kiedy czujesz świata dotyk
pośród ścian zamkniętych w mroku
ziemski życia stereotyp
daje twojej duszy spokój

bycia dalej od pogardy
racji których nie chcesz słyszeć
trzymasz się tej jednej prawdy
która ciepli twoją ciszę

cudem bycia świata częścią
choć w zamknięciu to jednością
myśli ponad czasem miękną
by obdzielić świat miłością

tak byś poczuł dotyk świata
mimo ścian zamkniętych w mroku
stał się częścią snów wariata
który w sobie znalazł spokój

.

to jest ból rozdartej duszy
ten dźwięk który w sobie słyszę
on mnie wciąż do biegu zmusza
w nieodkrytą wnętrza ciszę

więc próbuję się ratować
frazą w której jest atrament
sympatyczny niczym mowa
tej dla której trwa ten zamęt

ile jeszcze kart powielę
myślą nieodmiennie stałą
że się dla niej rozweselę
choć radości jest tak mało

to próbuję trwać pomimo
tej szarości zza komina
która mnie obarcza winą
chociaż się nie czuję winna

.

jeśli czujesz oddech wiosny
i własnego serca bicie
przywołując fale wspomnień
kiedy się rodziło życie

jeśli jeszcze to potrafisz
to pamiętaj żeś poetą
który mieszka w wersach narnii
i ulega wciąż bezsensom

wiosny która zazieleni
czarne strony twojej duszy
choćby tylko piórem niemym
abyś się błękitem wzruszył


Tobie