Twoje Wiersze - oczodół

oczodół

rymowany

2021-03-02 09:50

siła tworzenia nowego świata
jest nieskończonym obrazem Boga
a ty nie musisz się ze mną zgadzać
stać mnie na własnej wiary autograf

niczym cyrograf spisany z duchem
czasu co pędzi na skraj przepaści
tam gdzie się kończy magia wynurzeń
w dębowym łożu na brzegu baśni

i choćbyś nie chciał wierzyć na słowo
kiedyś znajdziemy się w oku Boga
wtedy mi powiesz czy byłeś sobą
i czy nad siłą można panować

.

pali się w mroku świeca
pan knot jak żandarm stoi
i rewiduje przestrach
choć sam się nieco boi

to ufa pani świecy
co bielą jest okryta
że popłoch ten zaleczy
zapachem który wdycha

pan knot gdy stoi w mroku
oddając płomień świecy
ma w duszy błogi spokój
usypia kontur rzeczy
.

http://www.youtube.com/watch?v=aYKB8fwJY04

autor

TESSA

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: niebieski

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Baba-Goga

2021-03-02

Podobno modlitwa ma największą moc przy zapalonej świecy.
Obie części Twojego wiersza niezwykłym dla mnie sposobem przenikają się, jak płomień z knotem.
Pozdrawiam

TESSA

2021-03-03

dziękuję Goga. miło słyszeć takie słowa. słowa rozumienia...

posyłam Ci dobre wiatry :)

Iks Weli

2021-03-02

"tam gdzie się kończy magia wynurzeń
w dębowym łożu na brzegu baśni"
Takie słowa można usłyszeć gdzieś w lesie w czasie pełni na pewno ;) Jak Ty Boga tu połączyłaś z knotem świecy, to ja upadam pod wrażeniem niebieskim w kółko na kolanka ;) I oczywiście, że się zgadzam z Podmiotem :) Rewelka