Jest nastawiony na miłość w wiecznym pędzie

by serce mocniej w nim zabiło w
pierwszym rzędzie

ten choćby jeden człowiek, który zrozumie, na pewno gdzieś jest

lecz tego się nie dowie, póki wciąż czuje, jak wewnątrz więdnie

Dlatego we dnie i w nocy w nim toczy się walka

a ego pewnie list gończy pokrył by pozbyć się drania;

Tak to jest, gdy nie wie czy jest się wrogiem czy przyjacielem

dla samego siebie - więc w życiu stawia na wybaczenie

Czy to jest o mnie, czy do Ciebie? Najczęściej i to i to

by jeszcze móc spotkać miłość pomimo wszystko;

Do nikąd idąc, tłumy wciąż silą to widowisko

ich siłą ktoś taki jak ja, czyli najsłabsze ogniwo

Skądinąd moją siłą o dziwo powinność bycia tłem wśród nich

niejako jako obibok - chcę się zwyczajnie różnić

adorator wewnątrz mieszka, a moja podatność na wyścig

będąc ponad to, brzmi: "Co wierszokleta miał na myśli?"