęp do Hostii.

Najważniejsze żeby zadawać pytania ,kto pyta nie błądzi:-)

Cóż, każdy wiersz żyje swoim życiem, a gdy autor sam zaczyna gubić się w jego zawiłościach – to znak, że sztuka wzięła górę nad logiką! Może właśnie "trzewik" miał być symbolem czegoś unikalnego, jak ten bucik z baśni – ale kto wie, może i on wpadł w labirynt pragnień? Tytuły to kapryśne byty, a ich zmiana czasem otwiera nowe drzwi. Jeśli zamiana na "Labirynt pragnień" ma nadać wierszowi świeży oddech, jestem jak najbardziej za – jako wspólnik w tej interpretacyjnej przygodzie. Powodzenia w "dopasowywaniu bucika"!

Podziwiam interpretację, mnie brakło wyobraźni a w zasadzie to sądzę, że autor się z nami drażni.

Postanowiłem dzisiaj poczytać innych, zamiast pisać (Ciebie na razie opuściłem, bo tam trzeba całość zacząć od 1), wstawiłem wiersz napisany przed 3 tyg. już nie bardzo sam wiedząc, o czym on właściwie jest i dlaczego taki tytuł. Szczerze mówiąc całkiem rozumiem w nim tylko ostatnią zwrotkę - dwie pierwsze jakieś są pokręcone i niejasne, a tytuł nawet mnie przeraził - dlaczego trzewik? Czyżby rzeczywiście miało chodzić o bucik pasujący tylko na jedną ukochaną nóżkę? Dziękuję za wywód - ale ani nie powiem Ci, że jest właściwy, ani że całkowicie się nie zgadzam.. "Labirynt pragnień" może lepiej pasowałby jako tytuł. Zamienić i wpisać Ciebie jako wspólnika?