Twoje Wiersze - krzycząc z rozpaczy

krzycząc z rozpaczy

nieregularny

2024-05-08 19:01

wiersz ten napisałam w 2010 roku,dzisiaj czytając wiersz Larisy,pt, Krzyk

ponawiam mój wiersz,inspiracją był obraz Muncha Krzyk..

Krzyk hukiem
rozległ się i pognał
kaskadą w tłum,

oddalał się po ulicach
wpadał w zaułki,
nikt nie słyszał
mojej rozpaczy.

Och-rozdarł serce,
pękało kawałkami
łzami przesiąknięte,
nikt nie miał
litości,

kamienie spadały powoli,
ciosami żłobiąc,
krzyż
nikt nie widział

odwróceni pluli
pod nogi,
im było wolno,
biczem smagali usta,

oczy zamykali
kłamstwem
zabili na oczach innych

zostawili na pastwę
robactwu
im było wolno

autor

danmur

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

6 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

LydiaDel

2024-06-11

Słów mi brak. Już dawno zabierałam się, by o tym obrazie wiersz napisać. Przyznam się, nie wiedziałam jak się do tego zabrać, jak wyrazić, to, co czuję? Zrobiłaś to wyśmienicie. Mój ulubiony Pozdrawiam

MadziaLena

2024-05-14

Przedstawiłaś krzyk w sposób przemyślany i przejmujący - lubię połączenia słów i obrazów.
Pozdrawiam :)

Larisa

2024-05-09

Cieszę się, że wstawiłaś swój wiersz
i nie leży gdzieś schowany w szufladzie.
Jest bardzo poruszający, głęboki...
Doskonale rezonuje z obrazem.
Podoba mi się, że skupiłaś się na wnętrzu "postaci" z obrazu
i przeniosłaś swoje odczucia na szersze pole... na reakcję społeczeństwa
na "krzyk" jednostki zagubionej w swoim bólu.
Znakomity wiersz!
6/5.
Serdecznie Cię pozdrawiam z uznaniem!
P.S.- miło mi, że mogłam zapoznać się z Twoim
odbiorem tego obrazu.