Twoje Wiersze - Lustro weneckie.

Lustro weneckie.

biały (bez rymów)

2023-01-28 02:58

Błądzę wokół znajomych mi dobrze twarzy,
Czuje wyraźnie ich emanujace uczucia.
Złość, żal, rozgoryczenie i niezrozumienie Odbijają się od ich smutnych bladych oczu.
Krzyczę w nicość,
Łzy płyną po moich policzkach.
Dotykam ich twarzy,
Lecz nie czują...
Pozwólcie mi wytłumaczyć!
Żyje w szklanym pudle,
Życie w szklanym świecie.
Kraina Duchów...
Kiedyś wszyscy tu będą,
Kiedyś Wszyscy tu ze mną będziecie...

autor

Daguuszka

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Richard Austin

2023-01-28

Człowiek w oczach drugiego mimem się może zdawać, niepozorne ruchy sztuki wrażenie w nicości sprawiać, kiedy w rzeczywistości stanowią one szklane barier przesłony, stanowiące w życiu problemów ciężar nieprzezwyciężony. Pozdrawiam

[ GALBA ]^(*)

2023-01-28

Takie lustro to rodzaj granicy między tym a tamtym światem. Dwa wymiary obok siebie lecz istniejące w sumie niezależnie. Fajnie się odnosisz w wierszu do obrazów egzystujących jednokierunkowo.
Pozdrawiam.

Daguuszka

2023-11-05

tak, cieszę się, ze przekaz wiersza mozna zrozumiec, pozdrawiam :):

Pokaż mniej

Logowanie

Lustro weneckie.

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji