Bo co żywioł, to zdarzenie
Co wiatr przywiał, uciszenie

Mocny i prawdziwy wiersz
Miło taki przeczytać
M.

"Żywiołów w sercu" nikt nie chce poskramiać. I dlatego niektórym się wydaje, że ich poskromienie jest niemożliwe.

Bardzo trafne porównanie. Miłość jest jak żywioły, nieprzewidywalna i piękna. A czasem przez to niebezpieczna....
6/5.
Pozdrawiam serdecznie :)

No cóż, żywioły są nie do poskromienia, zwłaszcza te sercowe :) Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

Taka natura żywiołów, pozdrawiam :)

zgadzam się.. że ten żywioł w sercu... zawsze jest najpiękniejszy i potrafi zaskoczyć lub zranić ... pozdrawiam serdecznie,,,

Ja jak zwykle coś dla siebie znalazłam. Druga strofa.
Pozdrawiam serdecznie :)

Ciekawa puenta.
Nie do końca podzielam.
Pozdrawiam :)

Tak, też ją odkrywam w sercu, mierzę ciśnienie, biorę leki i jadę na SOR! Tak niestety oddziaływują żywioły nieprzewidywalne
Emocje są trudne do poskromienia, niemal tak jak "deszcz na rozgrzanym asfalcie", cudna metafora, zresztą nie jedna w tym wierszu!
W moim odczuciu, wiersz jest świetny.
Pozdrawiam serdecznie:))⭐

Z nieprzewidywalnością żywiołów mamy ostatnio coraz częściej do czynienia. My ludzie nie jesteśmy lepsi. Nigdy wcześniej nie pomyślała bym., że Putin....... Pozdrawiam serdecznie

Piękny wiersz :)
Pozdrawiam serdecznie Poeto :)

I właśnie to ta nieprzewidywalność żywiołów , jest najbardziej niepokojąca :) Serce ma cienkie ściany , które tak łatwo poddają się sile żywiołów .

Pozdrawiam , pozostawiając podobanie dla wiersza :)

Ciekawie opisałeś te "żywioły uczuć" targające naszymi emocjami. Podoba mi się metafora rozpraszania " lirycznych ekranów". Mniemam, iż ktoś tak zawrócił w głowie, tudzież przeszkadzał wręcz, że peel nie mógł się skupić czytając poezję na ekranie np komputera, czy laptopa...
Inną kwestią są te słowa w labiryncie, które "przebijają spokój". Z labiryntu nie tak łatwo udaje się wyjść, więc być może było to po trosze męczące? Po tej słownej burzy podmiot liryczny głosi , że odkrywa prawdę...otóż to...poprzez różne sytuacje, w których obcujemy z innymi ludźmi dowiadujemy się ciekawych rzeczy o nas samych i nie tylko. Zatem taka wymiana słów, myśli jak najbardziej jest wskazana i interesująca:) Zdecydowanie zgadam się z puentą na końcu- tych żywiołów nie da się poskromić...
Wiersz bardzo mi się podoba. Pozdrawiam serdecznie:)

Miłosne żywioły jak najbardziej, gorzej, jak przechodzą na ciemną stronę mocy. Pozdrawiam.

Ognia miłości nie zatrzymamy.
Piękny emocjonalny wiersz.
Czytałam z zachwytem.
Śle moc serdeczności:)

Wobec żywiołów jesteśmy bezradni, tak jak wobec miłości...
Pozdrawiam :)

Ano racja, jak serce się już ogniem okryje, szaleństwo miłości gotowe.

Dobry i ciekawy wiersz:)
Pozdrawiam serdecznie i gwiadeczki zostawiam🌹

Wyobraźnia nie ma ram i noc jej sprzyja.
To wigilia dnia marzeniom bariery może postawić

...
przemykam 
miedzy deszczami
mijając nieskończoności
zostawiam za sobą
mokre przeznaczenie
nabiorę nowe z kałamarza
z inhaustem
zapiszę już do przyszłego życia
a teraz
teraz zapominam o przeszkodach rozkoszuję się tym
co daje życie
...
Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

Ciekawy, intrygujący, pełen emocji wiersz. Kupuję do ulubionych. Pozdrawiam o poranku.

Czyż to nie piękne meć pełne żywiołów serce!
Pozdrawiam z*.