X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

KOSZE, Z KTÓRYCH WYJADAMY ...

Wiersz Miesiąca 0
wolny
2025-04-20 00:00

każdy z nas ma swój kosz
na owies marzeń i siano
przyziemnych potrzeb

kosz na śmieci –
pełen wspomnień po terminie
i obietnic, co się nie rozkładają

kosz na zbędne pliki –
czyli na siebie sprzed siedmiu maili
i tysiąca kliknięć „zapisz jako”

kosz wiklinowy na grzyby
albo relacje:
trujące, z zarodnikami złości

kosz na pranie –
gdzie gromadzi się wstyd
bawełniany, poplamiony niechcący

kosz na zakupy –
na wszystko, czego nie potrzebujesz,
ale leżało przy kasie i wołało „bierz!”

kosz na emocje –
do którego wrzucam wstyd w odcieniach
i udaję, że to brudne skarpety

kosz na energię
zawsze pusty po rozmowie
z własnym sumieniem

a dziś – wielkanocny kosz z nadzieją
pod topór kropidła przystrojony
niesie skorupy twardej nadziei z jaj

wśród wspomnień, święconki
niedopowiedzianych obietnic
i pełnej pokory wiary ginie w przełyku
autor

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
19 razy
Treść

6
12
5
7
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat

6
0
5
18
4
1
3
0
2
0
1
0
0
0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.





Komentarze

Kolor wiersza: zielony


Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.


myszulek
myszulek
trzy dni temu
Zachwycająca inwencja – każdy kosz to osobna opowieść, z lekkością niesiesz ciężary codzienności. Wielkanocny finał wybrzmiewa cicho, ale mocno – jakby między wersami ktoś szepnął: „wciąż warto wierzyć”.


sturecki
trzy dni temu
Cieszę się, że dostrzegłaś ten wydźwięk ukryty między wersami – bo czasem to właśnie on trzyma nas przy nadziei, gdy wszystko inne milknie.

Jastrz
Jastrz
pięć dni temu
Koszyk wielkanocny - to tak, jak mówi liturgia - dary Boże i owoce pracy rąk ludzkich. Darem Bożym jest jajko - symbol odradzającego się życia. Owocem pracy rąk ludzkich (zresztą też uzyskanym z pomocą Bożą - bo zboże) jest pieczywo: chleb powszedni i babka świąteczna. Też piękne symbole - chleb trzyma nas przy życiu, babka nadaje wyjątkowym chwilom wyjątkowy smak.
A inne kosze? Śmieci od dobrych kilkunastu lat składam do worków dostarczanych przez Zakład Oczyszczania Miasta. Brudna bielizna czekająca na pranie leży w piwnicy w wanience, w której jako dziecko kąpany był mój wnuk, a w kosza nie grałem od czasu ukończenia liceum. Nawet w sklepach samoobsługowych zamiast koszy na zakupy pojawiły się wózki.


sturecki
pięć dni temu
Pięknie to spuentowałeś – z humorem i głębią, jakbyś sam ten koszyk liturgiczny niósł nie tylko w dłoni, ale i w sercu. A że zamiast koszy mamy dziś wózki i worki? Cóż, symbole się zmieniają, ale sens zostaje ... byle tylko nie wyrzucić go razem z resztkami po śniadaniu wielkanocnym.

Kakashi Hatake
Kakashi Hatake
pięć dni temu
Jest jeszcze kosz jutra, lub obietnic, które ciągle sobie następnego dnia planujemy. Pozdrawiam.


sturecki
pięć dni temu
Tak, ten kosz jutra bywa najcięższy, bo pełen rzeczy, których jeszcze nie zrobiliśmy, ale już nas męczą.

klaks
klaks
pięć dni temu
Nasze życie wypełnione jest wieloma zbędnymi koszami, od dawna marzę aby nauczyć się minimalistycznego życia. Przy wszechobecnej konsumpcji, kiedy przedmioty jeszcze przy kasie krzyczą "bierz mnie", nie jest to łatwe. Świetna puenta, wielkanocny kosz ginący w przełyku, to dla mnie symbol zbytniego przywiązania tradycji, "zjadającej duchowość". Cały wiesz przypomina mi dylemat nad którym miał obsesję Gombrowicz, równowaga między formą a treścią... Bez formy nie możemy funkcjonować, lecz jej przerost zabija autentyczność człowieka.
Pozdrawiam świątecznie :)🐣


sturecki
pięć dni temu
Pięknie uchwyciłaś ten paradoks ... bo przecież formy są jak kosze: pomagają nieść, ale gdy są puste albo przeładowane, robią z nas jedynie tragarzy cudzych oczekiwań. I masz rację, Gombrowicz by tu skinął głową z lekkim grymasem — bo duchowość zjadana przez rytuał to nie metafora, to codzienność z lukrowaną skorupką. A minimalizm? To chyba dzisiaj najcichsza, ale najodważniejsza rewolucja.
Udanego poniedziałku.

Moona@
Moona@
pięć dni temu
Pomysłowe.
Ja koszyka wielkanocnego nie mam :)


sturecki
pięć dni temu
To nic ... najważniejsze, że masz gdzie włożyć trochę dobra, garść uśmiechu i odrobinę świętego spokoju. Koszyk duszy zawsze się przyda.

Rusticus <sup>(*)</sup>
Rusticus (*)
pięć dni temu
Centrokubirycznie


sturecki
pięć dni temu
Ach, centrokubirycznie – czyli tam, gdzie centrum spotyka się z kanciastą duszą chaosu, a logika tańczy z abstrakcją jak Picasso z cyrklem. W sam raz na święcone myśli i niepokorne wersy.
Dzięki.

hibiskus
hibiskus
pięć dni temu
Wesołych Świąt,

udany pomysł w treści i metaforach...

Pozdrawiam serdecznie, tym bardziej, że świątecznie...6/5


sturecki
pięć dni temu
Dziękuję serdecznie – niech te Święta będą jak dobra metafora: zaskakujące, głębokie i zostające w sercu. Ślę pozdrowienia z koszyka słów – już poświęconych.

LydiaDel
LydiaDel
sześć dni temu
W ciągu życia nazbiera nam się tych koszy. Ty masz kosze posortowane. Niektórzy mają jeden obszerny kosz i tak żyją z tym bagażem.
A co robimy z zaśmieconym mieszkaniem? Syllogomanistom to nie przeszkadza, ale jakże rujnuje komfort życiowy.
Czas Wielkiego Postu jest dobrym początkiem, by się tym zająć i dobrze przemyśleć, jak odnowić własne życie, jak pozbyć się zbędnych koszy. A to przecież jest tak proste i leży tylko w naszych rekach.
Gromadzić zbędne rzeczy, myśli etc. leży w naszych genach, w naturze człowieka. Można się jednak oduczyć dla dobra naszego i przyszłych pokoleń, żyć minimalistycznie to wielka ulga i czysta przyjemność.
Wiersz daje dużo możliwości interpretacyjnych, dlatego zmusza do przemyśleń. 6/5 Wesołych Świat i oby święconka Ci w gardle nie stanęła - Twoja puenta.


sturecki
sześć dni temu
Ciekawie – człowiek jak mieszkanie, czasem pełne kurzu wspomnień i zagraconych przekonań, a przecież wystarczy otworzyć okno sumienia i przewietrzyć duszę. Wielki Post to nie tylko wyrzeczenie, to szansa na remont serca. A wiersz? On jak miotła – nie sprząta za nas, ale pokazuje, gdzie zalega najwięcej kurzu.

Sabina
Sabina
sześć dni temu
Zwierszowane ku pokrzepieniu wątpiących serc 🙂❤️


sturecki
sześć dni temu
Niech te zwierszowania będą jak kompres na duszę: wprawdzie nie leczą od razu, ale dają ciepło, które pozwala przetrwać.
Udanych świąt.

Groschek<sup>(*)</sup>
Groschek(*)
sześć dni temu
'kosz dla obietnic, co się NIE rozkładają' to miejsce wiersza, które mi osobiście.. poza tym ale muszę Cię tutaj pocieszyć bowiem przeoczyłeś pozytywny aspekt kosza - jeśli chciałbyś to jeszcze uratować to mógłbyś przechrzcić kandydata na 'koszykówkę'; tu przytoczę cytat z filmu, który ostatnio ogl.: dopóki jest niemowlakiem możesz zmienić mu imię, że nawet się nie spostrzeże.. ☺️


Groschek<sup>(*)</sup>
pięć dni temu
Ty, Koleś.. ten cytat jest z tego wiersza.. a 'koszykówka' sama; bez dodatków - ja tu zgłupieje!

sturecki
sześć dni temu
To genialne! Twój cytat pasuje jak pokrywka do mojego kosza, a skoro jeszcze niemowlęciem jest, to chrzczę go dziś: Koszykówka Obietnic Nierozkładalnych – gra zespołowa, punkty za każdą dotrzymaną.
Dzięki za czujność i humor, bo tylko tak da się segregować sensy z uśmiechem.

andrew
andrew
sześć dni temu
Miłych i Spokojnych Świąt

Pozdrawiam serdecznie


sturecki
sześć dni temu
Dzięki. Niech i Twoje będą pełne ciepła, jak świeżo upieczony mazurek i spokojne jak niedzielny poranek bez budzika.

Marek Żak
Marek Żak
sześć dni temu
Nie tylko kosze, bo są też zamknięte skrzynki, pudła, gdzie umieszczamy rzeczy, sprawy, których nie chcemy widzieć, tak z różnych powodów. Wesołych Świąt dla Ciebie i bliskich.


sturecki
sześć dni temu
I racja – niektóre skrzynki zamykamy tak szczelnie, że potem sami nie pamiętamy, gdzie schowaliśmy klucz ... A poza tym, ich raczej nie celebrujemy poświęceniem.
Dziękuję pięknie za życzenia – niech i u Ciebie Święta otworzą to, co warto odzyskać.

Maciek.J<sup>(*)</sup>
Maciek.J(*)
sześć dni temu
życie składa się chyba z samych koszy


sturecki
sześć dni temu
Zgadza się, to trafna metafora chwil naszego losu – tylko pytanie, czy to kosze na skarby, czy na śmieci; a może wszystko zależy od tego, kto do nich zagląda, co święci i jaką codzienność wyjada.
Pozdrawiam świątecznie.

Synchroniczność zdarzeń <sup>(*)</sup>
Składamy się z takich koszy i tworzymy nowe dla kolejnych pokoleń w imię duchownego rozwoju


sturecki
sześć dni temu
Prawda ... każdy z nas to chodzący recykling pamięci, uczuć i błędów, a nasze kosze, jeśli pełne sensu, mogą stać się dziedzictwem, nie śmietnikiem.
Wesołego świętowania.

Goldenretriver60
Goldenretriver60
sześć dni temu
Otaczamy się, jak zbroją, magicznymi symbolami. Nie z wiarą, a znadzieją, która najczęściej ląduje w misternie posegregowanych koszach na odpady.
Wiersz mógłby być zatytułowany "Recykling". Mądry wiersz.


sturecki
sześć dni temu
Trafna diagnoza – nadzieję dziś częściej sortujemy niż pielęgnujemy, a symbole stały się jednorazowe, jak plastikowy święty. „Recykling” brzmi idealnie – bo może jeszcze coś z tych porzuconych resztek uda się przetopić w sens.
Pozdrawiam świątecznie.

JoViSkA
JoViSkA
sześć dni temu
Wesołych Świąt Wielkanocnych 🌿🐔


sturecki
sześć dni temu
Wesołych! Niech zmartwychwstanie nadziei rozgości się przy Twoim stole – razem z jajkiem, uśmiechem i chwilą bez pośpiechu.

Kazimierz Surzyn
Kazimierz Surzyn
sześć dni temu
Niech w tym koszu będzie miłość, dobro, nadzieja, z podobaniem Staszku, zdrowego, spokojnego świętowania. Wesołych Świąt, pozdrawiam serdecznie.
6/5


sturecki
sześć dni temu
Niech się wszystko zmieści, a jeszcze się przelewa – z miłością na wierzchu jak rzeżucha! Dzięki za życzenia, wzajemnie – świętujmy tak, jakby właśnie wiersz zmartwychwstał!

jobo
jobo
sześć dni temu
Napisałem wiersz i zniknął
Szac i dyngus![gwiazd]



sturecki
sześć dni temu
To nie komentarz, tylko sonet halucynacji z jajkiem na twardo w roli głównej. Gdy Gustek Holst spotyka się z Warsem w święconce absurdu, nie pozostaje mi nic innego, jak odpowiedzieć:

Dyngus szacowny, słowotwórco szalony,
tu nie ma grobu, jest tron z poetyckiej korony!
Mars niech gra, a Wars kpi,
bo w tej poezji – wszystko się śni!

jobo
sześć dni temu
Ten wiersz to heavey-metal
Jajeczny Gun's and Roses
Na myśli głupie przetak
A myśli żwawej ognik!
To se jest Gustek Holst
Ze swą piosenką "Mars"
I gorycz symbolizmu
Jak niegdysieszy Wars!

Szac i dyngus![gwiazd]
A co z Warsem jest?
Jak coś wiesz to mizaimiluj!
Słowowotwórcoążem boskim!
Głowy mi nie zwleką!
I każ mnie od tych tworów pochować
niedaleko!

Waldi1
Waldi1
sześć dni temu
tu masz kilka koszy pełnych problemów ... ja ma tylko jeden pełen miłości ... kupuję to co jest mi potrzebne ... wyrzucam to co zbędne i karmię się słowem Bożym ... energią tryskam jak młodzieniaszek ...z żoneczką byliśmy z koszykiem poświęcić pokarm ... by rano zasiąść rodzinnie do stołu ... to co zjadamy daje nam siły do życia w radości ... Ty wciąż balansujesz pomiędzy prawda zakłamaniem ...więc wyrzuć kilka koszy i jedz z wiarą i rodziną smaczne śniadanie ... dające życie tu na ziemi i powiedz zmiłuj się nade mną Panie ...pozdrawiam serdecznie ...już Świątecznie ...


sturecki
sześć dni temu
Pięknie to ująłeś – jakbyś jednym łykiem zjadł całą liturgię i popił ją nadzieją. Ja jeszcze przetrząsam kosze duszy, ale może dziś właśnie coś wyrzucę ... i zostawię miejsce na ten święty żurek.

eSka
eSka
sześć dni temu
oby kosz zapełnił się tym co wartościowe;
zdrowych, spokojnych, spędzonych w atmosferze pełnej ciepła i życzliwości Świąt Wielkanocnych Staszku!
z uznaniem!
S


sturecki
sześć dni temu
Dzięki serdeczne! Niech Twój kosz też nie pomieści dobra – a zajączek niech skacze tylko po radościach!


Autor poleca


Autor na ten moment nie promuje wierszy
Pokaż mniej



X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności