Twoje Wiersze - na-gar-dzieli(ć)

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

7 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Annna2

2025-01-06

I można pokusić się, że to jednosylabowiec prawie,
trochę niegramatyczny

Annna2

2025-01-06

O! Fajny wiersz- podoba mi się.

Groschek^(*)

2025-01-06

Proszę. Koncepcja była inna, a wyszło jak naturalny krzaczek. Tu odrost, tam łodyżka dookoła wietrzyk przystał. Była grudka, był aksamit; a ja nadal nie wiem za nic. Dziękuję Kochana Aniu za adekwatną ocenę remisową.
dwa krzesełka między ścianka
podczas przetrząsania z Anką;
cztery dwójki nie bez znaczne
z osią gdzie są kiedy zaczniesz

Annna2

2025-01-06

4/4

Rosa

2025-01-06

Jedyne, co rozumiem z wiersza (nie tylko tego),
że dość bardzo nie lubisz języka ojczystego.
PS Chciałabym się mylić.
Pozdrawiam:)

Groschek^(*)

2025-01-06

Oczywiście, choć sama widzisz, że nie jestem pewien, czy aż tak bardzo jedynie; dość nie bardzo aczkolwiek tylko dlatego bo mi go bardzo na codzień brakuje. A najbardziej szkoda jest mi słów, które (występując w wierszach) uśmiechały by się jak dzieciaki z opuszczonego przedszkola, gdy zapuka jednak do ich drzwiczek kolorowy Mikołaj. Jedyny język który kocham to nasz ojczysty.

Moona@

2025-01-04

Róże zamiast dzid, tyle zrozumiałam.
Pozdrawiam :)

Groschek^(*)

2025-01-06

Nie umiem skoncentrować się patrząc na Twój obrazek. Tekst został napisany pod inspiracją ostatniego wiersza Wisienki to najlepiej najpierw tam spojrzeć, a potem przypominając tamten spojrzeć znowu tutaj. 'Gardziel' to chyba o jakim borykaniu się z czymś może jest; skoro rodzina to może o odgadywaniu się 2ga osób związanych ze sobą, choć nigdy się o to nie prosili. Dzięki!

Sabina

2025-01-04

Ginę w treści niestety mimo czegoś niepokojącego wewnątrz 🙂❤️

Groschek^(*)

2025-01-06

"❤️" też i patrz odp. u Rustika

Rusticus ^(*)

2025-01-04

Interformistycznie

Groschek^(*)

2025-01-06

Przepraszam, ale za trudne dla mnie słowo. Na pewno coś we wnętrzu, o jakieś objętości lub czymś ograniczone, ale jeszcze sztucznie nadzwyczajne; hmm.. Pozostaje tylko pełna kapusta z cieniem pompy płynów - może i rzeczywiście zamierzenie było od autora szczere, a wyszło jak zwykle. Tutaj - czytając różnych autorów - tak szybko skaczemy z jednego kwiatka na drugi, gdy nawet po korze czasem trzeba się wdrapać na szczyt, że pędzi się czasem praktycznie na oślep wśród słabo kolorem błyszcząc niezauważalne świeczki prosto z Biedronki. Tyle zrozumiałem z Twojego komentarza. Dziękuję!