Nie znam dobrze życiorysu Ojca Pio, ale żeby skrytykować kogoś trzeba poznać przyczynę. Ale to bywa niestety w kościele, tak nie raz reagują księża.

Wiem, że zabrzmi to dziwnie , ale Ojciec Pio chyba nie rozumiał na czym polega Ewangelia i nawrócenie, bo wyrzucił Wata z konfesjonału jak usłyszał , że Wat po raz pierwszy przyszedł do spowiedzi. Wat opisał wiele innych "akcji" tego "świętego", których był naocznym świadkiem.

Kiedy autorytet nie potrafi rozmawiać, zamyka drogę do dalszego poznawania,

Ten wiersz dość dokładnie przylega do rzeczywistych faktów z życia Wata. Paradoks jego życia polega na tym , że jego poszukiwanie Boga i wiary w niego ostatecznie załamało się po spotkaniu z Ojcem Pio, który był znany ze swego prostactwa i chamstwa , mimo że został wyniesiony na ołtarze przez KK.

Wat to jeden z większych umysłów naszej historii. Jego wiersze (pomijając pierwszy wariacki okres ) są jednym ze szczytów polskiej poezji. Wat był Żydem, ale na szczęście pisał po polsku, wnosząc do naszej kultury niezwykle wiele. Jego poezja jest najlepszym przykładem poezji "intelektualnej" , oderwanej od epatowania banalnych emocji ,w co zwykle zabawia się poezja niskich lotów. Jego poezja przypomina nieco poezje Miłosza, który również pisał wiersze mające z założenia być zaproszeniem do rozmowy o rzeczach ostatecznych i podstawowych. Wat jest bardziej tajemniczy i skryty od Miłosza, i trudniej przekłada się na język dyskursu. Czytanie Wata polega na obcowaniu z intelektualnym skrótem , który jest kluczem do jego wierszy. Te skróty nie zawsze dają się przerobić na wypowiedź zdroworozsądkową i czasem trzeba pogodzić się z ich bytową samodzielnością. Wprowadzenie tematu Wata na amatorski portal wierszowania jest oczywistą uzurpacją z mojej strony, ale co mi tam. :)

Z Watem było mniej więcej podobnie. Tyle że na swej drodze napotkał Ojca Pio, który w czasie spowiedzi, gdy dowiedział się , że Wat jest pierwszy raz u spowiedzi, wyzwał go od szatanów i wygonił. Taki był z tego Pio święty jak ze mnie kardynał. :)