Pomimo tego, że w dole, to wyciągany jest znów z obecnych przejść

o dziwo przez kobiet moce, bo ich obraz mym neuroleptykiem

mój bieżący stan wśród leczonych zmian gdzie znów choć przez chwilę

umiem posyłać uśmiech do nich - w zasięgu kolejny dzień



Dzięki Nim czuję, że go dożyję, choć chcę tej jednej jedynej

w tej chwili u mnie wewnątrz - bo życie codzienne jest pełne zwycięstw

gdy je zawierzę jednej Kobiecie swym jestestwem - w geście

mych przemian jeszcze częściej, poprzez jej zmysł ze szczęściem we mnie



To wszystko przez Wasz mózg - moja ochota na niego dzień w dzień

mą siłą w letargu, bo mam drogowskaz zmian wewnątrz siebie

próbuję Wam to oddać tak jak potrafię najlepiej

z uczuciem - a pomoc w zastaw mam od Was z przeznaczeniem



Pokazujecie mi w mig je co dnia - już wiem, że głupka o Was drżeń nie chcecie

choć nastrój w lecie mi kwitnie - to jak cudnie w sekundach ot tak piękniejecie;

Lecz to Mózg waszym afrodyzjakiem, a ja jestem źdźbłem, a nie makiem

więc sposób mam bym chciał wciąż żyć, a nie spadać z przejść tłem...Chcę na nie patrzeć!