Amerykańscy naukowcy wyprodukowali już okulary dla daltonistów.
Zakładasz okulary i widzisz kolory.
Dla kogoś, kto jest daltonistą od urodzenia to jest ogromny szok.
Jeden dziadziuś założył i z wrażenia aż się popłakał.

O Wielcy Amerykanie, dziękujemy Wam serdecznie za wszystkie wynalazki a zwłaszcza za internet :-)

Zgrabnie poprowadzony wiersz biały a i treść interesująca. Pamiętam że na portalu jest wiersz dziewczyny która była pół daltonistką. Miała bardzo dobry wiersz o podobnej tematyce, to znaczy pisany z jej perspektywy. Można by go namierzyć wyszukiwarką.
W dzieciństwie oglądałem film pt. "Maska", o chłopaku który miał zdeformowaną twarz, przypominał trochę lwa. Na wyjeździe poznaje niewidomą dziewczynę. Szybko stają się dla siebie ważni. Ona go pyta o świat, jaki kolor ma słonce, niebo... Ale on nie potrafi jej opisać tak by zrozumiała. Któregoś dnia zabiera ją do kuchni i daje do potrzymania gorący przedmiot i mówi "to jest kolor słońca", potem lód do ręki i mówi "taki kolor ma niebo". Dziewczyna "widzi" te kolory i jest szczęśliwa.
P.S. Nasza kotka dwa dni przesiedziała na krześle pod stołem, bardzo blisko otwartego balkonu. Kolejny dzień, ku zdumieniu, spędzała pod rozłożonym kocem na kanapie. Musiało jej być tam duszno ale ona chyba była innego zdania. Za to gdy ktoś usiadł zbyt blisko, w ruch szła kocia łapa ;) Fajne "imię" dla kotki, Milka. Pozdrawiam!

Świetny, od początku po puentę ogromną przyjemnością było go przeczytać.

Można posunąć się dalej, jak to w jednym opowiadaniu, bodajże w "Cyberiadzie", zrobił Lem. I tak usunąć oczy, czucie, słuch, węch, wszelkie zmysły, zostawiając sam jeden umysł i zawartą w nim wyobraźnię. Jak byśmy wtedy odkryli, że nie jesteśmy bogami? Mało, nie bylibyśmy nawet w stanie stwierdzić, że nasz umysł żyje dzięki zewnętrznej rzeczywistości, której nie bylibyśmy świadomi, żyjąc w swoim wyimaginowanym światku..., choć kto wie, czy nie byłby on ani bardziej, ani mniej rzeczywisty od innych, jak i my- jako jego stwórca.

A co do wiersza, bardzo subtelny i delikatny.

Świetne! Z reguły nie zastanawiamy się nad tym...a warto. Pozdrawiam serdecznie