Twoje Wiersze - dybuk

dybuk

rymowany

2021-08-04 11:07

https://i1.ujarani.com/3/1/iVjdG.webm

jestem tylko kobietą
o imionach tak wielu
więc nie pytaj dlaczego
między nami jest czeluść

której nie chcesz przekroczyć
w świecie jawy zamknięty
gdy ja z życiem się droczę
ty planujesz czas zemsty

ja w imionach się gubię
i powrócić bym chciała
tam gdzie na mnie nie dybie
słów niesłusznych nawała
jaką nosisz na codzień
niczym akt oskarżenia

które z imion jest w modzie
i dlaczego je zmieniam

.

bycie dobrym człowiekiem
jest wciąż warte istnienia
choćby z bólem i grzechem
świat potrafi odmieniać

i z dna beczki wyciąga
nadal świeże nowiny
fiszki w lustrze przegląda

nie ma ludzi bez winy

a kto mądry wie o tym
i nie wstydzi się błędów
choć ludzkości archetyp
haczy o wzór obłędu

bycia dobrym człowiekiem
w dobie grozy nad światem
choćby z bólem i grzechem

warto walczyć o prawdę
.

https://i1.ujarani.com/3/1/adelQI.jpg

autor

TESSA

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: niebieski

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Baba-Goga

2021-08-04

"Nie ma ludzi bez winy".
Ale jeszcze jakiś czas temu można było swoją winę odkupić, czas pozwalał zapomnieć.
Internet nie zapomina i wyciąga się ludziom tym znanym z dobrych owoców jakieś stare sprawki.
Byli tacy, co z takich powodów podali się do dymisji z urzędu, bo dzisiejsza polityczna poprawność nie zna litości. I tak też jest w zwykłym świecie. Coraz trudniej wybaczamy błędy oczekując od innych zrozumienia dla swoich błędów i ich akceptacji - ale nie wybaczenia. Bo prośba o wybaczenie wymaga pokory i prawdy.
Twoje wiersze są niezwykłe - wciągają myśli tam, gdzie można brać się z bary z życiem i światem.
Serdeczności Tesso.

TESSA

2021-08-05

prawda Goguszku, ciężko jest wybaczać, ale cały czas nad tym pracuję...

ściskam z całego serca :)

Iks Weli

2021-08-04

Moja walka o prawdę, to trwanie w pewności jej istnienia. A "dybuk" z definicji musiał składać się z dwu jednego rodzaju elementów. Te Twoje dwa tu wiersze napisane są samoświadomym kunsztem z gracją, wartą wielu godzin uwagi, bo "bycie dobrym człowiekiem jest wciąż warte istnienia", "choć ludzkości archetyp haczy o wzór obłędu", a Ty jesteś "tylko kobietą
o imionach tak wielu
więc nie pytaj dlaczego
między nami jest czeluść"

Cóż, wśród innych
Twoich złota złóż
pojawiło się nowe
na niebie niebieskie
ciało, a może wiersz
taki, co za horyzont
nigdy nie zachodzi?
:)
Po prostu pięknie inspirujesz :) I też się cieszę, że ISTNIEJESZ :) Pozdrawiam

TESSA

2021-08-05

więc ISTNIEJEMY w jednym świecie w tak wielu światach, które gdzieś tam stykają się ze sobą... miękkość w twardości istnienia...

posyłam Ci czułość nadszarpniętego serca :)