Nie ma miejsca na pustkę. Zamieniamy coś na coś próbując zatkać dziurę. Czasy się zmieniają a wnętrze człowieka nie. Prawdziwy wiersz.

Niedawno czytałem książkę Adama Zamoyskiego: „Święte szaleństwo”, o tym jak „oświeceni” ludzie w pogardzie mając starą religię stworzyli nową - religię „wolności”, z liturgią, wyznaniem wiary, świętymi i męczennikami, a była w rzeczywistości „skundloną wersją chrześcijaństwa”. Teraz mamy świątynie handlu, jak to się mówi. A może Handlu? Wiersz jest bardzo dobry. Pozdrawiam.

PS niektórzy nie wstydzą się robić min do płaskich prostokątów.

Poniekąd to my tworzymy ten kolaż przetrwania. Każdy dąży do posiadania jak największej części świata i do swojej przestrzeni. Obwarujemy swoje domy coraz wyższymi płotami, alarmami i strachem. Pasterze też korzystają z postępu i wznoszą najokazalsze świątynie do nieba. Dlatego poszukujemy innych Bogów, bo ten trochę się przeterminował, trochę stracił na wartościach głoszonych przez swoich promotorów, którzy ubierają go w złote szaty i żyją z wdzięczności biednych ludzi. Czy jesteśmy gotowi przyklęknąć i uderzyć się w pierś i wyznać /moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina/ Nie jestem uczestnikiem w liturgii na pokaz i nie praktykuję niedzielnych rytuałów, więc jest mi wszystko jedno jaką twarz ma bogobojność.
Pewnie Watykan jest jej twarzą, mieszkającą w bogatych apartamentach.

Pozdrawiam

Jak widać, bożków więcej niż ludzi...
Domy, samochody, sprzet rtv i agd, to jeszcze nic... mnie przeraża ten wszechobecny pedantyzm. Wypucowane pomieszczenia, auto, ogrody i czas poświecony swojemu 'awatarowi'. Co z naszym wnętrzem? stać nas chociaż na pół godz. dziennie pracy nad sobą?
Na znak cichego protestu, tego lata nie goliłam nóg :D

To tak jak z tym planem pięcioletnim w gospodarce odgórnie planowanej. Mamy plan wykonajmy go, a że trendy rynkowe się zmieniają to nieważne. Będziemy harować, zapierniczać, przeciągać normy, ustalać nowe wytyczne, zatwierdzać nowe normy. Będziemy tworzyć coraz to nowsze gmach naszej pracowitości które w następnych planach pięcioletnich będą niszczone jako pustostany. A owoc pracy rąk naszych będzie marniał bo okaże się, że wszystko co wytworzymy będzie albo niskiej jakości, albo przestarzałe technologicznie. A wszystkie niedociągnięcia i wypaczenia systemu złożymy na barki wywrotowców bumelantów i wrogów wewnętrznych i zewnętrznych.
A gdy już zakończymy plan pięcioletni i okaże się że nic nie mamy, usiądziemy zaczniemy płakać. Wtedy jakiś spryciarz znowu nas w bambuko zrobi podsyłając nam cudowne rozwiązanie w postaci kolejnego planu pięcioletniego którego założenia będą iście irracjonalne i oderwane od rzeczywistości jak było w tym planie który skończyliśmy. My zdesperowani uczepimy się tego jak tonący brzytwy. I jakoś się potoczy dalej.

Z zupełnie innej beczki to przypomniał mi się Richard Dawkins ze swoim pomysłem o memach, czyli o tym że idee zachowują się jak żywe organizmy walcząc między sobą o nowe terytoria (nasze umysły) łącząc się lub dzieląc a gdyby idee bogów i religii jako takich też były takimi memami. Oraz Nail Gaiman ze swoimi amerykańskimi bogami. co gdyby bogowie jako istoty istniały na prawdę i ciągle walczyli by o wyznawców a nam by się to jawiło jako powstawanie nowych religii

Pozdrawiam :)

Świetny - postęp wiary w pigułce...
Pozdrawiam i rozświetlam✨B.G.

Tematyka oczywiście jak najbardziej ciekawa, ale sam wiersz zalatuje mi tutaj... profesjonalizmem. Mówię szczerze. Moim zdaniem czwarta strofa o tych częściach zamiennych i sprzęcie AGD przebiła wszystko. Dobra robota. Pozdrawiam.

Aktualizacja bogów nie przebiegła pomyślnie... Ten wiersz idealnie opisał dzieje ludzkości.

Fajne te dywagacje, z tym, że temat bogów odłożyłem do na chwilę przed śmiercią. Pozdrawiam

Kazdy stworzony bog jest zbyt maly dla nas.

Znakomity wiersz
Bóg stworzył nas na obraz i podobieństwo swoje
Dał nam jednak wolną wolę i zbyt skwapliwie z niej skorzystaliśmy