***

Kto to jest ta osoba, którą w lustrze widzisz?
Gdy cię nie ma przed lustrem, gdzie jej chodzić chce się?
Czy umie marzyć? O czym? Czy życie podziwia?
Czy jej oczy się śmieją, jak ktoś ją rozśmieszy?

Czy śmieje się jej serce, czy może się smuci?
Czy rozłąka w jej duszy blizn posiała znamię?
Czy ona umie śpiewać, czy tylko coś nuci
Biorąc prysznic? Czy lubi płyt słuchać czasami?

Czy wie, co ważne w życiu, czego potrzebuje?
Uznaje tylko cyfry, czy też pełna marzeń
Pisze wiersze, maluje, albo komponuje?
Jaki wybrała zawód? Jest weterynarzem?

Czy lubi jazz, a może woli disco polo?
Czy głośniki jej tańczą grając wraz z Chopinem?
I czy w melodii deszczu słyszy kropel solo?
Wciąż jest dzieckiem, czy może zna już życia cenę?

Wierzy w Boga, czy ufa Jemu sercem całym?
Czy poznała ból? Umie dać z nim sobie radę?
Czy jest kruchą i słabą, czy silną wytrwałą?
Czy umie podjąć gości domowym obiadem?

Zmienia styl, dekoracje w mieszkaniu i życiu?
Czy jest tak bardzo zmienną, różną i ciekawą,
Żeby różnorodnością zakochać, zachwycić,
Że z sobą się nie nudzi, gdy jest sama nawet?

Kto to jest ta osoba, to twoje odbicie?
Powiedz, czy ty dbasz o nią, czy lubisz ją, siostro?
Bo z tą osobą musisz przeżyć całe życie,
Znaleźć porozumienie. Wiem, to nie jest prosto.

Gdzie widzisz braki, ucz się dostrzegać piękności,
Otrzyj łzy, myśl o jutrze, kiedy nie jest łatwo.
Bo nadzieja to młodsza jest siostra miłości.
Kochaj siebie. Zobaczysz - ćmę pokona światło.

🖋Anna Szpilewska