Okazało się, że właśnie tego potrzebowałem

w oczach z armią łez, lecz zawieść się wgłąb poniekąd chciałem

oczywiście na samym sobie, bo przywiązaniem do ludzi

nowy wydźwięk zaznam tym w głowie z korzyścią - czas się obudzić!



Zawsze mądry po fakcie, lecz z samym sobą relacja

najmniej boli podczas spięć wszelakich - do dojrzewania

dochodzi się przez męki z wezbranych lęków o kogoś;

Odchodzi więc bez puenty, bez prawdy serum w swą oschłość...



A ja już nie mam siły, by to przechodzić razem z Nią

jak ma znów letarg, mi w nim przyszło gdzieś z dolin zaczerpnąć

powietrza, by odgadnąć co tym razem było skądinąd przyczyną

w problemach, gdy Opatrzność popycha mnie w miłość pomimo tych złych klątw



Może po prostu nie jest mi dane dzielić szczęścia z kimś innym...?

to wewnątrz mocuje mnie w sił zastęp niewyczerpany z chwil tych;

Dogłębne oczyszczenie to wciąż otwarte wszak na Nią serce

codziennie, bo w swym pięknie wgłąb - ją odnajdę wraz z zapomnieniem...