Szelestem... /Sonet ~ № 191
Noc przy blasku gwiazd na wiolonczeli gra
Spod smyczka barwne iskry wydobywa
Świat nasycając jękiem struny co drga
Ciepłem melodii co jesień rozgrzewa
Na nieboskłonie rapsodią czaruje
Przepiękną chwilą wiosny oraz lata
Gubiąc swe nuty kolorem wiruje
I wiatru szumem drganie strun przeplata
Noc jak Poetka tak bardzo dziewczęca
Co patrzy na świat oczami poezji
Kropelką magii swoje nuty trąca
Czarując pięknem swej cudownej pasji
Jesteś Muzyką którą ciągle słyszę
Nocą Poetką co wypełnia ciszę
~ Pióro Amora ~
© XX.XI.MMXXII