Twoje Wiersze - KOSZE, Z KTÓRYCH WYJADAMY ...

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

19 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

myszulek

2025-04-22

Zachwycająca inwencja – każdy kosz to osobna opowieść, z lekkością niesiesz ciężary codzienności. Wielkanocny finał wybrzmiewa cicho, ale mocno – jakby między wersami ktoś szepnął: „wciąż warto wierzyć”.

sturecki

2025-04-23

Cieszę się, że dostrzegłaś ten wydźwięk ukryty między wersami – bo czasem to właśnie on trzyma nas przy nadziei, gdy wszystko inne milknie.

Jastrz

2025-04-21

Koszyk wielkanocny - to tak, jak mówi liturgia - dary Boże i owoce pracy rąk ludzkich. Darem Bożym jest jajko - symbol odradzającego się życia. Owocem pracy rąk ludzkich (zresztą też uzyskanym z pomocą Bożą - bo zboże) jest pieczywo: chleb powszedni i babka świąteczna. Też piękne symbole - chleb trzyma nas przy życiu, babka nadaje wyjątkowym chwilom wyjątkowy smak.
A inne kosze? Śmieci od dobrych kilkunastu lat składam do worków dostarczanych przez Zakład Oczyszczania Miasta. Brudna bielizna czekająca na pranie leży w piwnicy w wanience, w której jako dziecko kąpany był mój wnuk, a w kosza nie grałem od czasu ukończenia liceum. Nawet w sklepach samoobsługowych zamiast koszy na zakupy pojawiły się wózki.

sturecki

2025-04-21

Pięknie to spuentowałeś – z humorem i głębią, jakbyś sam ten koszyk liturgiczny niósł nie tylko w dłoni, ale i w sercu. A że zamiast koszy mamy dziś wózki i worki? Cóż, symbole się zmieniają, ale sens zostaje ... byle tylko nie wyrzucić go razem z resztkami po śniadaniu wielkanocnym.

Kakashi Hatake

2025-04-21

Jest jeszcze kosz jutra, lub obietnic, które ciągle sobie następnego dnia planujemy. Pozdrawiam.

sturecki

2025-04-21

Tak, ten kosz jutra bywa najcięższy, bo pełen rzeczy, których jeszcze nie zrobiliśmy, ale już nas męczą.

klaks

2025-04-20

Nasze życie wypełnione jest wieloma zbędnymi koszami, od dawna marzę aby nauczyć się minimalistycznego życia. Przy wszechobecnej konsumpcji, kiedy przedmioty jeszcze przy kasie krzyczą "bierz mnie", nie jest to łatwe. Świetna puenta, wielkanocny kosz ginący w przełyku, to dla mnie symbol zbytniego przywiązania tradycji, "zjadającej duchowość". Cały wiesz przypomina mi dylemat nad którym miał obsesję Gombrowicz, równowaga między formą a treścią... Bez formy nie możemy funkcjonować, lecz jej przerost zabija autentyczność człowieka.
Pozdrawiam świątecznie :)🐣

sturecki

2025-04-21

Pięknie uchwyciłaś ten paradoks ... bo przecież formy są jak kosze: pomagają nieść, ale gdy są puste albo przeładowane, robią z nas jedynie tragarzy cudzych oczekiwań. I masz rację, Gombrowicz by tu skinął głową z lekkim grymasem — bo duchowość zjadana przez rytuał to nie metafora, to codzienność z lukrowaną skorupką. A minimalizm? To chyba dzisiaj najcichsza, ale najodważniejsza rewolucja.
Udanego poniedziałku.

Moona@

2025-04-20

Pomysłowe.
Ja koszyka wielkanocnego nie mam :)

sturecki

2025-04-20

To nic ... najważniejsze, że masz gdzie włożyć trochę dobra, garść uśmiechu i odrobinę świętego spokoju. Koszyk duszy zawsze się przyda.

Rusticus ^(*)

2025-04-20

Centrokubirycznie

sturecki

2025-04-20

Ach, centrokubirycznie – czyli tam, gdzie centrum spotyka się z kanciastą duszą chaosu, a logika tańczy z abstrakcją jak Picasso z cyrklem. W sam raz na święcone myśli i niepokorne wersy.
Dzięki.

hibiskus

2025-04-20

Wesołych Świąt,

udany pomysł w treści i metaforach...

Pozdrawiam serdecznie, tym bardziej, że świątecznie...6/5

sturecki

2025-04-20

Dziękuję serdecznie – niech te Święta będą jak dobra metafora: zaskakujące, głębokie i zostające w sercu. Ślę pozdrowienia z koszyka słów – już poświęconych.

LydiaDel

2025-04-20

W ciągu życia nazbiera nam się tych koszy. Ty masz kosze posortowane. Niektórzy mają jeden obszerny kosz i tak żyją z tym bagażem.
A co robimy z zaśmieconym mieszkaniem? Syllogomanistom to nie przeszkadza, ale jakże rujnuje komfort życiowy.
Czas Wielkiego Postu jest dobrym początkiem, by się tym zająć i dobrze przemyśleć, jak odnowić własne życie, jak pozbyć się zbędnych koszy. A to przecież jest tak proste i leży tylko w naszych rekach.
Gromadzić zbędne rzeczy, myśli etc. leży w naszych genach, w naturze człowieka. Można się jednak oduczyć dla dobra naszego i przyszłych pokoleń, żyć minimalistycznie to wielka ulga i czysta przyjemność.
Wiersz daje dużo możliwości interpretacyjnych, dlatego zmusza do przemyśleń. 6/5 Wesołych Świat i oby święconka Ci w gardle nie stanęła - Twoja puenta.

sturecki

2025-04-20

Ciekawie – człowiek jak mieszkanie, czasem pełne kurzu wspomnień i zagraconych przekonań, a przecież wystarczy otworzyć okno sumienia i przewietrzyć duszę. Wielki Post to nie tylko wyrzeczenie, to szansa na remont serca. A wiersz? On jak miotła – nie sprząta za nas, ale pokazuje, gdzie zalega najwięcej kurzu.

Sabina

2025-04-20

Zwierszowane ku pokrzepieniu wątpiących serc 🙂❤️

sturecki

2025-04-20

Niech te zwierszowania będą jak kompres na duszę: wprawdzie nie leczą od razu, ale dają ciepło, które pozwala przetrwać.
Udanych świąt.

Groschek^(*)

2025-04-20

'kosz dla obietnic, co się NIE rozkładają' to miejsce wiersza, które mi osobiście.. poza tym ale muszę Cię tutaj pocieszyć bowiem przeoczyłeś pozytywny aspekt kosza - jeśli chciałbyś to jeszcze uratować to mógłbyś przechrzcić kandydata na 'koszykówkę'; tu przytoczę cytat z filmu, który ostatnio ogl.: dopóki jest niemowlakiem możesz zmienić mu imię, że nawet się nie spostrzeże.. ☺️

Groschek^(*)

2025-04-21

Ty, Koleś.. ten cytat jest z tego wiersza.. a 'koszykówka' sama; bez dodatków - ja tu zgłupieje!

sturecki

2025-04-20

To genialne! Twój cytat pasuje jak pokrywka do mojego kosza, a skoro jeszcze niemowlęciem jest, to chrzczę go dziś: Koszykówka Obietnic Nierozkładalnych – gra zespołowa, punkty za każdą dotrzymaną.
Dzięki za czujność i humor, bo tylko tak da się segregować sensy z uśmiechem.

andrew

2025-04-20

Miłych i Spokojnych Świąt

Pozdrawiam serdecznie

sturecki

2025-04-20

Dzięki. Niech i Twoje będą pełne ciepła, jak świeżo upieczony mazurek i spokojne jak niedzielny poranek bez budzika.

Marek Żak

2025-04-20

Nie tylko kosze, bo są też zamknięte skrzynki, pudła, gdzie umieszczamy rzeczy, sprawy, których nie chcemy widzieć, tak z różnych powodów. Wesołych Świąt dla Ciebie i bliskich.

sturecki

2025-04-20

I racja – niektóre skrzynki zamykamy tak szczelnie, że potem sami nie pamiętamy, gdzie schowaliśmy klucz ... A poza tym, ich raczej nie celebrujemy poświęceniem.
Dziękuję pięknie za życzenia – niech i u Ciebie Święta otworzą to, co warto odzyskać.

Maciek.J^(*)

2025-04-20

życie składa się chyba z samych koszy

sturecki

2025-04-20

Zgadza się, to trafna metafora chwil naszego losu – tylko pytanie, czy to kosze na skarby, czy na śmieci; a może wszystko zależy od tego, kto do nich zagląda, co święci i jaką codzienność wyjada.
Pozdrawiam świątecznie.

^(*)

2025-04-20

Składamy się z takich koszy i tworzymy nowe dla kolejnych pokoleń w imię duchownego rozwoju

sturecki

2025-04-20

Prawda ... każdy z nas to chodzący recykling pamięci, uczuć i błędów, a nasze kosze, jeśli pełne sensu, mogą stać się dziedzictwem, nie śmietnikiem.
Wesołego świętowania.

Goldenretriver60

2025-04-20

Otaczamy się, jak zbroją, magicznymi symbolami. Nie z wiarą, a znadzieją, która najczęściej ląduje w misternie posegregowanych koszach na odpady.
Wiersz mógłby być zatytułowany "Recykling". Mądry wiersz.

sturecki

2025-04-20

Trafna diagnoza – nadzieję dziś częściej sortujemy niż pielęgnujemy, a symbole stały się jednorazowe, jak plastikowy święty. „Recykling” brzmi idealnie – bo może jeszcze coś z tych porzuconych resztek uda się przetopić w sens.
Pozdrawiam świątecznie.

JoViSkA

2025-04-20

Wesołych Świąt Wielkanocnych 🌿🐔

sturecki

2025-04-20

Wesołych! Niech zmartwychwstanie nadziei rozgości się przy Twoim stole – razem z jajkiem, uśmiechem i chwilą bez pośpiechu.

Kazimierz Surzyn

2025-04-20

Niech w tym koszu będzie miłość, dobro, nadzieja, z podobaniem Staszku, zdrowego, spokojnego świętowania. Wesołych Świąt, pozdrawiam serdecznie.
6/5

sturecki

2025-04-20

Niech się wszystko zmieści, a jeszcze się przelewa – z miłością na wierzchu jak rzeżucha! Dzięki za życzenia, wzajemnie – świętujmy tak, jakby właśnie wiersz zmartwychwstał!

jobo

2025-04-20

Napisałem wiersz i zniknął
Szac i dyngus![gwiazd]

sturecki

2025-04-20

To nie komentarz, tylko sonet halucynacji z jajkiem na twardo w roli głównej. Gdy Gustek Holst spotyka się z Warsem w święconce absurdu, nie pozostaje mi nic innego, jak odpowiedzieć:

Dyngus szacowny, słowotwórco szalony,
tu nie ma grobu, jest tron z poetyckiej korony!
Mars niech gra, a Wars kpi,
bo w tej poezji – wszystko się śni!

jobo

2025-04-20

Ten wiersz to heavey-metal
Jajeczny Gun's and Roses
Na myśli głupie przetak
A myśli żwawej ognik!
To se jest Gustek Holst
Ze swą piosenką "Mars"
I gorycz symbolizmu
Jak niegdysieszy Wars!

Szac i dyngus![gwiazd]
A co z Warsem jest?
Jak coś wiesz to mizaimiluj!
Słowowotwórcoążem boskim!
Głowy mi nie zwleką!
I każ mnie od tych tworów pochować
niedaleko!

Waldi1

2025-04-20

tu masz kilka koszy pełnych problemów ... ja ma tylko jeden pełen miłości ... kupuję to co jest mi potrzebne ... wyrzucam to co zbędne i karmię się słowem Bożym ... energią tryskam jak młodzieniaszek ...z żoneczką byliśmy z koszykiem poświęcić pokarm ... by rano zasiąść rodzinnie do stołu ... to co zjadamy daje nam siły do życia w radości ... Ty wciąż balansujesz pomiędzy prawda zakłamaniem ...więc wyrzuć kilka koszy i jedz z wiarą i rodziną smaczne śniadanie ... dające życie tu na ziemi i powiedz zmiłuj się nade mną Panie ...pozdrawiam serdecznie ...już Świątecznie ...

sturecki

2025-04-20

Pięknie to ująłeś – jakbyś jednym łykiem zjadł całą liturgię i popił ją nadzieją. Ja jeszcze przetrząsam kosze duszy, ale może dziś właśnie coś wyrzucę ... i zostawię miejsce na ten święty żurek.

eSka

2025-04-20

oby kosz zapełnił się tym co wartościowe;
zdrowych, spokojnych, spędzonych w atmosferze pełnej ciepła i życzliwości Świąt Wielkanocnych Staszku!
z uznaniem!
S