Twoje Wiersze - Trucizna

Trucizna

biały (bez rymów)

2025-04-21 20:16

Stworzyłeś ze mną Nasz świat,
Przechadzasz się Nim ze mną u boku.
Zrywa się wiatr,
Po niebie płyną ogromne, ciemne chmury,
Tuż nad nami, pierwszy grzmot,
Ponure mruknięcie.
Między dobrymi chwilami tracimy głosy,
Ego, Duma, Pycha i Honor.
Szeptają delikatnie nam do ucha,
Te słowa są nasączone truciznom,
Rozlewa się ona w naszych umysłach,
Rozpoczyna się walka!
Wystrzelone zatrute słowa,
Kierujemy broń ku sobie,
Celując sobie w serca.
Oddając Nasz Świat,
Kawałeczek po kawałeczku Nicości.

autor

Daguuszka

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Monia

dwa dni temu

Słowa potrafią ranić gorzej niż przemoc fizyczną czasami pozdrawiam serdecznie 😉

sturecki

trzy dni temu

To mocne spojrzenie na związek, który zamiast trwać w bliskości, poddaje się podszeptom ranionego ego i niewypowiedzianych żalów. Bo jak się pozwoli truciznom wślizgnąć do słów, to nawet najpiękniejszy świat może runąć. I prawdą jest, że największym zagrożeniem dla miłości nie jest burza z zewnątrz, tylko te ciche, zatrute słowa, które sami sobie podajemy.
6/5

Kakashi Hatake

trzy dni temu

Najgorsze co może spotkać uczucie to wzajemne ranienie siebie.... Pozdrawiam.

Emilian xyz ^(*)

dwa dni temu

W pełni się zgadzam

Groschek^(*)

trzy dni temu

'Kierujemy broń ku sobie' - trzeba może by było sprecyzować; czy sobie nawzajem i.. 'trucizną' masz bez ogonka; poczekam na werdykt, o co dokładnie chodzi; albowiem zabić kogoś to zupełnie inaczej niż siebie..

Groschek^(*)

trzy dni temu

'trucizną' oczywiście w tekście - nie w tytule; daję znać, bowiem skoro tak samo zatytułowane to może być znaczące.. ps. a co tak smutno w ogóle? ostatnio zapytałem troszeczkę znajomą na siłowni, czy dostała blokadę na uśmiech - zadziałało; teraz z koleżanką śmieją się ze mnie za każdym razem, gdy mnie akurat nie ma.. pzdr. sztuczne zdjęcie z internetu (moje też nie oddaje..)

slovik^(*)

trzy dni temu

Wiersz maluje bardzo sugestywny obraz relacji, która z idyllicznego "Naszego Świata" ,przechodzi w burzliwy konflikt. Uderza przede wszystkim kontrast między początkową bliskością a nagłym pojawieniem się zagrożenia i wrogości. To obiecujący początek, który zwięźle i skutecznie oddaje złożoność ludzkich relacji i ich podatność na destrukcje siły.

Odyseusz62

trzy dni temu

Zdarzeń sekwencja
ale skąd ta dekadencjia.
Pozdrawiam z impresją na temat.

Pokaż mniej

Logowanie

Trucizna

Ocena wiersza

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji