X
- ZAPISANE III -
proza wierszowana
2021-03-12 14:37
Los gra na harfie i przecudne ma
to brzmienie, choć czasem fałszuje.
I zgrzyt ostrych pazurów
rozbrzmiewa w naszym
idealnym planie życia.
Los wybiera i bierze to,
co chce, na nic się zda,
że zapewnisz go...
Los już zdecydował,
My możemy tylko patrzeć.
Los włożył przecudną suknię,
prze zgrabny garnitur,
skrojony na wymiar.
Tyle chwil życia,
ile zostało odmierzone,
nie więcej, nie mniej.
Tylko w nielicznych
zakamarkach zgnieceń,
ukrywa się ciemność
– Ta niewiadoma,
którą los pozostawił dla człowieka.
Bo los lubi się bawić,
szydząc z bojaźni,
która nie pozwala
zgasić wszystkich świateł.
Lecz bardziej ma za nic
pewność siebie
– Tych, co sądzą, że ciemność
to pustka i można się do niej
obrócić plecami...
to brzmienie, choć czasem fałszuje.
I zgrzyt ostrych pazurów
rozbrzmiewa w naszym
idealnym planie życia.
Los wybiera i bierze to,
co chce, na nic się zda,
że zapewnisz go...
Los już zdecydował,
My możemy tylko patrzeć.
Los włożył przecudną suknię,
prze zgrabny garnitur,
skrojony na wymiar.
Tyle chwil życia,
ile zostało odmierzone,
nie więcej, nie mniej.
Tylko w nielicznych
zakamarkach zgnieceń,
ukrywa się ciemność
– Ta niewiadoma,
którą los pozostawił dla człowieka.
Bo los lubi się bawić,
szydząc z bojaźni,
która nie pozwala
zgasić wszystkich świateł.
Lecz bardziej ma za nic
pewność siebie
– Tych, co sądzą, że ciemność
to pustka i można się do niej
obrócić plecami...
