'aby stać się sobą zanim umrzemy'

całe życie cię szukam
i już prawie cię znam
jednak trudna to sztuka
gdy wypadasz mi z ram

wtedy patrzę na ciebie
jak wybawca i kat
a ty mówisz mi: nie wiem
czemu dziwny jest świat

zagubiony w nakazach
i w przepisach na rym
który musisz powtarzać
w rytmie dobrym i złym

ale zawsze z przytupem
choćby pośrodku łez
całe życie cię szukam
aż po drogi tej kres


- u-lotność -

będę z tobą zawsze będę z tobą jutro
dzisiaj mnie nie pytaj czemu jest mi smutno

teraz nie odpowiem jutro ci wyjaśnię
czemu mimo smutku będę z tobą zawsze

choćbyś sobie poszedł tam gdzie żalu nie ma
już cię nie zostawię póki żyje wena
będę z tobą zawsze tak jak jestem dzisiaj

spójrz na mojej dłoni motyl cicho przysiadł

.

co by nie rzekł ci poeta
ty nie dawaj temu wiary
bo w nim czasem mieszka nietakt
w czarnej księdze modre czary

broń magiczna na frustracje
szał radości . smętne żale
więc nie słuchaj jego racji
ty poecie nie wierz wcale

ale jeśli się uśmiechniesz
spojrzysz na dno jego oczu
może sobie cicho westchniesz
i pozwolisz zauroczyć
jednym słowem się na chwilę
jak tęsknota za teatrem

gdzie poeta jest motylem
by spod nieba w ziemię patrzeć




spójrz w lustro, tam znajdziesz przyjaciela. on ci pozwoli pokochać innego człowieka...