ROZWIANY CZAS
oddaje im wolność
zanim przykryje je ziemia
ucząc, że droga do końca
też może być lekka
wiatr nie ruszy kamienia
ale zostawia mu wspomnienia
bo nie tępi się
w deszczu ani w spojrzeniu
które bierze milczenie za nieobecność
śmierć jest ostatnią biblioteką
w której wszystkie książki
znają zakończenie
ale czekają cierpliwie
na kogoś, kto je otworzy
nie ma czego ocalić
poza chwilą, w której
patrzymy na siebie
i wiemy, że istniejemy
tylko w tym powiewie oczu
