To jest czas w ciągu tęsknot, by ją przywitać

kolejna znowu zresztą, gdy krąży misz-masz

dlatego tak to ująłem - tą "Wrzesień Jesień" za oknem

zatęchłą radość wśród dążeń, bo jeszcze częściej namoknę

I mam tak o tej porze właśnie, bo po niej moja zima

zwyczajna konieczność z letargiem odnowień, choć zaczynam

nowe życie, to jednak szarość w kolorach obezwładnia

wspomnień impet z pożegnań - jak dostosować proces za dnia...?

O tej porze o to ciężko, tym bardziej jak dzień krótszy

wiosnę, mogę w koło wewnątrz swym blaskiem następstw stłumić

latem nie mam się w co ubrać, gdy na zewnątrz upał zastaję

zatem z przedsmakiem wgłąb, już znam rytm zdarzeń do jutra najdalej

Zimą z kolei czuję że naprawdę żyję w pełni

widok odmieni mój segment z nastawień tych pretensji

które mam do siebie tylko wtedy, gdy zimowa biel

uderza dogłębnie swym wciąż pełnym w wykwintnościach tłem

A stąd pretensje, bo tylko mam tak tą porą

nadto refleksje mą siłą, a w snach wciąż kolor;

Wiosnę jeszcze lubię zwykłym, acz nadto barwnym wśród chwil życiem pełnym

wciąż chcę resztę upiększyć w swych planach, bo chciałbym lubić wszystkie cztery