Twoje Wiersze - Wejście

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Astralka

2023-04-01

Ważne aby potrafić wyjść z kaplicy bez żadnego uszczerbku.
Moje myśli łączą się z Twoimi ♥️
Uściski ✨

Kornel Passer

2023-04-01

Serdecznie Ciebie pozdrawiam. Tak, wyjście jest chyba ważniejsze niż wejście ...

Asteria^(*)

2021-05-23

Masz bogate wnętrze Kornel :))
ładny wiersz, a końcówka jak dla mnie bardzo wymowna :)

Kornel Passer

2021-05-23

Dzięki za Twój wgląd. Ot, taka rupieciarnia mi wyszła... Niedzielne ciasto u Mamy to był dla mnie akt przeciwko chaosowi zewnętrznemu i ciemności... W moim domu już się piecze ciasta na niedzielę. Pozdrawiam.

maciejka

2021-05-23

Umysł nie jest do końca odkryty - czasem zastanawiamy się, dlaczego tak postąpiliśmy, a nie inaczej.
Mam wrażenie, że oprowadzasz mnie po swoim umyśle (jak przewodnik). Ale bardzo zaangażowany i przerażony tym, co widzi. Czekam na światło.
Bardzo dobry wiersz.

Kornel Passer

2021-05-23

Tak, to jest takie oprowadzanie, ale przez przewodnika, który drapie się po głowie i nie jest do końca pewien , co pokazuje zwiedzającemu, a raczej , może wie , co pokazuje , ale nie wie , skąd to wzięło się w tym miejscu. Dzięki Ci za komentarz.

konvalove

2021-05-23

Kornelu, chylę czoła przed Twoją wyobraźnią. Ależ mi przypadł do gustu ten obraz z wiersza. W naszej pamięci zostają czasem takie właśnie wręcz niedorzeczności, na których wspomnienie często dziwimy się i zastanawiamy dlaczego akurat zapamiętaliśmy takie rzeczy, a nie inne. Po przeczytaniu wiersza ma się wrażenie, że w wyobraźni podmiotu nie zostało już zbyt wiele miejsca, ale mimo tego wciąż chce się upchnąć coś jeszcze, no bo gdzie, jak nie właśnie w pamięci? Dobry wiersz, jak zwykle. Pozdrowienia przesyłam.

Kornel Passer

2021-05-23

Dzięki Ci za komentarz. Właśnie to zdziwienie, na które zwróciłaś uwagę , jest tu bardzo istotne dla obrazu wiersza. Okazuje się , że nie gromadzimy tych akcesoriów w umyśle planowo i racjonalnie , bo potrafią nas zadziwić. Pozdrawiam serdecznie.

Afrodyta^(*)

2021-05-23

W Twoim wierszu podoba mi się to, że podmiot liryczny wszedł w rolę obserwatora, niczego nie rusza, tylko się przygląda i "wypatruje". Dzięki temu ma szansę na zmianę perspektywy, ponieważ umysł nie lubi niedziałania, wtedy zbędne elementy odpadają same, otwierając przestrzeń i robi się miejsce, np. dla światła lub "niedzielnego ciasta".

Kornel Passer

2021-05-23

Dzięki za ciekawą uwagę. Zaskakujące są czasem akcesoria umysłu nawet dla jego posiadacza. Pozdrawiam serdecznie.

LidiaM-9

2021-05-23

Podobnie jak Iks, myślę,że jeśli się gdzieś wchodzi, to w jakimś celu. Nasz umysł przypomina składnicę rzeczy potrzebnych i niepotrzebnych. Warto tam czasem zajrzeć i pozbyć się zbytecznych gratów, żeby zrobić miejsce na potrzebniejsze rzeczy i przewietrzyć. Czasem można natknąć się na wyparte z pamięci odpadki. Fakt - trzeba uważać by czegoś nieopatrznie nie potrącić, bo to może grozić przykrymi konsekwencjami.
Ostatnia strofa mówi o wypatrywaniu jakich jasnych stron, ale pozostaje otwarta, bo to zależy od indywidualnego przypadku czy znajdziemy w sobie jakieś światełko, czy nie...
Dobry wiersz, poczułam się zmobilizowana do zrobienia remanentu w swoim umyśle. Dziękuję i pozdrawiam.

Kornel Passer

2021-05-23

Twoja myśl o remanencie umysłu przemówiła do mnie. Tym bardziej , że nieraz tego próbowałem, z różnym skutkiem. Najgorsze, gdy pozbywamy się jakiegoś grata , a potem żałujemy... :) Pozdrawiam i dziękuję za komentarz .

ZOLEANDER

2021-05-23

Poruszający wiersz... pozdrawiam

Kornel Passer

2021-05-23

Dzięki za odwiedziny. Wiersz miał trochę zaniepokoić, bo w końcu komnata naszego umysłu nie do końca jest poznana.... Pozdrawiam.

Iks Weli

2021-05-23

Niezłe żeś stworzył przestrzenie. Wewnętrzny gotyk jakiejś postaci z powieści grozy. Wejście może zaistnieć, kiedy umysł jest otwarty. Początek podróży w głąb, jak widać, może być dosyć intensywnie niepokojący albo tylko drastycznie zakurzony. Jednak najważniejsze, że przyświeca temu wejściu cel. Ogarek, czy kawałek ciasta... Dusza wyruszyła na "dziady" w dzień zaduszny? Takie skojarzenia. Świetny klimat, rekwizyty i prowadzenie uwagi: "Wchodzę-Uważam-Przesuwam-Wypatruję". Bardzo mi się podoba

Kornel Passer

2021-05-23

Dzięki. Nasz umysł jest jednak tajemnicą , mamy skłonność do wmawiania sobie, że nad nim całkowicie panujemy , a jak się przyjrzymy bliżej to widzimy różne graty , o których nie do końca wiadomo, jak na nas wpływają. Dzięki jeszcze raz za staranne odczytanie wiersza.