Twoje Wiersze - eufemia

eufemia

rymowany

2021-06-07 11:53

http://bibsy.pl/qVqlxD9z/tak-powstaja-ludzie-bez-serca

na granicy piekła z niebem
gdzie niechcący żyć wypadło
dzieląc się z bliźnimi chlebem
nieszczęściami nocą czarną

i dniem jasnym gdy w błękicie
miękną ciemne skrawki nieba
na granicy piekła z życiem
jestem kimś kto pragnie chleba

więc go twardo wsiewam w ziemię
licząc na plon szczerozłoty
chora jestem na 'eufemię'
jestem kimś kto kocha dotyk

na granicy piekła z niebem
krwią barwionej jasnej tęczy
eufemicznie kocham ziemię
ląd wyklęty 'wszystkich świętych'

.

daj oczom moc spojrzenia
dalej niźli wzrok sięga
ustom odbierz milczenie
kolanom zabroń klękać

w ramionach zamknij siłę
niech rośnie w moc potęgi
by mogła unieść miłość
kiedy podstawa pęknie

daj talent wybaczania
że czasem wzrok nie sięga
i łamie się podstawa
a ty nie-chcący klękasz
.

autor

TESSA

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: niebieski

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Tiara

2024-09-16

Bardzo mi się podoba dobór słów, rymy, tematyka. Poniekąd utożsamiam się z narracją.

Baba-Goga

2021-06-07

Eufemia to nie choroba - to stan wrodzona delikatność odczuwania i dobrego mówienia.
Piękne użycie słowa, w całkiem nowym kontekście i niesłychanie adekwatne.
Bez dwóch zdań - zachwycona jestem.