Czasem trzeba odejść aby żyć, bo czyjeś towarzystwo nie pozwala być sobą, zatruwa nas, nasze myśli...
Bardzo obrazowy, klimatyczny wiersz, pełen spokoju i jednocześnie zdecydowania, pozdrawiam :)

I zrobiło się jakoś tak błogo, miło..

poezja poruszająca emocje dobitnie

kłaniam się
wszystkiego dobrego

Każdy potrzebuje czasem azylu spokoju. Ładny wiersz z klimatem. Pozdrawiam serdecznie

Bardzo krajobrazowo pozdrawiam;)

Czasem człowiek potrzebuje własnej przestrzeni, hmm każdy tego potrzebuje ale są też tacy, co nie zawsze na to pozwalają. Ciekawie napisany wiersz, ładny, zatrzymujący
Pozdrawiam serdecznie :)

Czasem tak jest, ze obecność drugiej osoby przytłacza, ale sprawia, ze wciąż jesteśmy napięci, w każdym razie nie możemy poczuć się swobodnie, akceptowani...czujemy oddech wolności, radość swobody, kiedy się oddala.. Dobrze oddałaś te emocje, odmalowałaś poprzez obrazy natury ...Pozdrawiam ciepło:)

czasem trzeba odejść, by nikt nie zakłócał spokoju

maki rozczerwieniły łany zbóż
jeszcze nierozwinięte ziarenka w kłosach

lekko kołysze wiatr unosi się zapach po burzy
na trawach krople drżą
i nam daleko do siebie
chodź mówią... o nas... są jak ziarenka maków...

tu mi bliżej do pól, gdzie skowronki uwerturę wznoszą w niebiosa
odejść w lazury oczy wpatrzone

Wolna wkoło przestrzeń i bosą stopę w rosach zanurzać nikt nie zabroni pobiegać
motyle skrzydła nad głową
nikt nie zabroni z nimi pofrunąć

nie jesteś mi bliski ograniczasz mi swobody
okrążasz swym rozgałęzionym bluszczem, on truje powietrze

błogi spokój w codziennej wędrówce
gdzie ludzie z daleka pozdrawiają na dzień dobry
twój pociąg odjechał zasypiam uspokojona

* to wersja tylko z interpunkcyjną korektą zapisu


Ładne pisanie. Pozdrawiam :))

p.s. jeśli zechcesz - popraw lub wklej.

Każdy potrzebuje trochę własnej przestrzeni...
Pozdrawiam ciepło :)