X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

Kropka

Wiersz Miesiąca 0
wolny
2025-10-24 17:56
W moim pudełku z dębowej deski
ukryłem notes szary papier pamięci
na którym zostawiłem odciski dni
zaszyfrowany opis grzechów młodości
W moim pudełku z dębowej deski
schowałem czarny kamień buntu
odłamki szkła obdarte płótna pasy
które otulają testament niezgody
W moim pudełku z dębowej deski
brzęczą monety złoty zachwyt
nad królewskiej skazy obliczem
i talizmanem ukrytych znaków
W moim pudełku z grobowej deski
jest garść prochu popiół martwy
i nic — tylko obecność końca bogów
jak kropka po zdaniu bez słów
Jesteś Premium.
Dziękujemy!

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.





Komentarze

Kolor wiersza: zielony


Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.


Jan Kępiński
Jan Kępiński
pięć godzin temu
Zajrzałem do pudełka z dębowej deski i smutno. Może obok pudełka leżą jaśniejsze wspomnienia i artefakty?
Pozdrawiam - jeszcze żyjemy.

SłowemOtulona
SłowemOtulona
ponad pięć godzin temu
I ta jedna ostatnia kropka nad i (gwoździk) do dębowej deski.
Ja pomyślałam o niej jak o klatce, która więzi w zawieszaniu przeszłości i wegetacji w teraźniejszości. Skłania do refleksji nad życiem. Świetnie. Pozdrawiam 🍂

Larisa
Larisa
dziesięc godzin temu
W moim pudełku odbieram jako w mojej duszy... pisze się testament, bez dziedziczenia.
Nikt nic nie dostanie... bo życie odejdzie w niepamięć. Koniec jest symboliczną kropką nad "i". Całe nasze życie zabierzemy ze sobą... w kilku dębowych deskach.
Świetny wiersz!
Zatrzymał mnie w refleksji na dłużej. Listopadowy nastrój niesie się w wersach.
6/6.
Serdecznie Cię pozdrawiam, Dziemarze:)


Larisa
ponad pięć godzin temu
Czekam na Twoje następne wiersze! Rozbudziłeś apetyt czytelniczy...

Larisa
ponad pięć godzin temu
Świetny wiersz! Gratuluję i cieszę się, że zaistniał na portalu!
Serdeczne:)

dziemar
ponad pięć godzin temu
Pięknie odczytałaś to co zatliło się w moich myślach. Posyłam ciepłe pozdrowienia

sturecki
sturecki
dziesięc godzin temu
Człowiek całe życie coś chowa, a na końcu i tak zostaje tylko miejsce po nim.
A wiersz wygląda jak ostatni zapis człowieka, który porządkuje swoje życie w pudełku – wspomnienia, winy i marzenia jak relikwie po sobie samym, a na końcu zostaje tylko „kropka” – znak końca i ocalenia w jednym.
6/5


dziemar
ponad pięć godzin temu
Dziękuję za tę perfekcyjną analizę. Jak zawsze! Pozdrawiam.


Pokaż mniej

Jesteś Premium.
Dziękujemy!


X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności