Twoje Wiersze - Kiedy się kładę i zasypiam

Kiedy się kładę i zasypiam

nieregularny

2023-11-18 19:27

Kiedy się kładę
i zasypiam
budzą się brąz
I kamienne róże
słychać daleko i blisko
w istotach szarych i białych
i w głębi gęstych dzikich smyczkowych włókien
i zakochanych parkach pałki widnej
i w strunach tataraku i trzciny
krople słodkiego dźwięku
szelest zaspanych marzeń
rozkruszone na cztery strony świata echo
wyraźne tańczące sylaby
zabarwione ciepłe znicze
rozlane czarne i białe wspomnienia
jakieś brunatne zadyszki
i porzucone niczyje klucze.

I tak co noc
podróżuję
w samotnym Ozyrysa
układzie rytmicznym
mojego ciała.

autor

Zygmunt Reńczyk

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Viola Arvensis

2023-11-19

Świetny wiersz ,wspaniałe metafory !
Z uznaniem.

Zygmunt Reńczyk

2023-11-20

Serdecznie dziękuję i mocno pozdrawiam.

samisen

2023-11-19

Na początku myślałem, że jestem na koncercie, później że podróżujesz pociągiem a na końcu wyszedł z ciała sen… Tak bym to wszystko ujął gdyż nie mogę dzisiaj zasnąć :)
Wiersz bardzo mnie się podoba
PS. / A nie jesteś konduktorem pociągu ? Ja Ciebie chyba w tym Ozyrysie już nie raz spotkałem...:)
Pozdrawiam serdecznie

Zygmunt Reńczyk

2023-11-19

Serdecznie dziękuję i pozdrawiam.
P.S
Poniekąd jestem konduktorem a poniekąd pasażerem ale mój pociąg nie jest z tego świata:)