Witaj. Czasem treść wymusza określona formę i na nic swoje przyzwyczajenia... :)

Dzięki Ci za miłe słowa i ciekawą refleksję. Pozdrawiam serdecznie.

Nie sądzę , żeby samo ograniczenie puentowania uczyniło wiersze mniej schematycznymi. To chyba nie jest recepta. Z uporem maniaka twierdzę za pewną grupą poetów , których tu już wymieniałem, więc nie będę się powtarzał, że to, czy wiersz jest ciekawy czy schematyczny zależy od tego kim jest, i jakie cechy ma ten , kto go napisał. Jeśli chodzi o mój wiersz , to jest on dla mnie samego dziwny. i pokręcony. Z jednej strony miałem zamiar troszkę sparodiować poetykę "skrótów" i "słów na wolności" i pokazać , że jest ona również dostępna dla mnie , który zasadniczo raczej jej nie stosuję, bo cenię sobie wypowiedź pełnymi zdaniami. Z drugiej strony wiersz miał w sposób w miarę poważny przedstawiać , czy parodiować, nihilistyczną postawę nowoczesnych poetów, skupiających się na deformacjach rzeczywistości i subiektywnych doznaniach psychicznych zamiast na opisie rzeczywistości prawdziwej Chciałem też dokonać słodkiej zemsty na tych , którzy zarzucali mi ,że piszę prozę a nie poezję , i pokazać , że bardzo łatwo jest mi napisać wiersz "połamany" i "zdeformowany", który z pewnością nikt nie weźmie za prozę. Zrobiłem więc skok w bok i wyszło to nadspodziewanie dobrze, mówię wprost. Nie jest to mój główny nurt , bo jestem fanem miłoszowskiego szukania "formy bardziej pojemnej". Z pewnością będę wracał do tej formy , ale wątpię , żeby ona mogła stać się dominująca. Wiem , że te moje wywody są zdecydowanie na wyrost jak dla mnie , amatora, ale jak się bawić to poważnie, bo tylko wtedy jest to dla mnie przyjemne. Zabawa byle jaka nie jest zabawą, o czym wszystkie dzieci, w tym te duże , wiedzą .

A tak na serio - puenta zdominowała wiersze, sprawiała, że są mimo wszystko schematyczne. A co gdyby jej nie było? Może warto sprawdzić? Sama nie wiem, tylko głośno myślę. Nie lubię stwierdzenia, że w poezji już wszystko zostało powiedziane, ale to jest prawda - tylko, że nie zostało powiedziane przez nas, nasze doświadczenie, dlaczego więc nie skorzystać z tego? Puenta skojarzyła mi się ze starymi zasadami, może warto szukać nowych? Może to będzie piękne?
Jeśli nie nakręciłam, to dobrze. A jeśli tak, to wybaczysz? :-)

Nie wiem, czy taki piękny....

Dzięki za Twoją opinię Lidio. Powiem Ci, że sam z zaciekawieniem przyglądam się temu tygrysowi, co wyskoczył ze mnie i bije się dumnie ogonem po bokach. :)

mimo że uciekasz
to piruety robisz takie
że sens bezsensu bierzesz okrakiem
Za tą twoją ucieczkę
poeto na wskroś nowoczesny
Brawo i biję ja
czytelnik współczesny

Masz też gwiazdki :) myślę ze czasem warto zaszkadzać po trochu wszystkim i sobie by nie zrastać swoim tłuszczykiem lecz wykopywać się z niego ;)

Tak , BB, zgadza się , uciekam, chyba od wszystkiego po trochu. Nawet dobre rzeczy, osoby i zajęcia mogą nas w pewnym sensie więzić. Uciekam tak, by nikomu nie zaszkodzić.

Dzięki Marku. Wiem, że ten wiersz jest na pograniczach tego , co lubisz, więc tym bardziej dziękuję za wyrozumiałość. :)

Dzięki SuviMay. Pięknie mnie czytasz, za co masz moją wdzięczność... :)

Poprawiłem, dzięki. Tak, wiersz jest powiedziałbym , przekornie przekorny. A że minus z minusem daje plus , to wychodzi , że jest wierszem nieprzekornym :) Pozdrawiam.

Dzięki Iksie, to miłe. Pozdrawiam serdecznie.