X
Pożar
vilanella
2023-02-05 20:09
„pod suknią
pod szalejącą suknią
jestem wspaniałym elastycznym manekinem”
Halina Poświatowska „Manekiny”
pod szalejącą suknią
jestem wspaniałym elastycznym manekinem”
Halina Poświatowska „Manekiny”
Płoną manekiny, ogień je kołysze.
W milczeniu oddają swoje gładkie ciała.
Trzask tkanin płonących przeszywa mą duszę.
Życie nieruchome, jak posąg olbrzyma,
co żył niby-życiem na swej niby-scenie.
Płoną manekiny. Kto ogień zatrzyma?
Ostatnią wystawę dym siny pokrywa,
w chaos obracając kształty doskonałe.
Swąd tkanin spalonych duszę mą wyrywa.
Ciche i ulegle życie zakończone.
Nawet jedno słowo nie było wam dane.
Płoną manekiny w ogniu zatopione.
Prawie święte życie, a teraz katusze?
Czy to sprawiedliwe? Czy ktoś Księgę zbadał?
Trzask tkanin, co płoną, przeszywa mą duszę.
Może od was słowo, choć jedno, usłyszę,
które by zwieńczyło to formalne życie?
Milczą manekiny, ogień je kołysze.
Trzask tkanin spalonych przeszywa mą duszę.
W milczeniu oddają swoje gładkie ciała.
Trzask tkanin płonących przeszywa mą duszę.
Życie nieruchome, jak posąg olbrzyma,
co żył niby-życiem na swej niby-scenie.
Płoną manekiny. Kto ogień zatrzyma?
Ostatnią wystawę dym siny pokrywa,
w chaos obracając kształty doskonałe.
Swąd tkanin spalonych duszę mą wyrywa.
Ciche i ulegle życie zakończone.
Nawet jedno słowo nie było wam dane.
Płoną manekiny w ogniu zatopione.
Prawie święte życie, a teraz katusze?
Czy to sprawiedliwe? Czy ktoś Księgę zbadał?
Trzask tkanin, co płoną, przeszywa mą duszę.
Może od was słowo, choć jedno, usłyszę,
które by zwieńczyło to formalne życie?
Milczą manekiny, ogień je kołysze.
Trzask tkanin spalonych przeszywa mą duszę.
Vilanella to chyba najtrudniejsza i najbardziej kunsztowna forma wiersza , więc trochę to trwało zanim odważyłem się na napisanie pierwszej. Nieźle się bawiłem mimo ciężkawego tematu. Przykre jest tylko to, że portal literacki nie potrafił stworzyć możliwości zamieszczenia w nim dwunastozgłoskowca (a więc formy w polskiej literaturze ważkiej) bez przymusowego przenoszenia słów do następnej linijki. Wkurza mnie to szczerze mówiąc, a kunsztowna forma vilanelli przestaje być widoczna.
Muszę dodać aneks do tej wypowiedzi, bo w biurze włączyłem komputer z panoramicznym ekranem i linijki się ułożyły prawidłowo. Tak więc jest rozwiązanie , trzeba po prostu mieć duży ekran. :)
Muszę dodać aneks do tej wypowiedzi, bo w biurze włączyłem komputer z panoramicznym ekranem i linijki się ułożyły prawidłowo. Tak więc jest rozwiązanie , trzeba po prostu mieć duży ekran. :)
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
7 razy
Treść
6
4
5
3
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat
6
1
5
6
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Ambrosio
2023-02-06
Wiersz napisałeś jak zwykle wspaniały. Trudno byłoby stanąć z Tobą w konkurencji poetyckiej. Jeśli chodzi i odczyt, to chyba należy w ustawieniach wybrać opcję: "widok dla urządzeń mobilnych". Ja też się już na ten trik złapałem. Czasem jednak ta wersja mobilna zmieniając układ nadaje wierszom zupełnie nowe życie. To tak jak z tym tematem orzy Szymborskiej: każde słowo zwykle poeta ma przemyślane i stawia je dokładnie tam, gdzie chcę je postawić, a tu internety przestawiają po swojemu, więc czasem się zastanawiam, czy to nadal jest ten sam wiersz. Pozdrawiam Cię Kornelu. Hej ho!
2023-02-07
Akurat vilanelli nie jest potrzebne nowe życie poprzez przesuwanie linijek bo to psuje jej kunsztowną formę. Vilanella to forma specjalna , bardzo złożona , która poprzez konieczność zachowania swojej specyficznej formy wpływa na treść. Vilanella to dowód na to , że treść czasem bywa zależna od formy. Konieczność zachowania rymów aba w pierwszych pięciu zwrotkach i rymu abaa w ostatniej oraz obowiązek zmodyfikowanego powtórzenia wersu pierwszego na końcu 2 i 4 zwrotki oraz jako przedostatniego wersu 6-ej, ,a następnie trzeciego wersu na końcu 3, 5 i 6, sprawia , że forma ta wymusza pewien wewnętrzny przebieg akcji wiersza . Vilanella ma swoich mistrzów , m. inn. Barańczaka. Dziękuję serdecznie za komentarz.
Urszula Ganc
2023-02-06
Jeśli o mnie chodzi, to wiesz, że nie forma, a treść i wzruszenie się liczy. A ten wiersz poruszył do żywego swym dramatyzmem. Kapeluszem kłaniam nisko. PS Niewątpliwie powinieneś pójść dalej tą drogą poszukiwań. Z pozdrowieniem serdecznym :-)).
Marek Żak
2023-02-05
Fajny wiersz, a vilanella na razie nie dla mnie, ale z przyjemnością czytam. Co do uwag na temat długości wersu, masz oczywiście rację. M
Mitylene
2023-02-05
Podziwiam ten wiersz. Piękny w formie i w wyrazie. Mniemam , iż manekiny są tu tylko metaforą...tym bardziej wiersz zrobił na mnie piorunujące wrażenie. Pozdrawiam!
2023-02-07
Niewątpliwie wiersz próbuje sięgnąć dalej niż martwa natura manekinów... Dziękuję serdecznie za wpis .
Grzegorz67(*)
2023-02-05
Kornelu mam te same uwagi co Ty, pisałem o tym w pierwszych swoich wierszach, ale grochem o ścianę.
przecież wystarczy niewielka zmiana w programie i to co napisane, moze być opublikowane, bez żadnych zmian. Tak jest na innych portalach.
A wiersz wspaniały, lubię jak zmienia się wersy powtórzeniowe wraz ze zmianą treści wiersza.
Wiersz pulsuje własnym życiem.
Pozdrawiam Kornelu, napiszmy do właściciela, w jedności siła.
przecież wystarczy niewielka zmiana w programie i to co napisane, moze być opublikowane, bez żadnych zmian. Tak jest na innych portalach.
A wiersz wspaniały, lubię jak zmienia się wersy powtórzeniowe wraz ze zmianą treści wiersza.
Wiersz pulsuje własnym życiem.
Pozdrawiam Kornelu, napiszmy do właściciela, w jedności siła.
2023-02-07
Swego czasu pisałem do administratora bez skutku, więc wiedzą o problemie , ale widocznie nie uznają go za najważniejszy...
Kwintesencja
2023-02-05
Zgodzę się, że portal nie powinien szatkować linijek, no ale cóż, tekst bardzo udany, pozdrawiam :)
Autor poleca
Autor na ten moment nie promuje wierszy
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Rozważania wielkanocne
Stary poeta
Ostatnia bitwa Króla Leonidasa (wersja II)
Paweł z Tarsu
Porządki
Do Anny Świrszczyńskiej
Śniadanie jest najważniejsze
Dwa nieba
Monstrum (albo moje życie)
Portret zbiorowy poetów z portalu Twoje Wiersze
Świerszcz zimową porą
Po lekturze wiersza Ezry Pounda „Żona rzecznego handlarza winem: List”
Wiersz o poezji Walta Whitmana (kolejny)
Mikołaj Kopernik i jego przewrót
*** (głupiutki motyl..)
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności