X
Rozdarte niebo
rymowany
2022-05-02 18:02
Błyskawica przecięła firmament na pół,
Odtąd nie żyjemy już pod wspólnym niebem.
Moja część szarością mi ciąży i gniewem,
Ty swoją gdzieś daleko uniosłeś bez słów.
Nie pozwolą jej opaść wzniosłe szczyty gór.
Podpieram moją drżącą z niemocy ręką
I od lat niesłabnącym filarem tęsknot,
A ona coraz bardziej osuwa się w dół.
I chociaż marzeń mi już zabrakło i snów,
Nie pozwolę się przygnieść smutku ołowiem
Ani skargi na los swój zły nie wypowiem.
Jeszcze wiara zwodzi, że wydarzy się cud.
Czekam pełna nadziei na kolejny grom,
Co iskrą na nowo nam niebo zespawa
Lub złączy tym ołowiem, jak szkła witraża,
Żeby błogą niebieskość nadać nowym dniom.
Odtąd nie żyjemy już pod wspólnym niebem.
Moja część szarością mi ciąży i gniewem,
Ty swoją gdzieś daleko uniosłeś bez słów.
Nie pozwolą jej opaść wzniosłe szczyty gór.
Podpieram moją drżącą z niemocy ręką
I od lat niesłabnącym filarem tęsknot,
A ona coraz bardziej osuwa się w dół.
I chociaż marzeń mi już zabrakło i snów,
Nie pozwolę się przygnieść smutku ołowiem
Ani skargi na los swój zły nie wypowiem.
Jeszcze wiara zwodzi, że wydarzy się cud.
Czekam pełna nadziei na kolejny grom,
Co iskrą na nowo nam niebo zespawa
Lub złączy tym ołowiem, jak szkła witraża,
Żeby błogą niebieskość nadać nowym dniom.
31.07.2021 r.
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
13 razy
Treść
6
9
5
4
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat
6
0
5
13
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Beata1
2022-05-09
Niezwykle poetycko ujęłaś ból rozłąki, tęsknotę, osamotnienie i nadzieję na poprawę losu. W tym wszystkim czuje się wewnętrzne zmagania podmiotu lirycznego, jego aktywność na przekór złym chwilom, które niesie z sobą życie. Ta postać żyje w wierszu, którego forma również zachęca do czytania.
Pozdrawiam ciepło :)
Pozdrawiam ciepło :)
2022-05-09
Pięknie dziękuję.
Nie sądziłam, że zbiorę tak pozytywne opinie. Trochę obawiałam się, że wiersz ma znamiona kiczu. Starałam się oddać intensywność i "żywość" emocji, jeśli mi się to udało, to bardzo się cieszę.
Pozdrawiam serdecznie.
Nie sądziłam, że zbiorę tak pozytywne opinie. Trochę obawiałam się, że wiersz ma znamiona kiczu. Starałam się oddać intensywność i "żywość" emocji, jeśli mi się to udało, to bardzo się cieszę.
Pozdrawiam serdecznie.
zmis
2022-05-08
Poetycznie rozdarta tęsknota wraca nadzieją w ostatniej strofie. Po burzy następuje spokój i króluje odświeżająca aura.
Pozdrawiam.
Pozdrawiam.
2022-05-09
Tak, czasem potrzeba burzy, żeby oczyścić atmosferę, albo po prostu wystawić na próbę relacje. Po burzy zwykle jest spokój i tęcza. Pozdrawiam.
Coffee_81(*)
2022-05-05
Stworzyłaś piękne przenośnie, żeby wyrazić to, co czuje peelka, co gra jej w duszy...
A serce peelki jeszcze jaśnieje nadzieją i niech tak świeci jak najdłużej :)
Ja dodatkowo rozjaśniam gwiazdami ;)
Pięknego dnia :))
A serce peelki jeszcze jaśnieje nadzieją i niech tak świeci jak najdłużej :)
Ja dodatkowo rozjaśniam gwiazdami ;)
Pięknego dnia :))
2022-05-06
Nie lubię poczucia beznadziei. Jest sprzeczne z moją naturą. Co by się nie działo, zawsze może nastąpić zwrot akcji, albo wydarzyć coś dobrego. Obdarzamy podmioty liryczne swoimi cechami, bo w dużym stopniu się z nimi utożsamiamy, nawet, jeśli opisane sytuacje i odczucia są fikcją. Dziękuję Kaweczko za piękne słowa i pozdrawiam.
GrzesioR
2022-05-03
Czasami, może i w życiu peelki jest taka potrzeba, aby znaleźć schronienie pod inna częścią nieba...
2022-05-06
Nigdy nie wiadomo, co ześlą nam niebiosa, ale pewnie wiedzą co dla nas dobre. Może ześlą peelce schronienie pod inną częścią nieba. Kto to wie.
Dziękuję, pozdrawiam.
Dziękuję, pozdrawiam.
kmalenka8
2022-05-03
Czasem tak bywa, że po dojściu do rogatek drogi się rozchodzą i od nas zależy czy damy sobie z tym radę! Widać Los względem peelki ma jeszcze inne plany i na pewno lepsze! 😊 Pozdrawiam Lidziu serdecznie 😊⭐
2022-05-06
Niekiedy mimo początkowego buntu, gdy emocje ochłoną, przyjmuje się bieg wydarzeń taki, jakim go daje los. I często wychodzi to na zdrowie. Zawsze miło cię gościć. Pozdrawiam.
Phil Insomnia
2022-05-03
Rozdarte niebo, błyskawice, grzmoty - zostaje smutek i tęsknota. Dobrze, że PL jest silną osobą i wierzy, że wszystko jeszcze da się naprawić. Pozdrawiam serdecznie:)
2022-05-03
W pewnych sytuacjach tylko to pozostaje, albo odpuścić, bo może się okazać, że nie było warto walczyć.
Dziękuję, pozdrawiam serdecznie.
Dziękuję, pozdrawiam serdecznie.
Urszula Ganc
2022-05-03
Łał! Kawał pięknej Poezji. Na takie wiersze można. Lidio, czekać. Tylko peelki trochę żal. Chociaż nie powiem, twarda z niej sztuka. A może nie zwodzi... może się wydarzy... Trzeba wierzyć i walczyć do końca :-)).
2022-05-03
Nigdy nie wiadomo, na ile wiara i walka się opłaci, czasem lepiej odpuścić. Niespodziewany grom może przynieść zupełnie nieoczekiwane "porażenie" (w sensie pozytywnym).
Dziękuję za to "łał!" - wiele dla mnie znaczy Twoje uznanie.
Pozdrawiam ciepło.
Dziękuję za to "łał!" - wiele dla mnie znaczy Twoje uznanie.
Pozdrawiam ciepło.
Waldi1
2022-05-02
wiersz jest piękny i ma swoją wymowę ...
,,Nie pozwolę się przygnieść smutku ołowiem
Ani skargi na los swój zły nie wypowiem.
Jeszcze wiara zwodzi, że wydarzy się cud."
,,Nie pozwolę się przygnieść smutku ołowiem
Ani skargi na los swój zły nie wypowiem.
Jeszcze wiara zwodzi, że wydarzy się cud."
2022-05-03
Cuda mają to do siebie, że zdarzają się czasem wtedy, gdy się ich już nie oczekuje, tak, jak niespodziewany grom, a czasem mają zupełnie inne oblicze niż sobie wyobrażamy.
Dziękuję za wizytę i pozdrawiam serdecznie.
Dziękuję za wizytę i pozdrawiam serdecznie.
BardzoBardzo
2022-05-02
Wymiatasz laska. Aż chce się dać gwiazdy ;)
2022-05-17
Nie przejmuj się, sam czasem po miesiącu odpowiadam :)
co do wierszyka sam nie wiem czy aż taki on dobry, ale to miłe co mówisz :)
co do wierszyka sam nie wiem czy aż taki on dobry, ale to miłe co mówisz :)
2022-05-11
Przepraszam, nie wiem, jak to się stało, ale przeoczyłam Twój drugi wpis, zauważyłam go dopiero przeglądając wiersze na smartfonie.
Nie mam słów, jestem pełna zachwytu dla tego, co napisałeś, powinieneś opublikować ten tekst jako samodzielny utwór, a ja Tobie pięknie dziękuję.
Nie mam słów, jestem pełna zachwytu dla tego, co napisałeś, powinieneś opublikować ten tekst jako samodzielny utwór, a ja Tobie pięknie dziękuję.
2022-05-08
dobrze rozumiesz przeczytałem kilka razy i za każdym razem dech zapierało :)
Jeśli się słowem napełni twe serce
i tęsknotę wymaże czym prędzej
tedy mówić nie przestanę
nim nie nadejdzie poranek
a kiedy słońce promieniem twarz dotknie, zniknę
lecz słowo zostanie by osłodzić rozłąkę
i wrócę w słowach dobrych
by dzień tobie w szczęście był szczodry
Koleżanko ;)
Pozdrawiam ;)
Jeśli się słowem napełni twe serce
i tęsknotę wymaże czym prędzej
tedy mówić nie przestanę
nim nie nadejdzie poranek
a kiedy słońce promieniem twarz dotknie, zniknę
lecz słowo zostanie by osłodzić rozłąkę
i wrócę w słowach dobrych
by dzień tobie w szczęście był szczodry
Koleżanko ;)
Pozdrawiam ;)
2022-05-03
O, mów tak do mnie, mów,
Tęsknię do takich słów,
Pieszczą moje ego,
Więc mów tak, Kolego.
Dzięki za wizytę i, jak rozumiem, gwiazdy;)
Pozdrawiam serdecznie.
Tęsknię do takich słów,
Pieszczą moje ego,
Więc mów tak, Kolego.
Dzięki za wizytę i, jak rozumiem, gwiazdy;)
Pozdrawiam serdecznie.
ZaspanyV
2022-05-02
Morze chmur rozdarte wrzaskiem
tęsknoty, czy krzywdy, któż to wie
Orzeźwienie nadchodzi rankiem
gdy odchodzi ten jeden zwany kochankiem.
Tak mi się pomyślało w kontekście wiersza o rozstaniach i zejściach/zajściach nowych możliwości i strat
tęsknoty, czy krzywdy, któż to wie
Orzeźwienie nadchodzi rankiem
gdy odchodzi ten jeden zwany kochankiem.
Tak mi się pomyślało w kontekście wiersza o rozstaniach i zejściach/zajściach nowych możliwości i strat
2022-05-03
Fajny komentarz, dziękuję.
A tak, co do tych rozstań, zejść i strat, to nigdy nie wiadomo, co lepsze, pogodzić się z faktami czy dążyć za wszelką cenę do scalenia czegoś rozdartego. Warto czasem odpuścić, bo może się okazać, że gra nie była warta świeczki.
Miło Cię gościć.
A tak, co do tych rozstań, zejść i strat, to nigdy nie wiadomo, co lepsze, pogodzić się z faktami czy dążyć za wszelką cenę do scalenia czegoś rozdartego. Warto czasem odpuścić, bo może się okazać, że gra nie była warta świeczki.
Miło Cię gościć.
sisy89
2022-05-02
To Rozdarte niebo brzmi przeraźliwie i smutno ale wiersz jest piękny. Pozostaję w refleksji.
Pozdrawiam serdecznie :)
Pozdrawiam serdecznie :)
2022-05-03
Dziękuję Sisy. Każde rozdarcie jest przykre czy to rozdarcie związku, czy rozdarcie wewnętrzne, jakie z niego się rodzi, ale czasu się nie cofnie. Pozostaje nadzieja niekoniecznie na odbudowę, czasem na coś zupełnie nowego.
Pozdrawiam ciepło.
Pozdrawiam ciepło.
naskraju*(*)
2022-05-02
Rozdarte niebo w nas i tęskknota za chwilą która poskleja popękane dzbany życia.
Zamyśliłaś i zadrżałaś dojrzałością słowa.
Spokojnej nocy
Zamyśliłaś i zadrżałaś dojrzałością słowa.
Spokojnej nocy
2022-05-03
Dziękuję Ulka, zwłaszcza za tę "dojrzałość słowa", to bardzo miły komplement.
Pragnie się możliwości posklejania czegoś, a potem niekiedy okazuje się, że nie było warto. Chyba trzeba zaufać losowi pomimo smutku i tęsknoty, które z czasem słabną.
Pozdrawiam.
Pragnie się możliwości posklejania czegoś, a potem niekiedy okazuje się, że nie było warto. Chyba trzeba zaufać losowi pomimo smutku i tęsknoty, które z czasem słabną.
Pozdrawiam.
Baba-Goga
2022-05-02
Przepiękny wiersz. Przepojony głęboką tęsknotą. I żadnej tam rezygnacji :)
Pozwól, że gwiazdkami go ozłocę :)
Pozwól, że gwiazdkami go ozłocę :)
2022-05-02
Dziękuję Małgosiu za gwiazdki i za słowa zachęty. Czytając takie komentarze, chce się znowu pisać, tylko wena tak kaprysi. Wiersz jest z ubiegłego lata, teraz naprawdę czuję wypalenie.
Pozdrawiam serdecznie.
Pozdrawiam serdecznie.
TESSA
2022-05-02
cudny! po prostu :)
2022-05-02
Tesso, przy Twoim dorobku poetyckim, nie sposób nie uznać Ciebie za autorytet, więc jest mi niezmiernie miło, po przeczytaniu Twoich słów.
Inne wiersze z tej samej kategorii
Do córeczki
- Bronisława Góralczyk(*)
Ciemna strona nocy
- Kinga
Gdy przeżyję swoją śmierć
- GrzesioR
TOAST ZA MIŁOŚĆ
- Anielska Łza
Egzamin
- matka
Kwestia istnienia
- Kubek444
W sidłach samotności
- Bronisława Góralczyk(*)
Nasze sumienia
- GrzesioR
Strażak Eryk
- Bronisława Góralczyk(*)
człowiek czy Człowiek
- Maciek Miś
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności