Twoje Wiersze - CIĘŻAR NIEPOKOJU

CIĘŻAR NIEPOKOJU

wolny

2025-11-27 00:08

z cyklu: U WAGI NIEDOSTRZEGANYCH RZECZY

niepokój nigdy nie przychodzi pierwszy
zawsze wchodzi za myślą
która usiadła zbyt blisko serca

rozsiada się w oddechu
jakby szukał tam miejsca
na swoje przypadkowe drżenie

czasem wystarczy jedno wspomnienie
by przywołał arytmię
która miała już spać spokojnie

najwięcej waży wtedy
gdy próbujemy go zagłuszyć –
bo milknie tylko po to
żeby odezwać się głębiej

ciężar niepokoju jest chytry:
nigdy nie przyciska ciała
tylko pamięć
która nie umie zapomnieć o sobie

autor

sturecki

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

legenda

dwie godziny temu

zawsze jest niepokój co w życiu się przydarzy czy spotkam dobrego :)pozdrawiam 5/6

sturecki

pół godziny temu

No jasne, każdy się zastanawia, co mu życie jeszcze podstawi pod nogi – a czy kogoś-coś dobrego spotkasz? Spotkasz, tylko bez pośpiechu, bo dobre rzeczy mają swój upór i lubią wejść wtedy, gdy akurat niczego nie planujesz.
Pozdrawiam.

Odyseusz62

ponad pięć godzin temu

Niepokojące ile jest tych ciężarów.
Pozdrawiam.

sturecki

pięć minut temu

Trochę adrenaliny Ci nie zaszkodzi ... hi, hi ... dźwigasz jeszcze dzisiejszy ciężar.

Odyseusz62

kwadrans temu

Aż się boję o czym będzie cykl następny.

sturecki

pół godziny temu

Tak. W moim cyklu jest ich tylko siedem ... jutro będzie ostatni.
Hi, hi ... może dzięki tej wiadomości Twój niepokój przygaśnie?

Waldi1

ponad pięć godzin temu

jest w tym niepokoju dużo prawdy ... myśli dręczą i ciążą na sercu ... dużo ludzi dopada depresja ..bo sobie z tym nieradzi ... ja zawsze szukam wyjścia ...zamiast siedzieć z założonymi rękami ... to przynosi efekt i uśmiech się pojawia ... czyli tylko działanie i myślenie ma przyszłość że niepewność idzie w zapomnienie ...pozdrawiam serdecznie idę spać ...dobranoc ..

sturecki

pół godziny temu

Też swoje przeszedłem i wiem, że samo „działanie” nie zawsze goni ciemność – czasem trzeba po prostu przeżyć parę zakrętów, zacisnąć zęby i iść dalej, choćby powoli – ważne, żeby nie udawać, że wszystko gra, bo wtedy dopiero potrafi przywalić.
Pozdrawiam.