cóż brzmi jak surrealistyczna poezja
pełne nieoczywistych obrazów
zmieniające się formy dają możliwość interpretacji
Pozdrawiam serdecznie

Twój wiersz to intrygująca gra obrazów i skojarzeń, która wciąga w swój rytm i niedopowiedzenia. Trudny, ale w tym właśnie tkwi jego siła – zmusza do zatrzymania się i poszukiwania sensu między wersami.

Na podstawie poniższych komentarzy, przyjmując, że interpretacje są trafne, dodam, że też czuję żal, a czasami nawet złość, że młodość tak szybko minęła, a moje buty zrobiły się ciężkie i coraz trudniej jest w nich pokonywać nieodkryte ścieżki...:)
Pozdrawiam Grosiu :)

W moim odczuciu ten wiersz porusza tematykę przemijania, starzenia się i poszukiwania sensu życia. Głowa jako symbol myśli i rozumu, zderza się z upływającym czasem i nieuchronnością zmian. "Głowa duża, lecz okrąglić" może odnosić się do procesu starzenia się, w którym nawet największy umysł traci swoją ostrość.
Wiersz może również opisywać konflikt między ciałem a duchem. "Przyodziane trwogą buty" sugerują, że ciało jest źródłem lęku i ograniczeń, podczas gdy duch "głowa"pragnie wolności i poznania "poszukuje siłę zwiedzeń".
Wiersz zawiera również elementy erotyczne i może być interpretowany jako opis relacji z kobietą. "U kobiety ciarką siedzeń" sugeruje fizyczne pożądanie, podczas gdy "strumień liczny łyk 1z kochań" może odnosić się do emocjonalnego zaangażowania.
Wiersz można również interpretować jako metaforę życia jako podróży. "Głowy poprzek bo na fali" sugeruje, że życie jest pełne niespodzianek i wyzwań, a my musimy radzić sobie z nimi, płynąc "na fali".
Wiersz ten charakteryzuje się nietypową składnią i metaforami, co może utrudniać jego zrozumienie. Jednak właśnie ta niejednoznaczność pozwala na wielorakie interpretacje i bogate doświadczenie czytelnicze.
Wiersz jest wielowarstwowy i porusza wiele istotnych tematów.

Pozdrawiam serdecznie. :)

Interpretacja tego wiersza
skończy się nadinterpretacją
ale o to mniejsza
albo aż nadto.

Groteskowy kolaż obrazów, które składają się na niepokojące pytanie o tożsamość i sens rzeczywistości, bo czy uda się ująć świat w szablon?
Surrealistyczny obraz kreśli autor, gdzie głowa zmienia kształt, a rzeczywistość staje się płynna i pełna dziwnych, kontrastujących elementów. Między zarysami nóg a ciarką siedzeń kryje się zagubienie, poszukiwanie i pytanie o to, co naprawdę ma wartość – twarde jak żelazo czy miękkie jak ludzka twarz? W końcu pojawia się nuta tęsknoty – ktoś został zabrany, a świat przybrał formę sennego zlepu myśli.
Treść – (6) oniryczna, pełna nieoczywistości.
Warsztat – (6) swobodna gra językiem, absurd tworzący silny efekt.
5/6

Przyodziane trwoga buty ..to brzmi jak zaproszenie lub wrześnie do drogi pomimo trwogi...w ciemno ,w zaufaniu ...radykalnie i zdecydowanie .Tak czytam
głową poszukująca zwiedzeń to brzmi jak rozważanie nad tym od kogo myśl .. słowo /Słowo pochodzi ,czy aby na pewno ? czy nic się nie wydaje
..jednak pora wstać z siedzenia i iść za tym ,
.Tak czytam
Trzeba trochę powalczyć że sobą ,przełamać się ....
Nie wiem o czym mówi sen uliczny ... Kombajn kojarzy się z kombinezonem ...a zdanie ,,Twoja jestem "" mówię Tylko Jednemu ,temu który przechodząc dotyka każdy czwarty czwartek :+)
Pozdrawiam serdecznie 😉