Twoje Wiersze - usta lenia

usta lenia

sylabotoniczny

2025-05-22 02:19

opowiedziała przestrzeń złudą
co wykrzywiła wkrętu uśmiech
wyluzowała krzak pod pudłem
do brzasku kiwań ula po śpiew

wypatroszyła pogrom chłosty
kiedy nazajutrz mrukiem tępo
przestała gładzić krąg żałosny
podusią mierżąc szczere pędy

po oczernianiu wnęk jasnemu
jak spacerując wśród ochoczo
Q kursu rwań domniemanego
wilgocią przepłakanych ocząt;

jak cień nagończy kilku plików
po nie rozbitych dziurach kary
przy aksamitnej szkole wilków
rozstaniesz za nim się na stałe

autor

Groschek^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: niebieski

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

sturecki

2025-05-22

Jak zwykle brniesz przez labirynt, gdzie słowa zdają się wywracać sensy na lewą stronę – jakby sam leń mówił coś przez sen, niezgrabnie i z opóźnieniem. Forma sylabotoniczna nadaje rytm czytaniu, ale treść jest jak pulsujący sen – pełen dziwnych, nagłych obrazów, zlepków myśli i zderzeń trudnych do wyobrażenia. Zastanawia mnie, czy te „usta lenia” nie plączą znaczeń, choćby po to, by pokazać, że czasem z lenistwa rodzą się najdziwniejsze i najbardziej niepokojące wizje. Tylko tak to odbieram.
5/6

Groschek^(*)

2025-05-22

a może: jakby sam leń "ustalał" (patrz - tytuł) coś przez sen? 🧐 dzięki Staś i pozdrawiam - jutro (już napisane) będzie zadanie o wiele trudniejsze; podziękuj GP (patrz jego komentarz w bajce)