Bo istnienia, nasza pora. Znalezienia, w tych oporach

Ciekawy wiersz
Zatrzymuje

Pozdrawiam miło,
M.

Idziemy do piękna, harmonii i miłości - jakby to ująć - do doskonałości. Może do Boga, jeśli się nad nami zlituje i jeśli istnieje.
Serdecznie pozdrawiam.

Mądrze i refleksyjnie w raz z puentą, z wielkim podobaniem, pozdrawiam ciepło.
5/6

Pięknie to ujęłaś rozmyślanie kim jesteśmy w oczach ludzi ,odkrywanie swoich nieznanych pasji.Pozdrawiam serdecznie miłego dnia:)

odwieczne pytania, często bez odpowiedzi.... Czasem, z biegiem lat wcześniejsze odpowiedzi zmieniają się i rodzą kolejne pytania; karuzela życia. Bardzo barwnie to przedstawiłaś. A propos - jest piosenka KSU.... bardzo koreluje z Twoim wierszem - tak ja ją odbieram.
https://www.google.com/search?q=a+na+thaiti+nic+sie+nie+zmienia+ksu&rlz=1C1CHBD_plPL944PL945&oq=a+na+thaiti+nic+sie++nie+zmienia+ksu&gs_lcrp=EgZjaHJvbWUyBggAEEUYOTIJCAEQIRgKGKABMgkIAhAhGAoYoAEyCQgDECEYChigAdIBCjEwODg5ajBqMTWoAgiwAgHxBbqrtRO87-OL8QW6q7UTvO_jiw&sourceid=chrome&ie=UTF-8#fpstate=ive&vld=cid:9718dd20,vid:yJvHnsToi7s,st:0

Ładna synteza o pięknym ciekawym obrazie Gauguina, niezwykła twórczość i życie.
Serdecznie pozdrawiam

Przepiękna, refleksyjna ekfraza do obrazu "Polinezja, wyspa Tahiti" - Paula Gauguina.
Cudownie wyraziłaś ducha tego obrazu i poszukiwania sensu życia samego Gauguina.
Zmęczony materializmem Europy, wyruszył w podróż w poszukiwaniu duchowości.
Odkrył swoje miejsce w odległym zakątku świata, który olśnił go swoją prostotą życia.
Czytając wiersz i patrząc na obraz, ulega się magii piękna natury... zupełnie jakby czas się zatrzymał. Błękit i zieleń oraz radosne, żywe barwy, tworzą baśniowy charakter. Natura wiedzie prym. Człowiek jest jej częścią. Wyspa jako szczęśliwy raj, gdzie dawni bogowie nadal mają swoje miejsce. Patrząc na ten sielski obraz, powstaje pytanie zawarte w tytule wiersza, czyli "Skąd przychodzimy? Czym jesteśmy? Dokąd zmierzamy?".
Życie w zgodzie z naturą z dala od rozwiniętej cywilizacji pozwala człowiekowi cofnąć się do praźródła swoich wierzeń i emocji. Zrzucenie z ramion spętania kulturowego europejskiej cywilizacji, pozwoliło artyście spojrzeć w głąb ludzkiej duszy. Odnaleźć duchowe ukojenie. Odnalazłam to przesłanie w Twoim wierszu.
"niebieski pomnik bożka u podnóża szczytu" najlepiej obrazuje stan duchowości Gauguina, co doskonale uchwycone zostało w wierszu.
Spotkanie człowieka z pięknem natury, zazwyczaj rodzi skojarzenia ze Stwórcą, przenosi duszę człowieka na wyższy poziom odczuwania i rodzi egzystencjalne i przepełnione duchowością pytania.
Co jest osią naszego życia? I jak daleko jesteśmy w stanie dotrzeć... pod względem duchowym. Czy piękno ma swojego źródło i gdzie ono się zaczyna? I wreszcie, czym jesteśmy? Jaka jest nasza droga i czym ona jest? Czy ma swój kres... Może życie jest rajem, w którym odradza się/odnawia nasza dusza?
Wiele ważnych pytań rodzi się po przeczytaniu Twojej ekfrazy. Odniosłam się bardziej do treści wiersza niż do samego obrazu.
Bardzo mi miło, że zainspirowałaś się ekfrazami, Elżbiety i moimi.
Każda inspiracja jest komplementem w stronę autora. I z serca Ci za ten przyjacielski gest dziękuję, pragnę dodać, że malarskość Twoich wierszy jest również dla mnie inspiracją.
5/6, ale gdybym mogła byłoby 6/6.
Serdecznie Cię, Olu pozdrawiam i dziękuję za doznania płynące z wiersza.

Ja w twoim utworze widzę też duże podłoże egzystencjalne. Człowiek w swoim życiu już od dawien dawna stawiał sobie pytania te retoryczne, jak i również te na które odpowiedzi nie są znane, bądź też oczywiste. Cały czas czegoś szukamy i czasem jest nam łatwiej lub trudniej. Pozdrawiam serdecznie 😉

Po co za przą ta ć s obie głowę my śla mi które są po na d na s ze możliw oś ci rozum ienia 💯

Nie czym, a kim jesteśmy?
Wydaje mi się, że przeciętny zjadacz chleba nie musi mieć wygórowanych wymagań, żeby być uczciwym i choć trochę szczęśliwym człowiekiem, który pojawił się na świecie, zaliczyć wiele przygód na drodze życiowej i dopóki jest młody i zdrowy, nie myśli o śmierci.
Bez przeszłości, nie byłoby nas żyjących tu i teraz i dzięki łaskawemu losowi, doczekania najbliższej przyszłości, oby tylko nie było gorzej, niż to, czego doświadczyliśmy na własnej skórze.
Temat rzeka!
Serdecznie pozdrawiam :)

początek wiersza już mi się podoba
przepiękne tło dla wiersza i kolory...
plus obrazy i muzyka
całość w cudowny sposób się komponuje
Dokąd zmierzasz człowieku... - cóż od początku mamy swój cel
swoje znaczenie na ziemi
jedni w pamięci zapisani inni
w ciszy tworzą życie na ziemi
Pozdrawiam serdecznie 💙🦋

Jeśli chodzi o malarstwo to niestety temat dla mnie obcu zupełnie ale wiersz porusza klimatem lekko filozoficznym w związku ze stawianymi pytaniami. Odpowiedź według mnie jest jedna. Dążymy nieustannie do perfekcji w naszym rozwoju...
Pozdrówki 🌟👍

Przeczytałam z zainteresowaniem Twój piękny wiersz, zastanowiło mnie tylko to, dlaczego nie dzielisz wiersza na strofy. Zapewne masz w tym swój cel, a ja jestem ciekawska i chętnie bym poznała, jaka myśl się za tym kryje...:) Pozdrawiam serdecznie Olu<3

Piękne są jego obrazy i mocne w kolorach. On był zafascynowany tym prostym życiem. Miał dość Europy i jej tradycji.
Bardzo udany wiersz. Zastanawiam się. czy nie lepiej by było „ Kim jesteśmy” zamiast czym. 6/5 Serdeczności

Pozwolę sobie za miłą Elą ... pozdrawiam serdeczne ...

Świetny wybór dzieła, a co zatem idzie tematu wiersza. Wspaniały, symboliczny obraz daje duże możliwości interpretacyjne, ale też stwarza niemało trudności ze względu na wielość ukazanych w nim postaci i znaczenie filozoficzne przypisane im przez artystę. Złożony tytuł obrazu jak i wiersza, przywodzi na myśl, drogę jaką przechodzi człowiek od urodzenia aż po śmierć, "zanużony" w kulturze i obczajach swoich przodków i przenoszący je w kolejne pokolenia.
Bardzo piękny wiersz i jestem pod jego wrażeniem! Gratuluję 🌹
Pozdrawiam serdecznie :))⭐️

Temat daje do myślenia

Paul Gauguin miał swój styl w życiu i twórczości, zazdroszczę mu i jednego i drugiego.
Pozdrawiam

Jesteśmy na podobieństwo Boga stworzeni. Nie ma granic naszego tworzenia. Ważne jest tylko wybranie dobrej drogi...

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

Witaj,

pytanie, które wielu ludzi przez wiwle lat sobie zadawało...
Jak widać wciąż odżywa...
5.6
I majowe pozdrowienia https://www.youtube.com/watch?v=ZeF2C_sw_eY

Wielkie pytania o sens życia – skąd się bierzemy, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy – ujęte przez pryzmat sztuki, kolorów i duchowości. Inspiracja obrazem i magią Tahiti splata się tu z ludzkim losem, w którym każda postać dąży do odnowy i odkrycia prawdy. Choć nie znamy odpowiedzi na te pytania, to sztuka i piękno pomagają nam je zadawać – i to już czyni nas bardziej świadomymi tego, że naprawdę istniejemy.
6/5

Mnóstwo pytań mamy , nie zawsze odpowiedź
otrzymujemy. Piękno i różnorodność natury
jest do niepojęcia. Rozbudza wyobraźnię.
Ślę moc serdecznych pozdrowień:0

"Czas zawsze przewyższa przestrzeń.
Piękny